Here Comes The Summer is het kleine broertje van Into The Great Wide Open. Kleinschaliger en overzichtelijker en volgens sommigen, daarom ook gemoedelijker. Op het programma staan minder grote namen dan dat er in september op de poster staan, maar daarom niet minder interessant. Zo zijn er op vrijdagavond al twee bands geprogrammeerd die iedereen wil zien.
#HCTS16 dag 1: Hoofdact wint het van de zon
Flying Horseman niet gekomen om te pleasen
Festivalbezoekers houden al weken lang de weersverwachting in de gaten voor het Hemelvaart weekend, want dan vindt Here Comes The Summer plaats op Vlieland. De laatste jaren is het behelpen met de weersomstandigheden bij zowel Here Comes The Summer als Into The Great Wide Open. Tot grote opluchting van de bezoekers kondigt het KNMI aangename temperaturen aan en tot ieders verbazing blijkt de zomer al te zijn gearriveerd op Vlieland! Lees hier alles over dag één:
Lea Kliphuis en Hanneke Hendrix (Ruige Plak)
Singer-songwriter Lea Kliphuis en schrijfster Hanneke Hendrix beleven een primeur op de eerste festivaldag van Here Comes The Summer. Al enige tijd kent het tweetal elkaar uit de Nijmeegse scene. Vandaag staan ze voor het eerst samen op een podium met een mix van een voorgedragen literair exposé van de levenswandel van Hendrix en fraaie, op americana gestoelde liedjes van Kliphuis. De teksten van Hendrix weten het publiek, dat inmiddels in steeds grotere getale het bospodium Ruige Plak weet te vinden, niet helemaal te pakken. De act lijkt zich uitstekend te lenen voor kleinschalige podia of huiskamerconcerten, maar op het grote bospodium vervliegt de essentie van hun performance enigszins. Een verrassend hoogtepunt vormt de revelatie dat Hendrix zelf ook een prima tweede stem kan vervullen in de breekbare liedjes. Jammer dat deze openbaring zich pas bij het laatste nummer aandient. De intense songs van Kliphuis lenen zich op een festival als Here Comes The Summer voor een wat vollere sound met harmonieuze samenzang. (SN)
Flying Horseman (De Bolder)
Terwijl de zon buiten nog volop de hoofden van het publiek weet te bruinen is de Bolder volgestroomd met een verwachtingsvol publiek. Dat velen de donkere zaal van de Bolder opzoeken op deze zomerse namiddag is veelzeggend over de Vlaamse sensatie Flying Horseman. De band stelt het publiek af en toe flink op de proef. Met niet alledaagse ritmes en nummers zonder duidelijk herkenbare songstructuren, is de band geen pleaser voor mainstream festivalpubliek. Voor liefhebbers van broeierige soundscapes en meeslepende voodoo-folk is deze band echter prima tijdverdrijf. De band speelt opvallend virtuoos samen, waarbij een bijzondere rol is weggelegd voor de welhaast klassieke zangpartijen van beide toetsenisten, cq. achtergrondzangeressen. Voorman Bert Dockx vormt echter het onbetwiste middelpunt van de band met een indrukwekkend gedreven performance. Zijn diepe meeslepende stem en scherpgerande gitaarspel, slepen het publiek mee de avond in. (SN)
Bob Log III (Ruige Plak)
Bob Log III is een al even bijzonder als bizar fenomeen, maar daarom niet per definitie een vreemde eend in de bijt op Here Comes The Summer. Het mooie van dit festival is dat er ruimte is voor dit soort bijzondere acts. Gekleed in een flitsend pak en met een pilotenhelm op zijn hoofd, vormt hij in z'n eentje een uiterst energieke one man garage (blues) rockband. Op deze pilotenhelm zit overigens een ouderwetse telefoonhoorn gemonteerd waardoor de Bob Log III zingt. Het levert gruizige, onverstaanbare zangpartijen op. Voorts bespeelt Log nog de gitaar, basdrum en ritmebox en als het moet, allemaal tegelijk. Het podium staat staat gaandeweg het optreden vol met kinderen. Bob Log III (toch goed voor ruim 150 shows per jaar) lijkt zichzelf niet al te serieus te nemen en het optreden wordt dan ook een beetje lacherig ontvangen. Dit is niet helemaal terecht, want wie verder kijkt dan deze kolder ziet (misschien) wel een hard werkende artiest die er in slaagt een bizarre show neer te zetten, met aanstekelijke, op hol geslagen garagerock liedjes en hysterische uitvoeringen van delta blues klassiekers. (TV)
DMA’s (De Bolder)
De naam van het trio DMA’s zoemt al een tijdje rond in muziekland. De band is dé Britpop sensatie van het moment en dat is opmerkelijk, omdat de heren afkomstig zijn uit Newton, een voorstad van Sydney. Hun onlangs verschenen album Hills End staat vol met liedjes die met gemak twintig jaar eerder geschreven hadden kunnen worden door, bijvoorbeeld de broertjes Gallagher of Stone Roses. Ze komen echter uit de pen van de DMA’s en daar zitten een paar perfecte popsongs tussen. Hoewel het geluid niet bijster origineel is staat DMA’s wel als een huis. De band, die live zes man telt, creëert een aangename muur van geluid, met hierbij een hoofdrol voor de slaggitaar van gitarist Johhny Took. Hierdoor klinkt het geluid warmer. Het optreden van de Aussies blijft dan ook boeiend tot aan het eind, hoewel er op het podium nu ook weer niet heel veel gebeurt. Evenals op het album vormt het sterke Play It Out het slotstuk van het optreden van DMA’s en dus ook van de eerste avond van Here Comes The Summer. (TV)