Fresku speelt uitverkocht Asteriks (bijna) moeiteloos plat

Brabantse gezelligheid met een serieuze ondertoon

Tekst: Theo van der Veer | Foto's: Keri Stoelinga ,

De Eindhovense rapper Fresku is na het uitbrengen van zijn derde album, dit najaar, met regelmaat het middelpunt van aandacht. Het album staat vol frustratie en twijfel. Wie vanavond podium Asteriks een man in verwarring verwacht, komt bedrogen uit. Fresku is een zelfverzekerde (zelfspottende), jongeman, die zich echter wel kwetsbaar op durft te stellen.

In het voorprogramma van Fresku staat Braz. Ook rapper en eveneens uit Eindhoven. Bij aanvang van het voorprogramma is de zaal al goed gevuld. Braz stuitert van links naar rechts op het podium, maar weet in de twintig minuten van zijn optreden het publiek al aardig naar een kookpunt te brengen, letterlijk dan. Het lijkt alsof de kachels volledig open gedraaid zijn, want nog voor hoofdact begint is het publiek al behoorlijk opgewarmd.

Fresku is de man waar het vanavond om draait, of eigenlijk de man waar het al een tijdje om draait. Hij is het die ervoor gezorgd heeft dat Asteriks voor de tweede maal in het nog korte seizoen uitverkoopt. Vanaf het moment dat de eerste beats uit de boxen schallen is er reuring in de zaal. De rapper, dan nog gehuld in een dikke winterjas en geflankeerd door de dj, vraag al gauw om handjes in de lucht. Het publiek gaat hier moeiteloos in mee.

Het valt de Eindhovenaar op dat de opkomst hoger is dan de vorige keer - juli 2012 - dat hij Asteriks aandeed. Al vroeg in het optreden broeit er iets, letterlijk en figuurlijk en je voelt dat hier weer een speciaal concert aan de gang is. Halverwege het optreden verslapt de aandacht, de aankondigingen en de grappen tussen de nummers door halen de dynamiek uit het optreden. Daarentegen weet Fresku in het tweede deel van zijn set de aandacht - van het grootste deel van het publiek - weer op te eisen en deze goed te bespelen. Wanneer hij wil dat het publiek door de knieën moet gaan, gaan ze door hun knieën. Wanneer ze moeten zwaaien, dan gebeurt dit.

Fresku heeft een duidelijk mening, maar weet deze met de nodige humor en luchtigheid te brengen. De boodschap blijft desondanks helder overeind! Fresku is maatschappijkritisch, maar niet belerend. In het nummer Zo Doe Je Dat - uitgevoerd met Braz - neemt hij bijvoorbeeld 3FM onder de loep (want er is te weinig zwarte muziek op de radio). Hier staat een man die kritisch is, vooruit kijkt, maar ook twijfelt. Mooi zijn de nummers die gaan over zijn dochter Alisha (Alisha en Ik Wil) en de twijfels over zijn vaderschap. Het zijn nummers die je echt raken, zonder in vals sentiment te verzanden. Want hoewel hij vol overtuiging en vertrouwen zijn voordracht doet en speelt met het publiek, geloof je hem wanneer hij twijfelt over en aan zichzelf.

Eén van de muzikale hoogtepunten van zowel album als live is het nummer Ik Wil, het is Fresku nogmaals op zijn kwetsbaarst. De lichten in de zaal dimmen en er gaan zowaar vuuraanstekers de lucht in. Het is lang geleden dat we dit tafereel gezien hebben bij een concert. Een adembenemend moment in Asteriks. Het optreden in Leeuwarden wordt natuurlijk afgesloten met het hilarische nummer Kreeft, de hit van de Eindhovenaar.  

Fresku levert nogmaals het bewijs dat de Nederhop volwassen is geworden en dat de Nederhoppers serieus worden genomen en inmiddels zelfs opiniemakers zijn. Of Fresku ooit zo groot zal worden als zijn vakbroeder Typhoon, valt te betwijfelen. De uitstralingen en de boodschap zijn hetzelfde, alleen is die van deze performer in de praktijk rauwer en minder toegankelijk.