Wat hebben jullie met de jaren tachtig?
Doortje: “De jaren tachtig doen mij denken aan alle muziek, van de Pet Shop Boys tot David Bowie, en van The Jesus and Mary Chain tot The Cure. Maar ook aan the New Romantics en de hele fashionscene die daarbij hoort. Ik was twee jaar geleden in het Victoria & Albert Museum in London, en daar waren heel veel outfits van artiesten uit die tijd tentoongesteld van onder andere Boy George en Morissey. Omdat ik sowieso erg geïnteresseerd ben in zowel mode als muziek zie ik de jaren tachtig ook heel erg als een periode waarin er heel veel geëxperimenteerd werd met geluiden, instrumenten en met mode en uiterlijk. Niets was te gek, de jaren tachtig zie ik ook daarom ook wel als een soort grensverleggende periode.”
Wouter: “De jaren tachtig herinneren mij vooral aan mijn jeugd. Dat ik 's avonds naar buiten keek en zag hoe de sneeuw naar beneden dwarrelde terwijl een verzamelbandje van mijn broer op staat.”
Richard: “Ik heb van alles met de jaren tachtig omdat ik ben opgegroeid in deze tijd. Wouter en ik waren al beste vrienden toen we vier, vijf jaar oud waren! Des te bijzonder dat we nu met LGHTNNG bij elkaar in een band spelen. Als kinderen speelden we bijna altijd buiten, we speelden oorlogje, maakten onze eigen Ghostbusters-uitrusting en keken cartoons zoals Transformers, M.A.S.K. en G.I. Joe. Mijn vader draaide thuis bijna alleen maar hits van die tijd. Door deze indoctrinatie is mijn liefde voor popliedjes alleen maar gegroeid. Met LGHTNNG willen we niet de jaren tachtig kopiëren, maar hopelijk kunnen we wel de nostalgie in onze liedjes verwerken.”

De teksten van LGHTNNG zijn vaak melancholisch van aard, maar toch is de muziek dansbaar. Is dat een voorwaarde?
Doortje: “Een voorwaarde is het niet per se. We houden gewoon allemaal van popmuziek, zowel rustig als dansbaar. De teksten die ik schrijf zijn eigenlijk tot nog toe nooit heel happy geweest. Ik kijk graag terug op dingen maar besef me vrijwel altijd dat ik zoveel anders had moeten, en kunnen doen. Aan de andere kant ben ik ervan overtuigd dat je bepaalde keuzes maakt omdat je op dat moment er van overtuigd bent dat die keuze het beste is. De teksten gaan lang niet altijd over relaties of liefde. Ik vind het bijzonder dat je in verschillende perioden van tijd heel anders tegen bepaalde zaken aan kunt kijken, of dat nou gaat om het verleden, het heden of de toekomst. Dat soort situaties houden me bezig; dat je het ene moment ergens opgelucht om kunt zijn en een tijdje erna ontzettend bitter of verdrietig. Als je reflecteert op een situatie of een gevoel brengt dat een bepaalde nostalgie met zich mee, dat soort situaties, daar schrijf ik het liefste over.”
Richard: “Het is geen voorwaarde maar melancholisch en dansbaar is vaak wat er bij ons zo uitkomt. Ik ben zelf begonnen met teksten schrijven, maar sinds Doortje erbij is gekomen heeft ze dit gelukkig al snel van me overgenomen. De teksten van Doortje zijn over het algemeen wat donkerder dan die van mij. Ik hoop dat we op den duur liedjes kunnen maken waar je zowel op kunt huilen als dansen tegelijk.”