#MadNes15: Amistat In Beeld

Een optreden zonder koper, maar wel met een gouden randje

Tekst: Sjoukje Werkman | Foto's: Oscar Anjewierden ,

Als er na de soundcheck al een groot applaus volgt, dan weet je dat bijzaken als warm eten en nieuwe muntjes wel even kunnen wachten. Amistat is een fijne afleiding tussen alle toeters en blazers op MadNes Festival. Even geen ska of reggae, maar fijne luisterliedjes begeleid door gitaar en viool.

Amistat, MadNes Festival, Podium BaroNes, zaterdag 4 juli 2015 
De tweelingbroers Josef en Jan openen de BaroNes vandaag. Het is nog flink warm en vroeg in de avond, dus de meesten gaan er lekker bij zitten. Held Sam Brittain schuift aan op het podium, niet als zanger deze keer maar hij drumt. Flink ook trouwens, het geluid staat hard. De gitaar en zang raken hierdoor een beetje naar de achtergrond. Jammer, want de samenzang tussen de broers is betoverend mooi.

Het publiek is erg kalm. Zelfs zo kalm dat wanneer er iemand begint te gillen, hij een bedankje krijgt van de zanger omdat hij een teken van leven toont. 

Omdat het er bijna een beetje bij hoort, is een van de laatste nummers een cover. Moeiteloos spelen de mannen een nummer Ben Howard, bijna niet van het origineel te onderscheiden. De afsluiter is een nummer wat de broers samen met Sam Brittain schreven, een mooi gebaar naar een bijzondere vriendschap en vooral erg fijne muziek.