#FF15: Seewolf kijkt uit naar het optreden op het Freeze Festival

'We willen gewoon de ballen uit de broek knallen!'

Tekst: Theo van der Veer | Foto's: Rick Slagter ,

Opeens is daar een band die zichzelf Aircraft noemt. Al gauw blijkt dat deze vier heren hun sporen ruimschoots verdient hebben in de Friese popscene. Vervolgens blijft het even stil rondom de band, tot ze enkele weken terug weer van zich lieten horen. Weliswaar onder de nieuwe - definitieve - bandnaam Seewolf en binnenkort spelen ze op Freeze. Voor 3VOOR12/Friesland reden genoeg om te horen hoe het ervoor staat.

We spreken met Dolf Kuiken en Auck Boersma van Seewolf, in de woning van eerstgenoemde te Oude Bildtdijk (“het Texas van Friesland, alleen dan zonder ja-knikkers”, aldus Kuiken). Het onderkomen dient tevens als oefenruimte en er moet binnen afzienbare tijd een studio verrijzen. Her en der liggen dan ook attributen en bouwmaterialen die er op wijzen dat er een verbouwing aan de gang is.

“Ja! De zoektocht naar een naam is even een strijd geweest,, maar uiteindelijk zijn we eruit gekomen”, vertelt zanger en bassist Boersma. “Dit is wel de naam die we willen houden, denk ik. Haha…” Kuiken - ook zanger én gitarist in de band - is iets zekerder van zijn zaak: “Voor mij is het wel klaar, als Auck en ik er niet uit komen, dan wordt het een strijd, maar we zijn eruit gekomen. Hij belde me op en ik kon er wel mee leven.”

Seewolf komt voort uit Melanocaster. “Een bandje wat in Friesland wel wat bekendheid heeft gehad en misschien landelijk ook wel een beetje”, meent Boersma. “We hebben veel op festivals gespeeld. Op een gegeven moment is de zanger ermee gestopt en hebben we in de persoon van Joop Visser een nieuwe drummer gevonden, maar we zijn altijd muziek blijven maken. Soms denk je wel eens, waarom doen we het. Soms was het ook een tijdje stil, maar uiteindelijk komen we altijd weer bij elkaar terug.”

Boersma woont inmiddels in Amsterdam en heeft ook daar wel muziek gemaakt met mensen. “Maar er was hier toch altijd iets wat mij terugbracht.” Kuiken, instemmend: “Met mij is dat ook zo. Willem (Bijma, gitarist) is een jaar naar Australië vertrokken en toen is het rustiger geworden, maar we moesten gewoon muziek blijven maken. Je moet wel bezig blijven met die gitaar, want dat is het allermooiste. Dus dan ga je ook wel eens met andere mensen spelen, maar dan kom je er wel achter dat wat je zelf doet met de jongens heel bijzonder is en dat je dat niet met iedereen hebt.”

“We zijn ook nog een tijdje op zoek geweest naar een nieuwe zanger. Maar wij zijn ook een hecht clubje apartelingen meent de bassist, “dus dat moet ook precies weer iemand bij passen en die hebben we niet kunnen vinden.” Kuiken: “We hebben heel wat mensen over de vloer gehad, maar er moet een klik zijn en die was er niet. Auck zei dan dat we gewoon moesten gaan spelen, dan komt de rest wel en dat is wel gebleken.” De eerste keer dat de heren weer speelden, was begin dit jaar op Ondergronds werd een groot succes. Volgens de gitarist was het voor de band zelf ook een succes: “We vonden het allemaal erg mooi en daarom besloten dat het zo ook prima kon, zonder vaste zanger. Het houdt je ook scherp, we zijn nu ook weer op een andere manier bezig. We doen samen de zang en daar groeien we dan ook weer in.”

Na drie jaar oefenen en spelen in de oefenruimte willen de heren de nummers ook wel eens live testen, om te weten waar Seewolf nu staat. Boersma hierover: “Dit is wat wij te gek vinden en ikzelf krijg een kik van op het podium te staan. We wilden gewoon weer spelen, die nummers zijn het waard om gehoord te worden.” Kuiken beaamt dit: “We waren hierbinnen al zolang bezig en kenden de nummers door en door, dat je eigenlijk niet weet wat de waarde van je eigen product is. Na het optreden op Ondergronds kregen we applaus en dachten we, wauw! Dat waren we niet meer gewend.” Volgens Boersma legt Seewolf de lat erg hoog, soms te hoog: “In Amsterdam speelde ik wel met andere jongens, dan gingen we na drie keer oefenen al het podium op. Dat ging prima en nu staan wij hier maar te oefenen, want het moet allemaal perfect.

Het landschap en de omgeving wordt meermaals genoemd als inspiratiebron van de heren. Als we Kuiken mogen geloven uit zich dat vooral in de rust en de ruimte rondom de band. “Je hoeft hier ook met niemand rekening te houden. Maar het betekent ook rust in je hoofd. We komen echt dieper tot het muziek maken zelf.” Boersma durft zelfs verder te gaan: “Ik voel me hier helemaal één met de natuur en ja, je hoort het natuurlijk ook in onze nummers terugkomen. Het gitaargeluid van Willem vind ik iets wijds hebben.”

De heren vinden het niet erg om niet in een stad als Leeuwarden te zitten en geen aansluiting bij een scene te hebben. Boersma is dan ook niet zo bekend met wat er gaande is in Leeuwarden: “Zo iets als Ondergronds vind ik wel heel mooi, maar verder houden wij ons daar niet zo mee bezig. Als er een band zou zijn die een beetje hetzelfde doet als ons en waarmee we een klik zouden hebben, zou ik het wel heel leuk vinden om samen optredens te gaan doen. Dingen als Heksenhamer vind ik overigens ook wel te gek!”

Over de toekomst en een eventuele doorbraak maken de heren zich niet druk meer. “We zien het wel”, zegt Kuiken, “daar houden we ons ook niet mee bezig. Gewoon heel veel spelen en het liefst op festivals.” Ook Boersma wil het liefst weer zoveel mogelijk spelen. “Op het podium staan en de nummers spelen die wij te gek vinden. Maar ik zou ook wel graag weer een album opnemen.” Voor het opnemen van nummers en eventueel een album liet Kuiken een oude tapemachine (een Ampex mm-1200) uit Californië overkomen. Een hele strijd aldus Kuiken: “Maar hij staat er. We hebben onderzoek gedaan waarom onze favoriete platen en bands zo lekker en tijdloos klinken en het blijkt dat ze allemaal met deze machine werkten.” Drie jaar hebben ze erom gezocht, maar nu hij er staat kunnen de heren niet wachten met opnemen. Kuiken nogmaals: “We waren er zo klaar mee dat wanneer iets op de band stond het geld of tijd op was, maar we niet tevreden waren. We willen het gewoon in eigen hand hebben, dat kunnen we ook prima zelf.”

Over wat we op Freeze van Seewolf kunnen verwachten is Boersma kort: “Gewoon vier mannen die de ballen uit de broek knallen!”