Op de tweede dag van het Fries StraatFestival kom je ogen en oren tekort. Overal gebeurt wel iets. Straattheater, dans en natuurlijk muziek op de pleinen. Voor jong talent én de lokale helden van Friesland moet je vooral op het Klokplein zijn. En dan zijn er natuurlijk nog de grote podia in de stad. Zowel op het Gouverneursplein, als het Wilhelminaplein is er een zeer breed muziekprogramma op de zaterdag. Gelukkig zijn de weergoden goed gestemd. Na de zware buien in de ochtend, valt er de rest van de dag geen druppel regen meer.
#FSF15: Voor elk wat wils op dag twee van het Fries Straatfestival
Jonge winnaars en oude helden sieren het Klokplein
Het laatste weekend van mei staat in Leeuwarden traditiegetrouw in het teken van het Fries StraatFestival. De binnenstad wordt omgetoverd tot één groot podium voor zang, dans en theater. Van plein tot plein, in de steegjes van de stad en in de Prinsentuin loop je tegen prachtige acts aan. Qua muziek vind je op de pleinen in de stad een zeer gevarieerd programma.
Op het Klokplein loopt het nog geen storm als de Harlingse muzikanten van David and the Dutchmen hun bluesrock klanken laten horen. Ze zijn al een paar jaar bezig zich te ontplooien in de muziekwereld en doen dat niet onverdienstelijk. Dat ze nu aftrappen voor een praktisch leeg Klokplein, is eigenlijk niet een situatie die ze verdienen. Het is mooi om te zien dat de mannen er niet minder enthousiast om zijn. Vooral gitarist Roel Blom staat stralend en opgewekt het weinige publiek toe te spreken tussen de nummers door. Maar ook de rest van de heren laat zich niet ontmoedigen door de minimale opkomst. De vrolijkheid straalt er van af, wellicht mede door het feit dat er nog geen druppel regen is gevallen, en de zon zelfs door de wolken piept. De set wordt in ieder geval ook zonnig afgesloten met hun nieuwe single Geordie Bird. Een nummer dat iets minder up-tempo is dan de meeste nummers in hun repertoire, en elementen combineert van hiphop, R&B met hun rockgeluid. Heel stiekem doet het wat denken aan de sound van The Red Hot Chili Peppers. (MH)
Abdomen
Precies een week na het winnen van de Kleine Prijs van Fryslân 2015, staan de jongens van Abdomen op het Fries Straatfestival te spelen. Gelukkig is het mooi weer en begint het Klokplein wat voller te stromen. De eerste drankjes worden genuttigd en Abdomen begint aan hun set. Ze spelen nummers van de EP I Belong Down die op 6 maart 2015 is verschenen. De heerlijke grunge/garagerock brengt je terug naar de jaren negentig. Af en toe zet zanger/gitarist Peter van Beets zijn stem op om te schreeuwen, maar bij de wat rustigere nummers houdt hij zich in. Daarbij laat hij horen goed te kunnen balanceren tussen zang en over de top losgaan met zijn stem. Opvallend is het goede geluid dat uit de kleine tent komt tijdens de optredens vandaag. Ook bij Abdomen is er weinig last van het verwaaien van het geluid, gelukkig. Bij het laatste nummer van de set - Placebo - gaat hij door de knieën terwijl hij doorspeelt op zijn gitaar en zingt. Als het optreden is geëindigd staat hij op en zwaait kalm naar het publiek met een brede glimlach. (JdB)
Precies een week na het winnen van de Kleine Prijs van Fryslân 2015, staan de jongens van Abdomen op het Fries Straatfestival te spelen. Gelukkig is het mooi weer en begint het Klokplein wat voller te stromen. De eerste drankjes worden genuttigd en Abdomen begint aan hun set. Ze spelen nummers van de EP I Belong Down die op 6 maart 2015 is verschenen. De heerlijke grunge/garagerock brengt je terug naar de jaren negentig. Af en toe zet zanger/gitarist Peter van Beets zijn stem op om te schreeuwen, maar bij de wat rustigere nummers houdt hij zich in. Daarbij laat hij horen goed te kunnen balanceren tussen zang en over de top losgaan met zijn stem. Opvallend is het goede geluid dat uit de kleine tent komt tijdens de optredens vandaag. Ook bij Abdomen is er weinig last van het verwaaien van het geluid, gelukkig. Bij het laatste nummer van de set - Placebo - gaat hij door de knieën terwijl hij doorspeelt op zijn gitaar en zingt. Als het optreden is geëindigd staat hij op en zwaait kalm naar het publiek met een brede glimlach. (JdB)
Het is een volle bak onder de luifel van het Klokplein podium. Maar liefst zes mannen staan als YVI op elkaar gepakt met de gitaarhalzen in elkaars nek. Het weer werkt gelukkig goed mee, en aan animo is op dit tijdstip van de dag geen gebrek. De band is sinds september 2014 actief, en proberen sindsdien voet aan de grond te krijgen bij het Fries publiek. Het aanlopende, en reeds aanwezige publiek, krijgt bij de band YVI liedjes voorgeschoteld die wat folky aandoen. Zelfs scharen ze hun muziek onder de noemer atmosferische rock. Hoe dan ook, de muziek zal een breed publiek aanspreken want het zijn allemaal zeer behapbare, tamelijk rustige nummers. Dit is dus ook te merken aan het aantal mensen dat blijft luisteren. Halverwege geeft zanger Diederick Janszoon nog maar eens duidelijk aan dat je ze alleen kan vinden op Facebook als je de bandnaam met hoofdletters intypt. Zodra je dat doet is meteen duidelijk dat de bandnaam een klein blokje aan het been is, want ook daar worden meerdere oproepen gedaan de naam correct te schrijven op posters en aankondigingen. (MH)
Ze zijn weer helemaal terug van weggeweest. Vorig jaar kregen de heren van It Dockumer Lokaeltsje weer jeuk en stonden ze te stralen tijdens het Freeze Festival in de Harmonie. Waar ze meer dan twintig jaar geleden al furore maakten binnen de muzikale cultscene in Friesland, staan ze nu weer met hun absurdistische punk jong en oud te vermaken. Even voor de beeldvorming: een klein jongetje staat vooraan bij het podium met de handen over de oren gebiologeerd naar de drie mannen te staren. Daarnaast staat een oudere meneer met een album onder zijn arm van It Dockumer Lokaeltjse met een grote grijns zijn oude helden te beluisteren. Sytse van Essen ramt meteen bij het tweede nummer een snaar kapot van zijn gitaar, wat door zanger/bassist Peter Sijbenga aangekondigd wordt met enige trots in zijn stem. Een tweede gitaar hangt snel op de nek van Van Essenin binnen no-time vliegen piemels, aardbevingen en culturele hoofdstad leuzen je om de oren. Alles geheel in stijl; met de opgewonden blik van Sijbenga, de blote voeten en stoïcijnse kop van Van Essen en drummer Fritz de Jong die alles overziet. (MH)
The Sketchers
Men neme de laatste zaterdag van mei, het Fries Straatfestival is in volle gang, het Klokplein staat vol en het bier vloeit rijkelijk. Wie mis je dan nog? De zeven vrolijke ska-vrienden van The Sketchers natuurlijk! De organisatie hoeft deze band inmiddels niet te boeken; ze zijn er gewoon. En net als alle optredens bij The Sketchers duurt het niet lang voordat het hele Klokplein vol staat met lachende en dansende mensen. Tot volgend jaar?(MH)
By The Rivers
Zodra de zon nog een keer een knipoog geeft en vervolgens achter het Stadhouderlijk Hof verdwijnt, is het de beurt aan By The Rivers. Dat is een mengelmoes van reggae, dub, ska en soul, afkomstig uit Leicester, Engeland. En dat betekent dus lekker swingen vooraan bij het podium op het Gouveneursplein. By The Rivers tourt al een tijdje rond met hun gelijknamige debuutalbum. Zo speelt de zeskoppige act nummers zoals Take Control en Rocksteady.
De reggaeband heeft blijkbaar een makkelijke avond. Voor aanvang van hun optreden zit de sfeer er namelijk al goed in op het Gouverneursplein. Halverwege de set, tijdens You Got It Wrong, zie je de danspasjes alsmaar uitbundiger worden. Baanbrekend is de sound van Britten echter niet. Het geheel klinkt als een combinatie van UB40 en het rustige werk van Groove Armada. Desondanks past het zomerse geluid prima bij het tijdstip en de plek, waardoor nagenoeg iedereen zich continu vermaakt. (DdV)