#FF14: Town of DIFF, twee vliegen in één klap op Freeze 2014

Samensmelting DIFF en Town Of Saints blijkt een gouden greep

Tekst: Marije Heida | Foto's: Jelmer Hobma ,

Soms vallen puzzelstukjes precies op hun plek. Het idee speelde al langer bij zanger Diff Rouw om met zijn band DIFF 'iets' te doen met een andere band. Vervolgens komt de vraag van de Freeze organisatie om voor deze editie iets speciaals te ondernemen. Kort daarvoor hebben hij en zanger Harmen Ridderbos van Town Of Saints contact gelegd via de sociale mediasnelwegen. En zie daar; gelegenheidsformatie Town Of DIFF is een feit.

DE ACT:

Normaal gezien is het met zes man op een podium al volle bak. Maar voor de gelegenheid nodigen de heren van Leeuwarder American-Folk-Blues sensatie DIFF nog twee muzikanten uit, namelijk Harmen Ridderbos (zang/gitaar/piano) en Heta Salkolahti (viool/zang) van de indie-folk band Town Of Saints (Groningen). Een week voor het optreden op Freeze spelen de acht muzikanten opgepropt in de studio van 3FM twee nummers als voorproefje. Bij dj’s Barend en Wijnand brengen ze midden in de nacht Miner’s song en Put My Life On The Line live ten gehore.

HET NUMMER:

Niks ten nadele van het Town of Saints-repertoire, maar de enige geschikte afsluiter van de set is het dans- en feestnummer van DIFF: Put My Life On The Line. Met vooral het element viool en de extra zangpartijen is het nummer meer dan de moeite waard.

HET MOMENT:

Tergend lang duurt het voordat de hele batterij aan instrumentaria is ingeplugd en hoorbaar is voor aanvang van het optreden. De zaal is gevuld met geduldig publiek, maar de frustratie is zichtbaar bij de muzikanten als er bij een zoveelste poging geen versterkt geluid klinkt. Door het oponthoud kan niet de volledige set gespeeld worden, wat voor een gelegenheidsformatie als deze zonde is.

OOK OPMERKELIJK:

Opmerkelijk is de ogenschijnlijk natuurlijke samensmelting van deze twee bands. Afzonderlijk verschillend in stijl en samenstelling, maar gezamenlijk opvallend een eenheid. Voor het publiek is het een mooi schouwspel. Van links naar rechts is het hele podium gevuld met een violiste, een bassist, meestal vier gitaristen en afwisselend iemand achter de piano en natuurlijk een drummer. Regelmatig wordt de piano bespeeld, maar daarnaast zijn ook een extra akoestische gitaar en/of lap steel gitaar te horen.

HET PUBLIEK:
In de Rabobankzaal is het balkon goed gevuld en zijn er op de vloer veel mensen die zin hebben om te dansen. Het vijfde nummer van de set - de nieuwe single van Town of Saints - begint kalm en gemoedelijk. Er is veel rumoer in de zaal, wat niet ten gunste is van het nummer, maar voor de rest van de set is enige reuring in de zaal geen probleem.

HET OORDEEL:

Afgezien van de opstartproblemen en her en der merkbare irritaties rondom afstellingen qua geluid gedurende het optreden, blijkt de samensmelting een geslaagd experiment te zijn. Beide bands laten zien dat aanpassen en complementeren van elkaars nummers leidt tot dat wat muziek maken zo leuk maakt. Het plezier is van de gezichten af te lezen en het optreden is dynamisch door wisseling van posities en instrumenten. In sommige gedeeltes van een nummer komt het voor dat violiste Salkolahti zowel met zang als viool opgaat in het geweld van gitaren, piano en krachtige mannenstemmen. Haar aandeel komt vooral tot zijn recht in de van origine Town Of Saints nummers, wat misschien ook logisch is. Naar aanleiding van dit succes zou de Freeze organisatie wellicht kunnen overwegen een dergelijke vraag elk jaar bij een band neer te leggen. Het levert mooie samenwerkingen op, dat blijkt.