Wanneer je louter met gitaar en je eigen stem het podium beklimt, weet je dat je een oneerlijke strijd moet voeren tegen het geroezemoes uit de zaal. Tom Gerritsen, hij is The T.S. Eliot Appreciation Society, gaat die strijd aan. Niet altijd met succes, maar z’n best doet hij in elk geval wel. Hij weet zich geruggensteund door het feit dat hij vorig jaar een onbeschrijflijk mooie, melancholische singer-songwriterplaat heeft gemaakt. Zijn rauwe stemgeluid en sobere gitaarspel trekken gedurende de show meer en meer de aandacht van het publiek. The T.S. Eliot Appreciation Society is de morele winnaar.
Tienkoppig Wooden Saints zorgt voor uitgelaten publiek
Show gezellige chaos in Podium Asteriks
‘Een band met ware liefde voor het liedje’, zo omschrijft Podium Asteriks Wooden Saints bij de aankondiging op zijn site. Liefhebbers van mooie liedjes komen sowieso aan hun trekken op vrijdag 14 februari. Valentijnsdag zult u zeggen. Inderdaad. Het is te merken. De zaal stroomt over van liefde, vooral de liefde voor muziek en gezelligheid van drie fijne acts van eigen bodem.
Lokale helden
Esther Postma en Marcel Staats begonnen vier jaar geleden als het duo Calgary Woods, inmiddels zijn ze doorgegroeid naar een volwaardige band. De akoestische folkliedjes van weleer neigen nu meer naar indiepop. Hierdoor klinkt Calgary Woods toegankelijker. Het kenmerkende stemgeluid van Esther Postma is natuurlijk gebleven, zij draagt de liedjes. Het publiek geniet zichtbaar van het optreden van de lokale helden, want de aandacht is (bijna) volledig op het podium gericht. Dat is niet meer dan terecht. Er wacht Calgary Woods een mooie toekomst.
Gezellige chaos
Veel ruimte is er vervolgens niet over op het podium wanneer de dame en negen heren van Wooden Saints hun instrumentarium hebben uitgestald. 'De Polyphonic Spree van de lage landen', wordt er al ergens gefluisterd. Wooden Saints - dat geworteld is in bands als Orlando, Uber Ich en Knarsetand - begon als een collectief, maar is geëvolueerd tot een heuse band. Hoewel de kwantiteit van het aantal bandleden niet ten koste gaat van de kwaliteit, wil de wisseling van instrumenten en zang nog wel eens afleiden. Echt storend wordt het niet, een gezellige chaos zullen we maar zeggen. De vele invloeden zijn duidelijk hoorbaar, variërend van soul tot melodieuze Beatle-eske popliedjes. Maar de Wooden Saints is bovenal de Wooden Saints. Het enthousiasme straalt van het podium af. De prijsnummers zijn toch wel de laatste twee singles: What If The Parachute Won't Hold en Alpha Bravo Charlie Disco. Waar de avond stemmig begon met The T.S. Eliot Appreciation Society, weet Wooden Saints het publiek in uitgelaten stemming achter te laten.
---
Wie: Wooden Saints, Calgary Woods, The T.S. Eliot Appreciation Society
Wanneer: Vrijdag 14 februari 2014
Waar: Podium Asteriks, Leeuwarden
Opkomst: Redelijk