#FF13: Flying Trashcans komt te laat los

En ook dan nog niet met volle overtuiging

Tekst: Wilbert Elting | Foto's: Niels Lahuis ,

De jonge honden van Flying Trashcans maakten binnen korte tijd een verpletterende indruk met hun vol vuur gespeelde psychedelische rock. Voor de zomer overklasten ze als voorprogramma het gerenommeerde The Horse Company. Imponeren ze ook op Freeze?

HET CONCERT: 
Flying Trashcans, Aegonzaal, Freeze, 28 september 2013

DE ACT: 
Flying Trashcans bestaat uit vier jongens van rond de zestien die na het sluiten van Parnas zelf zijn doorgegaan met hun 'schoolbandje'. Ze klinken alsof ze de hele platenkast van hun vader overhoop hebben gehaald en de muziek, maar ook de albumhoezen, volledig in zich hebben opgezogen. Het resultaat is stuwende psychedelische rock met een hoofdrol voor saxofoon en orgel, gespeeld door jongens met ontzettend lange haren. Een vergelijking met The Doors mag best.

HET NUMMER: 
Om de kracht van Flying Trashcans te ervaren, moet het publiek vanavond lang geduld hebben. Die woeste psychedelische mix die de band in zich heeft, komt namelijk pas aan het einde. Het slotnummer is een explosie van orgelriedeltjes, saxofoonsolo's en rammende drums. Voor het eerst deze avond wordt er in de Aegonzaal met overtuiging gedanst.

HET MOMENT: 
Voordat de band Perception, het tweede nummer van de set, inzet, waarschuwt zanger en toetsenist Jan Egbers het publiek dat het "volgende nummer een beetje saai wordt". Dat is een klein leugentje van Egbers, want de volgende twintig minuten wordt het saai. Het tempo is eruit, er is teveel experiment en van het podium wil het maar niet komen. Op het ene moment halverwege na, wanneer er een Pink Floyd-achtige jam klinkt.

OOK OPMERKELIJK: 
Flying Trashcans krijgt iets voor elkaar wat weinig andere bands in Friesland lukt. Ze vullen de leemte tussen het podium en de eerste rij van het publiek: dat altijd aanwezige lege stukje vloer waar niemand durft te gaan staan. Tot het laatste nummer staat iedereen daar wat met de heupen te draaien, maar als dan eindelijk de explosie komt, gaat het echt los.

HET PUBLIEK: 
Bij het optreden van Flying Trashcans lijkt het alsof er wat meer oudere bezoekers zijn. Ongetwijfeld aangesproken door de aankondiging 'psychedelische rock'.

HET OORDEEL
De jongens van Flying Trashcans kunnen heel erg goed een zaal compleet op zijn kop zetten. Dat bewezen ze eerder al in Asteriks en wie een finaleplaats in de sterk bezette editie van De Kleine Prijs van Fryslân van dit jaar haalt, heeft zeker ook wel wat in zijn mars. Het is alleen jammer dat het er dit keer niet echt uitkwam. Te lang was het te saai. Het slotnummer hakte er wel lekker in, maar ook dat zagen we wel eens beter.

DE FOTO: