Aan Audio Adam de eer om de avond te openen. Denk Snow Patrol, een frontman met charisma en een 3fm-fähige sound en kom tot de conclusie dat het niet anders kan dan dat we in de toekomst nog veel van deze band gaan horen.

Terwijl in de foyer Pieter van der Zweep speelt, maakt de zaal zich op voor de eerste battle van de avond. New Killer Stars neemt het op tegen Blackbox Red. ‘Denken jullie dat New Killer Stars gaat winnen? No They Won’t!’ brult Blackbox Red zangeres Eva van Netten. Toch is het New Killer Stars dat de eerste battle wint, mede dankzij een geweldige vieze porno-dance versie van het Kiss nummer I Was Made For Loving You.

Ook de kersverse winnaars van de Kleine Prijs van Fryslân Alpine Pack is vanavond aanwezig. Helaas blijft er niet veel van de set over dankzij een kapotte gitaar. Maar de paar nummers die Alpine Pack uiteindelijk voorschotelt, staan als een huis. De Kings of Leon vergelijkingen zijn niet uit de lucht gegrepen, maar met meer diversiteit en een verdere ontwikkeling van de eigen sound is deze band een potentiële topper.

Daarna is het snel doorlopen naar de foyer, want daar staat Passengers. Zij weten de foyer aan het luisteren te krijgen met hun sfeervolle en meeslepende muziek. De nummers hebben niveau en zijn door het gevarieerde instrumentarium altijd interessant. Als eerste slagen ze er in bezoekers ‘in’ de muziek te slepen.

Ingestudeerd of niet, feit is dat de hardst Rockende Shit van vanavond op naam komt van De Basis en Spotrockers. De bands worden vaak vergeleken, maar met deze battle wordt het verschil tussen beide meteen duidelijk. De Basis zoekt diepgang waar Spotrockers alles uit de kast haalt om er een hiphopfeestje van te maken. De spectaculaire battle eindigt in een overdonderende finale met een immens harde N*E*R*D cover.

In de foyer kan het publiek vervolgens weer even bijkomen op de klanken van I Am Oak. Deze Utrechtse kwaliteitsformatie met een volstrekt eigen geluid kreeg na de spectaculaire battle niet van het publiek wat ze verdienden. Naar I Am Oak mag niet geluisterd worden, naar I Am Oak moet geluisterd worden. Jammer dat dat op dit tijdstip en in deze setting in het water valt.

Unimog Soundsystem stoomt vervolgens de zaal klaar voor de nachtelijke uurtjes. Terwijl D.A.A.N. er flink op los knutselt met papier, stift en schaar; knutselt Unimog Soundsystem een funky set in elkaar met veel invloeden uit de ska en reggae. Aan het einde van de set kun je een heuse D.A.A.N. cadeau krijgen.

Terwijl de zaal wordt omgebouwd staan Kleine Prijs van Fryslân finalisten Achter Gordijnen van Vrijheid in de bunker. Kleinkunstige liedjes die wel iets speelser mogen, maar wel erg onderhoudend zijn. Na het ombouwen is het de beurt aan LUIK dat kennelijk geen problemen heeft met het tijdstip. Sfeervolle relaxte muziek dat het verlangen naar een lange warme nacht doet groeien. Gelukkig maar, want de avond is nog niet voorbij. Met het technotalent Delta Funktionen nog op het affiche, feesten de bezoekers van Shit Dat Rockt nog flink door tot in de kleine uurtjes.

Al met al kan Shit Dat Rockt terugkijken op een geslaagde tweede editie. De vooraf aangekondigde Battles leverden zeker een nieuwe dimensie op en het thema ‘strijd’ werd goed uitgewerkt. Helaas kende de organisatie ook wat strijd met de technische kant, maar dat mocht de pret niet drukken.