Winnaars, doorbrekers en gewoon shit dat rockt

Shit Dat Rockt: Het betere van Friesland in de Zaal.

Tekst: Wymer Praamstra Foto's: Rob IJpmba ,

In de Zaal van de Academie mochten de wat bekendere bands met een opleiding optreden. Geen verrassingen, wel erg veel klasse.

Shit Dat Rockt: Het betere van Friesland in de Zaal.

Misleidend genoeg stond op het affiche als opener van het grootste podium van dit festival eerst Miss November en later het onbekende Jam en Skins. Toen Kim Janssen iets over 8 op het podium verscheen viel het kwartje; creatief hoor zo’n anagram. Zoals viel te verwachten verzorgde Janssen een van de rustigste optredens en daarmee een erg aangenaam begin. Kippenvel kwam desondanks pas bij de afsluiter die werd meegezongen door het publiek.

 

Docent aan de academie Tollak Ollestad, afkomstig uit Amerika, speelde daarna samen met een band van ‘wat volwassenere’ mannen oude klassiekers en eigen werk van een nieuwe CD. Zijn alom geprezen mondharmonica spel is zeker het vermelden waard: om door een ringetje te halen. Leuk publieksvermaak, zeker voor de leerlingen, maar niet verfrissend of vernieuwend voor een buitenstaander. Ook de kracht van New Killer Stars ligt niet in vernieuwen, maar lekker rocken doen ze zeker. Vrijwel alleen maar nieuwe nummers gaven een korte indruk van het te verschijnen album. De kwaliteit is constant goed, met een paar echt lekkere uitschieters.

 

Winnaars van de Kleine Prijs van Fryslân De Basis brengen rockende hiphop. Met een drumstel, een bas, een gillende gitaar en wat electronica. De lyrics van rapper Ico Balt luisteren lekker weg en bevatten duidelijk zijn boodschap over de wereld. Johnny Cage is heel andere koek, de wat te hard afgestelde zang kruipt in je hoofd om er te blijven zitten. Pulsen uitgezonden door de keyboards, de schrille gitaargeluiden en steady bas en drums vormen een eenheid op de juiste momenten. Hypnotiserend, intrigerend en enthousiasmerend.

 

De feestrock van The Heatmachine, die een goede kans maakte op de eindoverwinning bij de Kleine Prijs doet het goed bij het reeds beschonken publiek. Patsertje Yorn Overwijk zingt als een rockgod en tovert met zijn gitaar, maar de enige vrouwelijke drummer is de eigenlijke drijvende kracht. Dat de Pioneers of Love steeds beter worden is duidelijk af te lezen uit de recensiegeschiedenis op 3VOOR12. Dat oude nummers elke maand beter klinken en nieuwe er feilloos bij passen is zeer knap. Hun opmars mag dan gestaag gaan, maar die misschien wel gewenste doorbraak komt er bij dit progressiepatroon zeker. Tot die tijd blijven ze lekker intiem en goedkoop te zien in de regio en dat is stiekem veel leuker.

 

Elk feest heeft zijn einde, hoewel het einde voor velen nog niet in zicht was, met optredens van electrorockers Dial-a-Poets en verscheidene DJ’s. De leerlingen en andere toeschouwers kunnen terugkijken op een zeer gezellig en goed bezocht afsluitingsfeest met heel veel goeds uit de provincie. Hopelijk is er bij deze een traditie in gang gezet, zoveel potentie en talent verdiend een uitlaatklep als deze.

 

Wie: Kim Janssen, Tollak, New Killer Stars, De Basis, Johnny Cage, Heatmachine, Pioneers of love.

Waar: Academie voor Popcultuur    

Opkomst: Vrij druk