Peter Pan Speedrock speelt dit jaar een akoestische set in een intieme sfeer en wordt daarbij begeleid door de strijkers van het Metropole Orkest…… Nee hoor, het gaat ook dit jaar weer hard, snel en ruig. De band speelt een goede dwarsdoorsnede uit het inmiddels rijke oeuvre. Daarbij komen klassiekers als ‘Gotta Get Some’ en het inmiddels strontvervelende ‘Schoppen Aas’ uiteraard voorbij, maar is er ook voldoende ruimte voor nieuwe nummers, waaronder het tamelijk geweldige ‘We Want Blood’ dat met gemak het hoogtepunt van de set vormt. Frontman Van Elderen toont zich met recht trots en is dankbaar voor het enthousiasme van het hondstrouwe publiek.

‘We Want Blood’ is een klassiek voorbeeld van alles wat Peter Pan Speedrock bijzonder maakt. Snel, vet en strak gespeeld en zonder twijfel een bandklassieker in wording.

Peter Pan Speedrock is als een muzikale Bhagwan. De band heeft, mede dankzij de tomeloze inzet en de enorme hoeveelheid liveshows, een enorme fanschare die de band door dik en dun steunt. Dat is vanavond niet anders. Ondanks het late tijdstip en het leeglopen van de tent – veel mensen zijn voor The Prodigy naar Schijndel gekomen – kan de band wederom op veel enthousiaste volgelingen rekenen.

Je kunt niet anders dan respect hebben voor de staat van dienst van Peter Pan Speedrock. Ook op het optreden zelf valt, behalve de geluidsbrij waarin de snelle herrie meer dan eens verzandt, niet veel af te dingen. De band speelt bevlogen en vooral drummer Nederhand is geweldig kijkvoer. Dit alles neemt niet weg dat je je af kunt vragen wat de toegevoegde waarde van de band op dit moment nog is. Achttien jaar hetzelfde kunstje, met nog steeds dezelfde nummers; het wordt wat sleets. Nieuwe zieltjes zal de band op deze manier niet meer winnen, maar degenen die de band al eerder omarmden zal dat niet uitmaken: de liefde voor hun Peter Pan Speedrock is onvoorwaardelijk.