Lookapony zit op het moment van het gesprek in de studio voor de opnames van het debuutalbum, dat de band na twee vrij succesvolle EP’s de weg naar landelijke roem moet wijzen. Er wordt even meegeluisterd tijdens de jamsessie. Alle nummers die worden gespeeld zijn concepten die nog verdere invulling moeten krijgen, maar van een lichte stijlbreuk kunnen we toch wel spreken. Als wordt opgemerkt dat een van de riffs sterk doet denken aan die van Ty Segall antwoordt Jasper Grave, zanger-gitarist van de band: “Toevallig, daar luister ik erg veel naar de laatste tijd.” Als onbetwiste leider van de band staat hij ons ook de rest van het interview te woord.

Het album zal minder indie- en meer garage-invloeden hebben dan nu het geval is. De populariteit van de garage heeft dus ook Lookapony geraakt, dat live al wel vaker liet horen graag iets meer te schuren dan op de wat cleanere producties van de EP’s.

In de winter 2014-2015 moet het debuutalbum er komen. Dat kan eind 2014, begin 2015 zijn; daar is de band nog niet over uit. De voorbereidingen zijn nu in ieder geval op tijd getroffen, in tegenstelling tot de release van de EP’s, die even snel als plotseling gemaakt en uitgebracht zijn. De nonchalance en vrijbrief hebben enigszins plaatsgemaakt voor ambities en richtlijnen. Doelwit: een succesvol festivaljaar met om te beginnen Eurosonic/Noorderslag.

Naar Eurosonic/Noorderslag wordt iedere keer met een hashtag verwezen. Jullie brengen het haast alsof het al geregeld is. Vertel eens, hebben jullie al iets toegezegd gekregen?
“Nee, wij zeggen het onszelf toe: wij staan sowieso op Eurosonic/Noorderslag. Ik vind dat we er 100% klaar voor zijn. En ik vind ook dat we een van de betere acts zijn. Het wordt nu ook gewoon tijd. En we gaan alles op alles zetten om dat te bereiken.”

Het is al wat later dus het bewustzijn wordt even getest, maar deze band weet echt waar ze voor gaat. Zo blijkt ook uit de vraag wat alles op alles dan precies is.
“De release van een debuutalbum, dat we op een goede plek willen uitbrengen. En we zitten bij Proud of the South (talentenprogramma georganiseerd door Brabantse podia) waar we ook mee samen werken. Die gaan ons daarbij begeleiden. En dat komt op een perfect moment zodat we alle punten die niet zo goed zijn, kunnen verbeteren. We gaan een aanloop nemen naar de albumrelease waarbij we eerst nog een nieuwe single willen uitbrengen, om mensen alvast hongerig te maken.”

Hoe ver gaan jullie daarin? School opzeggen en helemaal voor de muziek gaan?
“Nee, school blijft. Anders worden de ouders boos haha, maar verder wel alle vrije tijd erin stoppen. We repeteren drie keer in de week met z’n vieren en daarnaast repeteren we zelf thuis, ieder voor zich. Om nieuwe dingen te verzinnen. En het moet gewoon strak zijn. Dat was het nog niet altijd en dat is wel een punt van aandacht. En buiten de muziek… een vriend van ons gaat het management doen en daarnaast zijn we bezig met tof artwork. Het is leuk om daar veel aandacht aan te besteden en echt iets tofs te maken.”

Over de stijlbreuk: het zijn nog maar concepten, maar ze laten wel al duidelijk een ander geluid horen. Minder indie, minder Britpop – heel veel minder Arctic Monkeys en meer garagerock. De vergelijkingen met de Arctic Monkeys beu of verandering van persoonlijke voorkeur?
“Allebei wel een beetje. We zijn meer op zoek gegaan naar een eigen geluid en hebben ontdekt hoe gaaf garage is. Vooral live. We wilden een iets rauwer geluid. Nog wel catchy, maar ook… hoe zeg je dat? Vuiger.”

Het album laat dus nog wel even op zich wachten, maar tot die tijd is er wel alvast een nieuwe single, die op 30 mei 2014 in Area51 gepresenteerd zal worden.