No nonsense, oldschool, lange haren hardrock. Maar dan vooral met meiden (voordeel: lange haren hebben ze al). Verwacht geen moeilijke riffjes of al te veel verschil in repertoire. Een beukende drum, powerchords en de hese stem van zangeres Marcia Savelkoul, that’s all. Op bepaalde momenten (bijvoorbeeld de single Overrated) zou je zelfs kunnen zeggen dat het een beetje lijkt op de Anouk van voordat ze Songfestival liedjes ging schrijven.

 

Marcia is de enige echte rockchick die Nederland op dit moment telt. De looks, de stem, de cowbell, het plaatje klopt gewoon helemaal. En met behulp van covers als Whole Lotta Love en Hot Shot, weten ze uiteindelijk ook het publiek voor zich te winnen. Niet vreemd, de band speelt alles met dezelfde enthousiasme en zet een bijna foutloze set neer. Bijna ja, want bij het laatste nummer vliegt de guitarstrap van de gitariste los. Maakt niet uit, na een minuut zit ie weer vast en gaan ze gewoon op vol volume in de tweede versnelling door.

 

De onwennige praatjes tussen de nummers door. Heeft de zangeres het nou tegen de gitarist, of tegen het publiek? Overigens kunnen ze het klokkenspel/piano crossover die op een gegeven moment te voorschijn wordt gehaald beter dumpen. Dit vage instrument valt volledig uit de toon en werd gelukkig ook maar bij anderhalf nummer gebruikt.

 

Dat er vrij weinig publiek stond interesseerde The Jacks geen moer. Met hun enthousiasme, nonchalante speelstijl en aanstekelijke songs krijgen ze uiteindelijk ook het publiek wakker en verdienen ze een welgemeend applaus.

 

8.5