Een concert dat plaatsvindt in een kerk: het is geen alledaags gegeven. Dat vindt ook de Canadese singer-songwriter Megan Bonnell, die op de eerste avond van haar Europese tour in het voorprogramma van Mister and Mississippi staat. Het is de mooiste plek waar ze gespeeld heeft en je kan haar geen ongelijk geven. De zangeres beschikt over een ontzettend veelzijdige stem. Deze klinkt rokerig en wat hees, waarmee ze zowel laag en diep kan gaan, maar ook de hogere tonen gaat ze niet uit de weg. Ze begeleidt zichzelf met een keyboard en één nummer brengt ze met de klassieke gitaar. Haar muziek klinkt eenvoudig, klein en ingetogen en ligt hiermee prima in lijn met de muziek van Mister and Mississippi.
Mister and Mississippi en Catharinakerk blijken een droomduo
Adembenemend optreden van band doet de naam ‘3 Nights in Heaven’ eer aan
In januari van dit jaar brachten ze hun titelloze album uit en sindsdien gaat het hard met de jonge folkband uit Utrecht: Mister and Mississippi verovert in rap tempo het Nederlandse muzieklandschap. In de korte tijd van zijn bestaan heeft de band al een indrukwekkend CV opgebouwd: drie megahits, een tour in het buitenland en optredens op onder andere Lowlands en Naked Song Festival. Sinds vandaag kan de band hier ‘3 Nights In Heaven’ in de Catharinakerk aan toevoegen.
Megan Bonnell
Mister and Mississippi
Begeleid door een spannend, mysterieus en orgelachtig geluid betreedt Mister and Mississippi om klokslag 21.00 uur de bühne. Zittend in een kerkbank een concert bijwonen voelt in het begin wat onwennig, maar al snel merk je dat deze setting de dromerige en hypnotiserende sound van Mister and Mississippi meer dan goed doet.
De band begint met het nummer ‘Six Feet Under’. Wat opvalt zijn de kristalheldere gitaargeluiden en de loepzuivere zang van zowel leadzangeres Maxime Barlag, als van Sagmar Lemuël Jacobs en Danny van Tiggele. Een ander kenmerk van de muziek van Mister and Mississippi is de spanningsboog die de meeste nummers kennen: de composities hebben onverwachte wendingen die leiden tot fenomenale eindes, waarbij vooral de elektrische gitaar een belangrijke rol speelt. Zoals in ‘Same Room, Different House’: het begint klein en ingetogen met bezwerende vocalen, kent daarna een ongekende opbouw en barst uiteindelijk open in een vol en meer bombastisch geluid.
Om ons er bewust van te maken dat Mister and Mississippi ons naar een andere wereld wil brengen, vraagt Jacobs het publiek de ogen te sluiten en zich mee te laten voeren naar een andere plek. Na de vraag: “Hebben jullie allemaal je ogen dicht?” stappen de bandleden van het podium en gewapend met slechts een klassieke gitaar, melodica, xylofoon, klappende handen en zang spelen ze het nummer ‘Bon Vivant’, terwijl het publiek muisstil luistert. Ook tijdens ‘Nemo Nobody’ heeft de band het publiek in zijn greep: alle lichten doven en maken plaats voor een sterrenhemel, waarna een volmondig “Ahhh” door de kerk galmt.
Gedurende het concert wisselen de bandleden regelmatig van instrument. Zo bespeelt Barlag niet alleen toetsen, maar ook percussie, glockenspiel en tamboerijn. Hetzelfde geldt voor Danny van Tiggele en Tom Broshuis: ze zijn zowel bekend met gitaar als toetsen. Deze muzikale vaardigheid getuigt van pure klasse. Maar dat niet alleen: de driestemmigheid kleurt mooi samen en het samenspel is harmonieus. Soms oogt het geheel iets te gerepeteerd en perfect, maar de sound van Mister and Mississippi is zo eigen dat dit compleet in het niet valt.
En dit unieke geluid komt uitstekend tot zijn recht in de Catharinakerk. De akoestiek van het gebouw doet de muziek van Mister and Mississippi veel goed. Eigenlijk is dit ook niet verwonderlijk als je bedenkt dat het debuutalbum is opgenomen in, jawel, een kerk.
Gedurende het concert wisselen de bandleden regelmatig van instrument. Zo bespeelt Barlag niet alleen toetsen, maar ook percussie, glockenspiel en tamboerijn. Hetzelfde geldt voor Danny van Tiggele en Tom Broshuis: ze zijn zowel bekend met gitaar als toetsen. Deze muzikale vaardigheid getuigt van pure klasse. Maar dat niet alleen: de driestemmigheid kleurt mooi samen en het samenspel is harmonieus. Soms oogt het geheel iets te gerepeteerd en perfect, maar de sound van Mister and Mississippi is zo eigen dat dit compleet in het niet valt.
En dit unieke geluid komt uitstekend tot zijn recht in de Catharinakerk. De akoestiek van het gebouw doet de muziek van Mister and Mississippi veel goed. Eigenlijk is dit ook niet verwonderlijk als je bedenkt dat het debuutalbum is opgenomen in, jawel, een kerk.
Na de laatste nummers ‘See Me’, ‘Follow The Sun’ en ‘Nothern Sky’ komt met een staande ovatie een einde aan het optreden van Mister and Mississippi. Dit is ongeveer het enige geluid dat de bezoekers tijdens de avond maken. Het zal niet lang meer duren voordat de bezoekers niet meer alleen muisstil toekijken en luisteren, maar uit volle borst meezingen.
Gezien: Megan Bonnell en Mister and Mississippi, op 14 november 2013, tijdens 3 Nights In Heaven in de Catharinakerk.