The Mad Trist gretig uit de startblokken in PopEi

Voorprogramma Lookapony komt goed weg met ‘fuck you attitude’

Tekst: Mathijs van Zantvoort / Fotografie: Patric Muris ,

In 2010 was daar uit het niets de band The Mad Trist met het debuutalbum ‘Pay The Piper’, geproduceerd door Torre Florim (zanger van De Staat). Na een stilte van twee jaar en wat veranderingen in de band, is vorige week de tweede cd ‘Animals & Acrobats’ uitgekomen. Met deze cd in de achterzak komen de Limburgers een try-out show geven in PopEi, een show waar het poppodium zowaar entree voor vraagt.

Lookapony

Voorprogramma van The Mad Trist is indierock-band Lookapony. De Eindhovenaren die onlangs een behoorlijk indrukwekkende show gaven op de laatste Club 3voor12/Eindhoven in de Effenaar, willen meer. In het drukke schema (ze spelen zondag in het Klokgebouw) hebben ze nog een gaatje kunnen vinden om het publiek vanavond op te warmen. En dat lukt ze zeker met de dansbare en bij vlagen ruige indierock met een hoog Fuck You gehalte. Sommige bands kunnen dit niet maken op het podium, maar Lookapony geeft ze het nakijken. De energie spat er vanaf in de live-vertaling van debuut-EP ‘√4’ en vooral de kleine toespraken van zanger Jasper Grave als “zijn jullie zo stil, omdat we focking slecht zijn? Of juist omdat we focking goed zijn?” brengen veel sympathie in het optreden van Lookapony. Met de gitaar hoog tegen de borst kunnen ze zo heel Nederland veroveren.

The Mad Trist

Zo onbevangen als Lookapony speelt, zoveel heeft The Mad Trist vanavond te bewijzen. Met de cd nog maar een weekje in de winkels, en nauwelijks enige airplay, moet het publiek live overtuigd worden van het nieuwe album. Refereren aan Queen of the Stone Age wordt al snel gedaan bij The Mad Trist, maar bij de laatste plaat van de band is het vooral rauwe alternatieve rock met een donker randje. PopEi wordt gelijk op de proef gesteld bij het eerste nummer ‘Lack of Light’ waarbij juist het licht de beleving van het nummer verhoogt. De gehele avond komen – vanzelfsprekend - veel nummers aan bod van de nieuwe cd waar de band zich ontzettend eager doorheen rockt. Het is duidelijk te zien dat de mannen veel in het repetitiehok hebben gezeten en hoge ogen willen gooien met het nieuwe materiaal. The Mad Trist is goed op elkaar ingespeeld en rockt als een geoliede machine die een heel goede indruk maakt en aantoont de hulp van Torre Florim helemaal niet meer nodig te hebben. Uiteraard komt ook bij de toegift het nummer ‘Pay the Piper’ aan bod en het is de herkenning die zorgt voor de sterkste reactie van het publiek vanavond, want het is zeker niet meer het sterkste nummer van de band.

Na het laatste nummer gaat zanger Arthur von Berg zijn verjaardagfeestje vieren in de bandbus met wat wodka en tampons, zoals hij aankondigt op het podium. Dat wordt het verjaardagscadeautje van de gitarist aan de zanger. Zoveel, maar ook alleen dat, is duidelijk. Een inside joke die niet wordt toegelicht, maar gefeest zal er worden na dit goede optreden, dat de start van de terugkeer is in het Nederlandse clubcircuit.

Gezien: The Mad Trist en Lookapony, op 14 maart 2013, in PopEi.