Joe Bel is het voorprogramma van Asaf Avidan. Deze Française draait nog niet zo lang mee in muziekland en dat is ook te merken als ze samen met een gitarist op dat toch wel grote podium staat. Het is slechts voor een fractie gevuld. Ze komt ietwat bescheiden en onzeker over. Haar houding heeft zo z’n weerslag op het publiek; er klinkt veel rumoer in de zaal. Dat is erg jammer, want Bel’s nummers luisteren heerlijk weg. Ze klinken warm en licht en de akoestische gitaar geeft de liedjes een zomerse gloed. Bel zet haar nummers kracht bij door haar bijzonder gecontroleerde stemgeluid dat doet denken aan dat van Selah Sue. Naarmate haar muziek meer uptempo wordt en het publiek meer loskomt, neemt haar zelfvertrouwen toe. De toon, weliswaar voorzichtig, is gezet. Met een lieflijk Frans-Engels-accent.
Asaf Avidan verrast vriend en vijand in Effenaar
Toon op Frans-Engelse wijze gezet door Joe Bel
De Israëliër Asaf Avidan verwierf vorig jaar zomer de status van een wereldster door de Wankelmut-remix van zijn nummer ‘One Day / Reckoning Song’. Hij behaalde er de eerste plek in verschillende Europese hitlijsten mee. Hij maakte het nummer samen met zijn toenmalige band The Mojos. In 2011 besloten ze ermee op te houden, waarna Asaf Avidan een solo-carrière begon. Afgelopen zondag stond hij met een nieuwe band in de Effenaar en liet hij horen veel meer in petto te hebben dan 'dat ene liedje van de radio'.
Joe Bel
Asaf Avidan
Met ‘Cyclaman’, één van de aanstekelijkste nummers van zijn soloalbum ‘Different Pulses’, opent Asaf Avidan zijn optreden. Hij maakt direct indruk: hij bespeelt de elektrische gitaar en zijn unieke stem vult de gehele zaal. Het blijkt een voorbode van wat komen gaat. Na een aantal nummers spreekt hij het publiek toe. Hij vertelt een anekdote over de relatie met z’n ex-vriendin die langzaam op de klippen liep, uiteindelijk “turned into shit”, wat hem ertoe heeft aangezet om singer-songwriter te worden.
Het is duidelijk dat Asaf Avidan veel gevoel in zijn muziek legt. Zo sluit hij regelmatig zijn ogen. Ook het publiek lijkt in opperste staat van concentratie. Zijn muzikaliteit en stemgeluid zijn zo fascinerend dat ze haast hypnotiserend werken. Een enkeling danst alsof hij in trance is. Dat is dan ook precies wat Asaf Avidan met je doet: hij raast als een wervelwind over je heen, om je vervolgens op te zuigen, erin op te laten gaan en daarna versteld achter te laten.
Het publiek wordt abrupt wakker geschud als de excentrieke Israëliër besluit een paar nummers met alleen de mannelijke bandleden te spelen. Even tijd voor het echte mannenwerk, zonder franjes. Wat volgt is een aantal rocknummers met knap drum- en gitaarwerk van de drie heren, dat goed in de smaak valt bij het publiek. Na dit heftige geraas zoekt Asaf Avidan de rust meer op. Er is veel ruimte voor zijn stem. Die klinkt krachtig, scherp, rauw, maar tegelijkertijd ook licht en diep door de gospelachtige touch. De songwriter vraagt veel van zijn stem en hij krijgt het allemaal. Torenhoge uithalen, vibraties en diepe dalen: niets is deze tengere man te veel.
Ook de muzikaliteit laat niets te wensen over. Hij bespeelt de gitaar (akoestisch en elektrisch), mondharmonica en laat zien bedreven te zijn in het fluiten. Maar hij geeft ook zijn bandleden de kans om te excelleren; zo speelt één van de vrouwelijke bandleden een prachtig keyboard-solo. Doordat het optreden bol staat van de muzikaliteit en instrumentaliteit, is het elke keer weer een verrassing wat komen gaat. Asaf Avidan laat zien verschillende muziekstijlen, waaronder country, blues, folk en rock, feilloos aan te voelen en te beheersen, en er tegelijkertijd een elektronische twist aan te geven. Hij creëert zo een eigen, unieke sound.
Net als op het album is er een goede balans tussen de donkerdere en uptempo nummers. Het enige verschil is dat hij de donkerdere nummers verrassend licht, open en toegankelijk weet te brengen. Tussen de nummers door volgen een paar rake grappen waarmee hij de bezoekers regelmatig aan het lachen krijgt.
Met het catchy ‘Love It Or Leave It’ komt langzaam een eind aan het optreden. Asaf sluit af met, hoe kan het ook anders, ‘Reckoning Song’. Dit is overigens ook het enige dat verwijst naar zijn verleden met The Mojos en de Wankelmut-remix. Verder heeft hij dat tijdperk ver achter zich gelaten. Asaf Avidan doet het nu zelf, met een erg goede band. En hoe.
Gezien: Joe Bel en Asaf Avidan, op 24 maart 2013, in de Effenaar.