De eerste vraag is natuurlijk hoe het met je stem is. Ik hoorde dat je wat rust nodig had. Ben je op tijd hersteld voor Eindhoven?
“Ja, het was zo’n gekkenhuis afgelopen week. Beetje te veel van het goede, maar niets met mijn stem aan de hand, hoor. Zolang ik haar maar met rust laat wanneer ze dat nodig heeft. Mijn lichaam is kwetsbaar. Ik moet er goed mee omgaan maar kan nogal hard door gaan. Ik ben een grote ouwehoer, maar vind stilte stiekem het fijnste wat er is. Afgewisseld met zingen natuurlijk. Praten is eigenlijk om de stilte te verhullen, we lullen allemaal te veel. Kijk elkaar eens 10 seconden recht in de ogen aan voordat je iets tegen elkaar zegt. Dan weet je hoe het met de ander gaat... En tegelijkertijd ook met jezelf. ”

We gaan het deze keer niet over Seasick Steve hebben. Maar, als je vandaag een artiest uit zou mogen zoeken bij wie je het podium opspringt, wie zou dat dan zijn?
“Zo, daar vraag je me wat. Ik denk dat ik wel een duet met Trixie Whitley of Antony Hegarty zou willen zingen.”

Antony Hegarty is één van de (diverse) namen die vaker opduikt als het over jou en je muziek gaat. De diversiteit die terug te horen is in je muziek én in de artiesten waarmee je zoal hebt gewerkt / getoerd, waar komt die vandaan? Welke acts hebben jou als artiest en als mens gevormd?  
“De diversiteit komt van het leven. Ik ben heartbroken geboren en heb veel meegemaakt. Dat weegt allemaal wel mee. Patrick Tilon (Rudeboy, zanger van Urban Dance Squad, red.) en Flip van der Enden (docent popgeschiedenis aan het Conservatorium van Amsterdam, red.) hebben mij best wel gevormd. Mijn ouders.. Jeetje... Eigenlijk de hele wereld om mij heen en dat zijn een heleboel mensen die eigenlijk genoemd dienen te worden.”

Afgaande op de songtitels van je album put je veel inspiratie uit de liefde. Is het moeilijk om persoonlijke teksten te schrijven? En hoe schrijf je? Solo?
“Ik schrijf het makkelijkst alleen, maar arrangementen uitwerken doe ik met de band en dan vooral met Isa (Isa Azier, gitarist, red.). Voor de volgende plaat wil ik meer in groepsverband werken. Eens kijken wat daar uitkomt. Ik heb mijzelf nu aan mijzelf bewezen. Dat moest ik blijkbaar alleen doen. Mijn verhaal vertellen. Voor mijn gevoel is dat gelukt. Maar mijn verhaal is nu mijn verhaal niet meer; het is nu het verhaal van de aanhoorder. Ik hoop dat de mensen die naar het verhaal luisteren, het op zichzelf kunnen betrekken, zichzelf erin terugvinden. Of misschien voelen mensen zich wel aangesproken en gaan ze bij zich zelf te rade.”

Werkt dat voor jou ook zo?
“Dat heb ik soms ook als ik naar liedjes luister. Bijvoorbeeld ‘Cut The World’ van Antony and the Johnsons. Dan denk ik “Godver! Ja.... En zo is het!” En bij ‘Please Don’t Talk About Me When I’m Gone’ van Billie Holiday denk ik vaak aan iemand die misschien beter zijn mond over mij zou kunnen houden. Ook herinnert het mij eraan datzelfde ten aanzien van de ander te doen. ‘Intuition’ van Feist gaf mij een pijnlijke ‘reality check’. Ik besefte dat ik misschien, in al mijn doen en laten, de ander heb laten lopen. Heb gekwetst. Het nummer eindigt met “Did I miss out on you?”, als Feist tot de conclusie komt dat de breuk waarover ze zingt misschien wel aan haarzelf lag. Een nummer van Jamie Woon, ‘Shoulda’, voelde alsof mijn ex het tegen mij had... Pijnlijk, maar wel een verslavend nummer. Ik kreeg er geen genoeg van. Het idee dat ik het kon veranderen als ik het maar goed genoeg zou begrijpen. Maar tegen de tijd dat ik het begreep, bleek dat het nummer mij er doorheen getrokken had. En zo kan ik nog dagen, maanden met je praten over welke liedjes iets voor mij betekend hebben. Heel therapeutisch eigenlijk. ”

Je hebt een Grote Stem. Eentje die zich uitstekend leent voor uitgeklede muziek. Heb je gedachten in die richting of speel je liever in een band?
“Ik heb jarenlang alleen gespeeld. Was er nu wel even klaar mee. Maar ik speel soms nog steeds een liedje of show alleen. Het is zoals seks. Of in je eentje of met een ander. Allebei kan even fijn zijn. Het heeft allebei zijn eigen voordelen. ”

Niet alleen in je naam lijk je eigenzinnig, ook muzikaal kies je voor je eigen weg. Maakt dat zaken moeilijker of heb je juist het idee dat daar de kiem voor je succes ligt?
“Wat is de definitie van succes? Als je zalen uitverkoopt en je album op nummer 1 staat maar je jezelf elke avond van kant wil maken, dan ben je in mijn ogen niet echt succesvol, haha. Ik geloof in dicht bij jezelf blijven, ook al ben je soms verder van jezelf verwijderd dan je zelf denkt. De wereld om ons heen geeft machtige illusies. Luister naar je hart, volg, ga op je bek, sta op, klop de modder van je knieën, schud het van je af, leer en ga door. Dat is volgens mij het beste. ”

Dat credo heeft je binnen een jaar van voorprogramma en kleine festivalletjes naar een eigen clubtour gebracht. Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?
“Gewoon SNOEIHARD werken, er volledig voor gaan, jezelf niets wijs laten maken, nergens anders in geloven dan in onszelf (band, crew), plaat uitbrengen, mijzelf keer op keer blijven bewijzen, elke uitdaging tacklen en ‘go with the flow’! ”

Momentum. Dat je het hebt valt niet te ontkennen. Hoe krijg je het? Waaraan ligt dat volgens jou?
“Pffff, goeie vraag. Jij zegt het. En ja, er zijn er meer die het nu zeggen, maar wat heb ik? Het krijgen, kan iedereen. Het is maar net of je schuilt achter je littekens. Mijn littekens zijn mijn zegen net zoals mijn zegen mijn litteken is.”

Heb je al een plan voor verdere verovering van Nederland? De wereld?
“Ik wil mensen vooral aanmoedigen niet over anderen te oordelen. Zichzelf wat kwestbaarder op te stellen. Mensen wonen overal en emoties en muziek zijn universeel, haha.”

Is het wennen om ineens als grote belofte te boek te staan? Verandert het iets voor jou?
“Nee, ik ben gelukkig nog steeds het meisje dat, met beide benen op de grond, in een droomwereld leeft. Ik denk nog steeds dat er niemand naar een show komt en ben al blij met acht man voor mijn neus. Ben dan wel weer veeleisend. Ik wil dat mensen hun mond houden. Niet omdat ze anders soms mijn concentratie verstoren, maar vooral de belevingswereld van de mensen om hen heen verstoren. Dat is zonde. Ik ben, en blijf, zelf nog altijd een concertbezoeker en ik erger me dood aan andermans verhalen. Daar kom ik niet voor. Ik kom voor de artiest. Hoe jouw dag is geweest hoor ik wel ervoor of erna, maar niet tijdens. Maar als je huilt, dan huil ik met je mee. Als je wilt dansen dan dans ik mee. Maar ook dat mag in je uppie. En die grote belofte was ik altijd al... Tenminste, de mensen om mij heen hebben mij altijd zo gezien.
Nu is de plaat eindelijk uit, spelen we live... heb ik de belofte dan nog steeds niet ingelost? Ik hoop dat ik hem een keer mag inlossen. Alhoewel... Nee, eigenlijk niet. Laat mij maar lekker elke keer met een 3-0 achterstand beginnen... Ik hoef mij niet zo nodig te (be)vestigen. Dan kan ik mezelf niet meer vernieuwen. Ach, zoveel gedachtes. Ik zie wel!”

Op je website staat dat je tot half april onder de pannen bent. Net op tijd klaar voor de festivals. Zijn daar al plannen of dromen?
“Tot dusver nog geen Lowlands-boeking binnen, of NSJ of Oerol of ITGWO of Pinkpop of Paaspop... Kom maar op! Al wel wat andere dingen, maar daar mag ik nog niets over kwijt, dat is nog niet helemaal rond. Tot die tijd droom ik lekker verder….. Grolsch tent Lowlands, 40.000 man bij Pinkpop, intiem bij het Bostheatertje Oerol, allemaal zingen bij ITGWO, van leer trekken op Paaspop, tussen de soul legendes staan op NSJ….”

Wat kunnen de Effenaar en de rest van Nederland van je verwachten. Als je niet ingesneeuwd raakt, tenminste…..
“Haha, het wordt wel een koud ritje, niet? Ehm... Stilte, verbinding, een ontzettend goede band. We musiceren echt met elkaar. Verder blijft het een verrassing. Als er net zoveel mensen naar de Effenaar komen als naar de Mezz afgelopen zondag, ben ik superblij. Daar kon echt niemand meer bij. Oh ja, na de show signeer ik altijd…”

Tot slot: Na een Q komt toch eigenlijk altijd een U?
“Nee hoor. De R, dan de S, de T en dan pas de U, haha. Ja, dat hebben mensen ooit zo bepaald... Maar ik vind dat het tijd wordt voor een nieuwe bepaling. Nieuwe regels, nieuwe wetten maar dat dan wel met de eeuwenoude, oprechte en pure oerliefde. ”

Qeaux Qeaux Joans speelt op donderdag 17 januari in de Effenaar.
3voor12/Eindhoven mag twee vrijkaarten voor het concert weggeven.
Laat ons weten hoe jij denkt dat ‘Qeaux Qeaux Joans’ eigenlijk geschreven zou moeten worden. 3voor12/Eindhoven hanteert ABN, maar laat je daar vooral niet door leiden. De beste inzending wint de twee kaarten. Stuur je antwoord naar info@3voor12ehv.nl of reageer onder dit artikel.