HET CONCERT
Natural Child, The Rambler, Hit The City 2013, 3 november 2013.
DE ACT
Amerikaanse act met een zuidelijke tint en voorliefde voor rock-‘n-roll. Gezeteld bij het roemruchte Burger Records, dat naast zijn cassettes ook bekend staat om een stal met energieke bands waarbij vaak het woord ‘vuig’ opduikt in recensies. Dat werd ook verwacht van Natural Child dat op plaat graag schuurt, maar (vandaag) live nog te beroerd is om te schuifelen.
HET NUMMER
Go Johnny Go. Oh nee, het is geen cover van Chuck Berry’s monsterhit, maar een soortgenoot van Natural Child. Lekker, groovend en met een bijzonder nonchalance gespeeld.
HTC13: Natural Child verwart Hit The City met Hotrod Afternoon
Op plaat rauw en energiek, in The Rambler flegmatiek
Garage is het nieuwe indie. Waar vorig jaar Hit The City nog voornamelijk putte uit het indie-aanbod, is dit jaar gekozen voor garage in al zijn punk- en rockvarianten. Natural Child doet een eigenzinnige duit in het zakje en voegt er nog een genre aan toe: rock-‘n-roll countrygarage. Alsof het ter plekke is bedacht, want de band die op plaat zo graag tekeer gaat, komt vandaag heel anders voor de dag.
HET MOMENT
Nou ja, moment. Spreek maar gerust van een periode. Het laatste nummer is een jam met solerende muzikanten die helemaal opgaan in hun eigen spel, totaal geen oog hebbend voor de rest van de band, het publiek, het barmeisje, wat dan ook. En als het dan klaar is, en het is allemaal goed gegaan – want daar is wel sprake van hoor, verschijnt er voorzichtig een glimlach op de gezichten van de gitarist en de bassist. Dat was fijn he? En ook meteen het einde van de show.
OOK OPMERKELIJK
Eindigen met een jamsessie van ruim tien minuten, is dat nog niet opmerkelijk genoeg? Nou, die toetsenist is ook een geval apart. Vermoeid kijkende als de tweede hand, die hij het liefst laat rusten op zijn been, ook nog op de toetsen moet leggen. Hij doet het uiteindelijk wel, maar het gaat niet van harte.
HET PUBLIEK
Dat geniet. En dat kan ook prima, want Natural Child staat duidelijk niet voor zichzelf te spelen. Spelen kunnen ze wel die mannen. Vooral de gitarist is een genot om naar te kijken. En dat doen dan ook veel mensen op de eerste rij.
HET OORDEEL
Zo’n beetje elke zondag is het Hotrod Afternoon in The Rambler: een middag en avond met southern rock, rockabilly style vaak. Ook al ontbreekt de contrabas, Natural Child past prima op zo’n middag en het vermoeden bestaat dan ook dat de koele kikkers Hit The City verwarren met Hotrod Afternoon. Welke naam er ook aan wordt gehangen, maakt eigenlijk niet zo veel uit. Natural Child laat live een heel ander geluid horen dan op plaat en dat is even wennen. Ook het lethargische voorkomen is vreemd, maar muzikaal is het dik in orde. En vooral ideaal voor de zondagmiddag. Bewaar die energie maar voor METZ straks. Je zal het nodig hebben.
Nou ja, moment. Spreek maar gerust van een periode. Het laatste nummer is een jam met solerende muzikanten die helemaal opgaan in hun eigen spel, totaal geen oog hebbend voor de rest van de band, het publiek, het barmeisje, wat dan ook. En als het dan klaar is, en het is allemaal goed gegaan – want daar is wel sprake van hoor, verschijnt er voorzichtig een glimlach op de gezichten van de gitarist en de bassist. Dat was fijn he? En ook meteen het einde van de show.
OOK OPMERKELIJK
Eindigen met een jamsessie van ruim tien minuten, is dat nog niet opmerkelijk genoeg? Nou, die toetsenist is ook een geval apart. Vermoeid kijkende als de tweede hand, die hij het liefst laat rusten op zijn been, ook nog op de toetsen moet leggen. Hij doet het uiteindelijk wel, maar het gaat niet van harte.
HET PUBLIEK
Dat geniet. En dat kan ook prima, want Natural Child staat duidelijk niet voor zichzelf te spelen. Spelen kunnen ze wel die mannen. Vooral de gitarist is een genot om naar te kijken. En dat doen dan ook veel mensen op de eerste rij.
HET OORDEEL
Zo’n beetje elke zondag is het Hotrod Afternoon in The Rambler: een middag en avond met southern rock, rockabilly style vaak. Ook al ontbreekt de contrabas, Natural Child past prima op zo’n middag en het vermoeden bestaat dan ook dat de koele kikkers Hit The City verwarren met Hotrod Afternoon. Welke naam er ook aan wordt gehangen, maakt eigenlijk niet zo veel uit. Natural Child laat live een heel ander geluid horen dan op plaat en dat is even wennen. Ook het lethargische voorkomen is vreemd, maar muzikaal is het dik in orde. En vooral ideaal voor de zondagmiddag. Bewaar die energie maar voor METZ straks. Je zal het nodig hebben.