Afsluiting festivalseizoen in grootste café van Brabant op FestyLand zondag

Met recensies van The Kik, Armand, The Jacks en BZB and Friends

Tekst: Tom Zwanenburg / Fotografie: Marco Smeets ,

Waar Paaspop dit voorjaar de aftrap verrichtte, heeft het kleine broertje FestyLand de deur van het festivalseizoen in het slot getrokken. Wat betreft de organisatie, maar ook wat betreft de programmering en de sfeer zijn ze onlosmakelijk aan elkaar verbonden. De twee weekenden zijn misschien wel daarom een garantie in de agenda van veel Oost-Brabanders. Het is een plek waar ze naartoe gaan om een feestje te bouwen, een goede pot bier te drinken en een weekend grenzeloos te ouwehoeren. Wie er daarbij op het podium staat, is vaak ondergeschikt. Eigenlijk zijn het de grootste cafés van Brabant, maar dan mét modder.

Op vrijdag en zaterdag waren het vooral de bierkranen die vloeiden. Op zondagmiddag voeren worstenbroodjes, koffie en limonade de overhand. Aangezien een groot deel van de bezoekers op maandag gewoon weer moet gaan werken, is de zondag elk jaar gericht op gezinnen en de kinderen in het bijzonder. Het FestyLand-terrein is daarom volledig ingericht als pretparadijs met speeltoestellen en attracties, met als groot hoogtepunt het WK Apenkooien. De Spektakulair-tent is omgetoverd tot klim- en klauterparadijs waar kinderen uit diverse leeftijdscategorieën met elkaar de strijd aangaan. Het blijkt een topidee waar een groot deel van de Volkelse inwoners op af is gekomen. Binnen de kortste keren is de tent gevuld met de ouders en sportief uitgedoste jeugd. Een bijzondere en fantastisch leuke invulling voor een lege festivaltent en ontzettend gezellig bovendien.

Voor The Kik moet het optreden op FestyLand het meest bizarre optreden ooit zijn geweest. Waar het festivalterrein voornamelijk gevuld is met ouders, grootouders en kinderen, blijft er maar weinig publiek over voor de Haagse band. Met hun vrolijke Nederlandstalige, Beatles-achtige nummers kunnen ze op toegankelijke wijze een brug slaan tussen wat er zich de afgelopen dagen afspeelde en het publiek van deze zondagmiddag. Helaas lijkt het dat publiek maar weinig te deren. De opkomst is dan ook nihil. Het handjevol mensen en de megagrote tent geeft geven een nogal ongemakkelijke sfeer. Na een nummer is er nauwelijks een reactie van het publiek, laat staan dat er mensen meezingen. Het ongemakkelijke gevoel wordt door de Hagenezen op opgetogen en ironische wijze bestreden. Met een grapje hier en een overdreven uitgebeelde gitaarsolo daar, spelen ze het uur vol. Ongemakkelijk blijft het, maar het is ondanks dat goed om te zien dat de band daar op luchtige wijze mee om gaat. Weer een zondagmiddag van de straat geweest moeten zij gedacht hebben.

Hij mocht al even proeven aan het hoofdpodium als gastartiest bij the Kik, maar Armand heeft aan het kleine singer-songwriterpodium voldoende om ongeveer evenveel bezoekers te trekken. Hij is voor veel ouders een reden om de kinderen even hun gang te laten gaan en zelf een kijkje te nemen bij de protestzanger. Zijn optreden heeft soms meer weg van cabaret dan een muziekoptreden. Aan elk nummer gaat een uitgebreide anekdote over het ontstaan hiervan vooraf. In het vertellen ervan heeft de Eindhovenaar vaak de lachers op zijn hand. Zo vertelt hij over het mailbericht van een fan die zich af vroeg waar je zo’n pruik kan kopen, waarop de singer-songwriter besloot de boel maar eens flink uit te laten groeien. “Want ik heb godverdomme hard moeten sparen voor die fantastische lokken.” Het gevolg: een kapsel dat bestaat uit een mix van wat witgrijze aanzetten, gevolgd door een set knalrode lokken. Het is typerend voor het optreden van Armand. Mooi klinkt het allemaal niet, maar ach.. Je moet er wel om lachen.

Waar Armand met zijn uiterlijk met een flinke achterstand begon, staan The Jacks bij aanvang van een optreden al met 3-0 voor. Want laten we eerlijk zijn, welke man geniet er nou niet van om een uur lang naar drie bloedmooie, rockende vrouwen te kijken? Met name zangeres Marcia Savelkoul en gitariste Estelle Stijkel zijn een lust voor oog en oor. Nu is het misschien een beetje flauw om daar op door te blijven gaan, maar als je zelf je EP 'Raw & Gorgeous' noemt dan vraag je er ook om. Het is in ieder geval niets te veel gezegd. Vooral het nieuwere werk klinkt erg goed en het aanwezige publiek vermaakt zich prima. De Rock-In-Stock tent is nog niet heel erg vol, maar gezien het type bezoekers en het scheurende gitaargeluid is dat niet heel gek. De band die dankzij deelname aan de Popronde inmiddels al drie optredens achter de rug heeft dit weekend zal daar daarom ook vast niet wakker van hebben gelegen.
 

Ze speelden dit weekend al twee maal, maar zoals elk jaar sluit de BZB het Volkelse festival af met een groot aantal gastartiesten. In anderhalf uur tijd worden zij bijgestaan door Eefke Boelhouwers, de blazers van Heavy Hoempa, Black-Bone, Def P en als hoogtepunt Pater Moeskroen. Zij bouwen nog even een feestje met de meezingers 'Laat Maar Waaien' en 'Joost' van de Lawineboys. Het is een passende afsluiter voor een bijzonder gezellige dag en een gezellig festivalweekend. Tijd om een winter lang bij te komen en op te gaan naar een nieuw festivalseizoen in 2013.

Gezien: Festyland, op 14 oktober 2012, op landgoed Hendrickx in Volkel/Uden.