The Shrine en Fu Manchu denderen door de Effenaar

Een lust voor het oor, niet voor het oog

Tekst: Jerome Crutsen / Fotografie: Tim Ypelaar ,

Voor de zesde keer in veertien jaar staat het Californische Fu Manchu in de Effenaar. Vorig jaar nog werd hun klassieker ‘In Search Of…’ integraal uitgevoerd. Net als toen worden ook vanavond de gitaren goed mishandeld. Dit keer tijdens de integrale versie van ‘The Action Is Go!’ uit 1997, het meest veelzijdige en hardste album van hun uitgebreide discografie. Het voorprogramma wordt verzorgd door het acid etende hardrocktrio The Shrine waarin een mix Black Flag en Black Sabbath te herkennen is.

The Shrine

Wetende dat iedereen voor Fu Manchu komt, zet The Shrine zijn beste beentje voor in de uitverkochte kleine zaal. Het psychedelische geweld in de vorm van skaterock-‘n-roll met een furie van een punkrockshow knalt uit de speakers. De nog vrij onbekende band bestaande uit drie langharige hardrockers, sommigen met Valient Thorr shirts aan, staan garant voor veel gitaargeweld, van stonerriffs tot punky aanslagen. Soms lijkt het rommelig over te komen, maar dit is niets anders dan hun manier van nummers spelen. Het zijn geen meescheeuwnummers dus het publiek ziet het alles aan met een enkel scheef gezicht, maar reageert uiteindelijk met een luid applaus.

Fu Manchu

De nuchtere bandleden van het Zuid-Californische stonerrock kwartet Fu Manchu komen heel ontspannen het podium opgelopen. Het eerste gejuich stijgt op wanneer de gitaren worden omgehangen en een intro van veel fuzz en wahwah wordt ingezet dat soepel overgaat in ‘Evil Eye´. Het genieten van de integrale versie van ´The Action Is Go!´ kan beginnen. De bandleden spelen heel gefixeerd de songs waardoor ze zeer goed uit de verf komen. De combinatie van de sterke samenzang en de fuzzy sound maakt het tot een lust voor het oor. In tegenstelling tot een lust voor het oog, want geboren podiumbeesten zijn het niet. Met uitzondering van frontman Scott Hill die geregeld zijn hoofd op en neer laat deinzen. Hij heeft die typische Lemmy-houding aangenomen: microfoon hoog en hoofd naar achter.

Tijdens het derde nummer ´The Action Is Go´ lijkt het publiek te ontwaken en ontstaat er een moshpit. Een enkeling doet zelfs aan crowdsurfing. Hill bedankt de aanwezigen voor het opdagen en ‘Burning Road’ wordt ingezet. Bij ‘Laserblast’ gaan de handen de lucht in en wordt er luid meegeklapt op het ritme van de tamboerijn terwijl gitarist Bob Balch de ene na de andere fantastische fuzzriff eruit spuwt. In dit deel van de set nemen de spacesounds het publiek mee op een trip door de Coloradowoestijn.

Twee drumsolo’s en veertien nummers verder loopt de band van het podium af en schreeuwt het publiek luidkeels om meer. De roadie stelt de gitaren bij en geeft ze weer over aan de bandleden die ondertussen vragen welke nummers men nog wil horen. Dat zijn natuurlijk hits als ‘Weird Beard’ en ‘King Of The Road’. Maar ook ‘Hell On Wheels’ waarbij de zaal helemaal losgaat en een headbangende menigte zichzelf nekpijn bezorgt. Als laatste wordt ‘Godzilla’ gespeeld waarbij de zanger/gitarist van The Shrine de solo overneemt van Scott. Een mooie afsluiter van een memorabele avond.

Gezien: Fu Manchu en The Shrine, op 11 oktober 2012, in de Effenaar.