Gezien
RK de Veulpoepers 3.0, tijdens Folkwoods 2012.
De Veulpoepers maken klassieke folkstampers. Leunend op aanstekelijke fluit- en vioolmelodieën worden simpele zanglijnen gedicteerd. Nummers waarbij je festivalweides los ziet gaan of kroegen finaal afgebroken ziet worden. Hierbij maakt de band veel gebruik van wisselzang en meerstemmige refreinen. De Veulpoepers kunnen bogen op een groot aantal klassiekers, die stuk voor stuk door het – veelal oudere - publiek worden meegezongen.
Plus
Muzikaal is het allemaal dik in orde. Ook al kennen niet alle muzikanten hun partijen even goed, de band staat als een huis. Zelfs als zanger Zjef Naaijkens, een soort Henk Westbroek, ongelooflijk verkeerd aftikt voor een break, vangen zijn oude bandmaten dat moeiteloos op. De meeste nummers zijn aanstekelijk en het is goed voor te stellen hoe groot de impact van de band destijds geweest moet zijn. Ook al zijn Naaijkens & co. nu zo’n dertig jaar ouder en strammer, aan het einde van de set is iedereen uit zijn stoel opgestaan, wordt er gedanst en krijgt de band een staande ovatie.