Vooraf is de keuze voor Altstadt als locatie voor een releaseparty van een hiphop album niet de meest logische. Als het affiche dan vertelt dat alle mc’s een live band meenemen, wordt het al wat aannemelijker. Maar liefst twee voorprogramma’s moeten het publiek van de verrassende locatie opwarmen voor de man om wie het vanavond allemaal draait: Che.
Goede vriend en soortgelijke van Che, Macronizm, is als eerste aan de beurt. Hij speelt vanavond akoestisch begeleid door iemand op links met een shaker en een Cajon en iemand op rechts met een gitaar. Zij zitten, Macronizm staat. Drukgebarend als altijd zet hij zijn teksten kracht bij. Het is rumoerig in de Altstadt. Macronizm wordt gevoeld, maar lang niet overal gehoord. Lyrisch als hij is, gaat daarmee toch een beetje van zijn kracht verloren. Vooral ‘De Schreeuw’, een nummer over probleemwijk de Bennekel, gaat daardoor kopje onder. Met afsluiter 'Goudzoekers', een nummer met een sterk refrein, krijgt hij alsnog een groot deel van het publiek met zich mee.
Groovebloedig is de volgende. Zij brengen hun hiphop met een flinke dosis rock ’n roll. 'De Nederlandse Linkin’ Park' wordt er al geroepen. De band bestaat uit een bassist, een drummer, een gitarist, een toetsenist en een mc. Het collectief is energiek en produceert veel decibellen. Dat is nogal een overgang na Macronizm; de geluidsman heeft er beduidend moeite mee, want de bas staat te zacht en de gitaar overstemt de mc. Daardoor zijn de teksten tijdens uptempo nummers, en die zijn er veel, nauwelijks te verstaan. Dat is jammer, want als er eens iets doorkomt zijn er leuk gevonden aforismes te horen als: ‘Iedereen wil oud worden, maar niemand wil het zijn.’ Groovebloedig swingt en is buitengewoon goed ingespeeld. De jongens komen allemaal uit verschillende Brabantse plaatsen, maar komen zo te horen vaak genoeg samen.
Groovebloedig kan bedankt worden, want de sfeer zit er goed in. De Altstadt is inmiddels drukbezocht wanneer Che het podium opkomt. Hij opent met het uptempo ´Avondvocht´. Wie Che van zijn studioalbums kent, zal verrast zijn. Ook hij heeft een band van vier, met eenzelfde rolverdeling als Groovebloedig, om zich heen. Het tempo ligt hoog, Che raast door zijn nummers heen. Tussendoor gedraagt hij zich als ware host. Het is Che zijn feestje en hij wil het weten ook. Zijn logo staat op zijn microfoon, op zijn borst en in het groot op de back drop. Waar Che op zijn albums altijd zo belegen en soms ietwat belerend klinkt, zo onstuimig en zenuwachtig is hij vanavond.
´Groeten Aan De Klok´, een steengoede eerste single, wordt al vroeg gebracht evenals op het album. Het nummer functioneert als een soort ijsbreker. Daarna wordt de muzikale koers regelmatig veranderd. Ska, funk en hip hop wisselen elkaar af. Muzikaal is het dik in orde. Grotere nationale hiphop acts, vaak gebruikmakend van enkel een dj als begeleiding, kunnen nog wat leren van deze presentatie. De rap/zang is helaas minder spannend, omdat grotendeels dezelfde melodielijnen worden aangehouden, tot op het moment van de toegift die Che zelf heeft opgehaald in het publiek. Het is een cover en niet zomaar een: ‘Liefde Voor Muziek’ van Raymond Groenewoud wordt ingezet. Is dit alvast een preview van deelname aan dat programma van Ali B waarin Nederlandse rappers grote Nederlandstalige nummers van een hiphop jasje voorzien? Che, mail je het antwoord even naar info@3voor12ehv.nl?
Gezien: Macronizm, Groovebloedig en Che op 30 september in de Altstadt.