Leddra Chapman laat zich vangen door jong enthousiasme

Al stoot ieder onontgonnen talent zich wel eens aan een steen

Tekst: Jochen de Vos / Fotografie: Bob Schellens ,

Met haar tweede album opgenomen en wel staat Leddra Chapman na de schrale successen van ‘Telling Stories’ paraat om haar onontgonnen talent officieel te laten ontpoppen. In de hal, die vandaag benoemd werd tot foyer, weerklinkt een volle, prille maar tevens ook kwetsbare stem.

Al stoot ieder onontgonnen talent zich wel eens aan een steen

Met haar tweede album opgenomen en wel staat Leddra Chapman na de schrale successen van ‘Telling Stories’ paraat om haar onontgonnen talent officieel te laten ontpoppen. In de hal, die vandaag benoemd werd tot foyer, weerklinkt een volle, prille maar tevens ook kwetsbare stem.

GEZIEN:
Leddra Chapman, Muziekgebouw Frits Philips, Kleine Foyer, op 18 juni 2011.

MUZIEK:
Met het album ‘Telling Stories’ trekt de Britse Leddra Chapman al sinds 2009 door de wereld heen. Haar muziek schommelt tussen het meezingmateriaal van een jonge Joni Mitchell en de intimiteit van A Fine Frenzy. Maar verwacht geen trauma’s en zwartgalligheid. Wat ze brengt is lichtvoetigheid. Nummers over eerste liefdes, gebroken liefdes en al die andere liefdes. Iets wat in schril contrast staat met de rest van het programma op Naked Song, al kan de boog niet altijd even gespannen staan.

PLUS:
Wat bij velen als een zwakte wordt beschouwd, is voor Leddra Chapman een sterkte. Haar eenvoudige - en in clichés ondergedompelde - teksten over al dan niet ingewikkelde liefdesaffaires zijn zo simpel dat ze bijzaak worden. Waar het bij haar allemaal om te doen is, is het totaalplaatje: een afgelikt popnummers met schwung. En als er één ding is waar Leddra Chapman in weet te slagen, is het dat. Van ‘Story’ tot ‘Picking Oranges’. Nummers die, mochten ze opgepakt worden door de radio, allemaal tot hit bestempeld kunnen worden.

MIN:
Eenentwintig lentes jong is ze, en dat is meteen waar het schoentje bij Leddra Chapman wringt. Dankzij haar pril en jeugdig enthousiasme, maakt ze zich onbewust breekbaarder dan dat ze al is. Enerzijds komt haar stem, die o zo vol op plaat klinkt, fragiel en teder over. Anderzijds lacht ze zichzelf soms voorbij. Erg is het niet, want als één iemand een gunfactor verdient, is het Chapman.

CONCLUSIE:
Dat Leddra Chapman talent bezit, staat buiten kijf. En dan mag ze geen pioniersrol hebben en is alles wat ze deed al voorgedaan door iedere popmuzikante die Fiona Apple als invloedbron heeft. Toch weet Chapman uit deze achtergrond zoveel energie te putten dat ze overeind weet te blijven. Een prestatie op zich, als je weet dat drievierde van het publiek meer aan eten - en dus, ouwehoeren - denkt dan aan muziek, met alle eetkraampjes vlakbij het podium en de geur van gewokt eten dat in de ruimte hangt.

CIJFER:
7-