Doe-het-zelvers bezorgen een vermakelijke avond in TAC

Tom Musca en Playboys’s Bend op geheel eigen wijze heel artistiek

Tekst en fotografie: Patric Muris ,

Vrijdagavond stonden de deuren van het TAC open voor verschillende muziekliefhebbers. Tom Musca gaf een intens Indie optreden terwijl de show van de Belg Playboy’s Bend bijna hilarisch was. Met de stelregel dat een mens groots is als hij beschikt over zelfspot, is de klein van stuk zijnde Belg een reus gebleken.

Tom Musca en Playboys’s Bend op geheel eigen wijze heel artistiek

In een erg gastvrij weekend waarin TAC alle dagen open huis heeft, wordt muzikaal begonnen met twee heel verschillende muziekprojecten. Tom Musca, overduidelijk geïnspireerd door Jeff Buckley en Damien Rice, zorgt voor beklemming met een stem vol van bezieling. De emotie van de nummers wordt goed overgebracht: door stemverheffing, door een versneld ritme of door het spelen met effecten. Ook Lisa Beekwilder op bas vult goed aan als tweede stem. Het geheel doet erg denken aan de formule Damien Rice / Lisa Hannigan zonder daarmee een vergelijking te willen maken.

 

Het is leuk om te zien hoe de drummer zijn drumstel optimaal benut. Het zijn overduidelijk alle drie goede muzikanten die samen een kloppend geheel vormen. De stevigere laatste nummers van de setlist zorgen voor variatie die ook wel wat eerder aangebracht had mogen worden.

 

Playboy´s Bend

 

De aankondiging van dit DIY electro project heeft tot veel nieuwsgierigheid geleid. Het plaatje dat is geschilderd komt bij binnenkomst al geheel overeen met de werkelijkheid. Er staat een lange tafel, met een zebramotief tafellaken, op het podium vol met elektronisch speelgoed. Deze ´instrumentaria´ worden aangevuld met elektronische drums, een mixsysteem en een toetsenbord.En het wordt vanavond allemaal gebruikt.

 

Dat levert een vrolijk geluid op. Zowel op het podium als in de zaal. Het is voor sommige bezoekers onmogelijk om hun lach te bedwingen. De danspasjes van de Belg zijn strak, ritmisch, maar ook bijzonder grappig. Voornamelijk de ernst waarmee alles wordt uitgevoerd maakt het bijzonder vermakelijk. Er wordt gedraaid, gedrukt, gerommeld en nog veel meer aan allerlei knoppen. Alle handelingen worden heel opzichtig gedemonstreerd. Het is echter niet altijd duidelijk welke handeling nou welk effect heeft.

 

Waarschijnlijk is deze muziek een uitvinding die alleen door de ontwerper gevolgd kan worden. Dat de beat doorloopt tussen de nummers maakt het niet overzichtelijker. Het is vaak niet duidelijk welke invloed hij uitoefent op de muziek, maar ook het moment waarop geklapt mag worden is niet helder. Zodra de Belg dat door heeft, kijkt hij lachend en stilstaand de zaal in na ieder gespeelde nummer.

 

De piepjes en bliepjes die uit de apparatuur komen zorgen voor frivole muziek. Uitermate geschikt om op te huppelen. Veel hoger komt het tempo dan ook niet. Playboy´s Bend heeft de verwachting waargemaakt, is erg vermakelijk, maar het is te hopen dat hij geen hoge cd verkoop verwacht. Zijn optreden is een beleving en minder geschikt voor de studio. Voornamelijk Azië zal helemaal warm lopen voor dit soort experimenten. Zijn aankomende shows in Taiwan zullen uitwijzen waar dat naar leidt. Het kan echter ook zomaar een personeelsuitje zijn van de fabrikanten van het speelgoed dat wordt gebruikt.

 

Tom Musca en Playboy´s Bend, gezien 11 september 2009 in TAC.