Als je de aankondigingen leest, verwacht je een waar zomerfestival. Het affiche van The Great Escape Showcase Festival staat propvol met bekende en minder bekende namen. Maar liefst 300 bands die op 30 locaties in drie dagen tijd de stad plat spelen en zich aan het publiek presenteren. Vanuit Eindhoven was er een heuse delegatie, Headhuncho’s, zoals ze zichzelf noemen, in de richting van Brighton gegaan om eens rond te neuzen of er iets leuks tussen zat voor de Effenaar op verzoek van het Tilburgse ZXZW festival. Een kleine drie dagen bandjes winkelen was het dus eigenlijk, en het leuke is dat Robert en Tom flink geblogd hebben. Een kleine selectie uit hun avonturen. Brighton! Beroemd om zijn Fatboy Slims, Blood Red Shoes, Piers (eentje totaal verwoest en de andere verkermist), de intieme Lanes vol alternatief winkelplezier en de Taj Mahal- achtige Royal Dome Pavilion en omliggende tuinen. The Great Escape! Na een fine shopping spree met veel vinyl scores (alle bands brengen hier gewoon platen en singles uit!) gaat het festival voor ons dan eindelijk beginnen. Tenminste, dat dachten we. Want bij aankomst in The Volks (een van de mooi gelegen clubs onder de boulevard aan de zee) bleek favorieten We Are Wolves helemaal niet te spelen. We kregen nu met een half uur vertraging Seeing Scarlet voorgeschoteld die volgens het boekje ‘glistering Depeche Mode mystery’ en ‘ Interpol Eerie’ en ‘ Cure killer hooks’ zouden brengen, maar in de praktijk gewoon een derderangs REM-achtige schoolband was, zonder ook maar een greintje uitsraling of magie. Tijdens het wachten op de Video Nasties, viel het ons opeens op dat we fris roken en dat we nog geen prikkende traanogen hadden van de doorgaans blauwe walm die we zo gewend zijn bij dit soort concertjes. Rookvrij rocknroll is the bomb!! We kijken uit naar 1 juli. Roken mochten de verslaafde outcasts buiten bij de pinautomaat in een met een koordje afgezet stukje. Het was dan ook niet erg druk daar. Snel terug naar The Barfly om een trap onder onze konten te krijgen van Late Of The Pier. Ze zijn een super energiek stelletje jongemannen die als een Talking Heads on speed meets Klaxons klinken. Zeer vindingrijke breaks, koortjes, rifjes en de hele Barfly staat te springen van jewelste. We snappen nu opeens waarom er een barrier staat in een zaaltje van 250 man. Deze engelse kids weten hoe je een feestje bouwt! Er wordt massaal gecrowdsurfed, geslamdanced en met bier gegooid. Wat een energie! Super! Na 20 uur wakker te zijn besluiten we naar het hotel te gaan. Voor ons geen nachtelijke shows van The Go! Team, Ting Tings of Yeasayer meer, die hebben we al gezien of zien we wel op Lowlands of de Nederlandse clubs. De schade halen we vrijdag dubbel en dwars in.Conclusie van day 1: Vertraging blijkt het sleutelwoord van de dag als het gaat om planningen van treinreizen of festivals, maar sommige Engelse bands zouden juist wat meer tijd voor hun muziek of stage performance mogen nemen voordat ze rond gaan schreeuwen hoe hip en geweldig ze wel niet zijn. Benieuwd naar alle avonturen van deze twee? De overige verslagen kun je vinden op een speciaal blog waarvan het adres elders op deze site te vinden is. Je kunt op deze blogs nalezen en tevens genieten van enkele mooie foto’s die beide heren gemaakt hebben op hun tripje.