Boban Markovic Orkestar is het kindje van Boban Markovic die met de band in de afgelopen 17 jaar een aardige reputatie op heeft weten te bouwen. Nadat Boban het gros van alle Servische muziekprijzen had gewonnen – waaronder die van het prestiguese ‘Festival of Brass Music’ in Guca – was Servie te klein geworden. Tegenwoordig bijgestaan door zijn zoon Marko Markovic en een handjevol blazers en percussionisten reizen ze de wereld over met tours in Amerika, Canada en Europa. En gisteravond was eindelijk de Effenaar aan de beurt. Het publiek stroomt niet in grote getallen toe naar de Effenaar. Voornamelijk veel ouderen en opvallend veel baarden en sikjes. Daarnaast zijn er ook enkelingen die zich voor de gelegenheid hebben uitgedost, en die staan te popelen totdat het feestje gaat beginnen. Maar al met al is het niet erg druk in de kleine zaal van de Effenaar. Wat op zich wel jammer is, want zodra alle bandleden het podium betreden en de show begint weet je dat de band een groter publiek aankan. Meteen als de band het koperwerk aan de lippen zet, knallen ze de zaal in. Met een imposante blazersectie van acht man sterk weet de band indruk te maken. Maar het is echter vooral het enthousiasme van de band dat aanstekelijk werkt. Als er tafels in de zaal hadden gestaan dan was iedereen in de zaal erop geklommen om op te dansen. Want het is moeillijk om niet mee te gaan in het ritme en de aanstekelijkheid van de band en de muziek. Wat de band lijkt te missen is een zanger of zangeres. Maar juist als dat besef door begint te sijpelen wordt de microfoon opgepakt door Boban Markovic zelf. De onverstaanbare Servische teksten roepen direct beelden op van een feest in de Balkan Na anderhalf uur wordt de muziek toch wat eentonig, ondanks dat er zelfs nog een stukje gebeatboxed wordt. Het kenterende getokkel van de drummers lijkt weinig variatie te kennen, de achtersectie blijft de ene na de andere hoempa-hoempa-bas produceren, en Boban en Marko spelen nog steeds de trompetsolo’s. Ook in de zaal lijkt het alsof de meeste energie in de voorgaande nummers is gestoken en de klad lijkt er een beetje in te komen. Alle leden van de band worden persoonlijk bedankt voor hun bijdrage aan de feestelijke avond en de lichten worden gedempt. Voor even in ieder geval. Want zodra de voltallige band het podium weer betreedt heeft iedereen in het publiek weer de energie om als vanzelf mee te gaan in het enthousiasme van de band. Al snel danst dan ook iedereen in de zaal weer even hard mee als voorheen. Bleef het publiek gedurende het grootste deel van het optreden op veilige afstand van het podium, in het slotakkoord benaderd het publiek dan uiteindelijk toch het podium van dichtbij. De zaal wordt zelfs geinstrueerd om het laatste nummer van de avond even mee te zingen. Het duurt dan ook niet lang voordat de eerste mensen het podium zelf beklimmen om daar hun dansje te doen. En nu is dan ook Eindhoven veroverd door Boban Markovic Orkestar met zijn Balkan Brass band: op naar de rest van de wereld. Boban Markovic Orkestar gezien in de Effenaar dinsdag, 2 oktober.