Spil in het web is frontman Tom van Laere, die met een wisselende muzikanten selectie Admiral Freebee vormt. De band is van origine ontstaan uit een wedstrijd van het Vlaamse blad Humo en weet per album te bewerkstelligen om de lat iedere keer hoger te leggen. Zijn songs hebben een vleugje van Country en Americana in zich, wat waarschijnlijk mede te wijten valt aan zijn samenwerkingsverbanden in the U.S of A. Voor zijn laatste album ‘Wild Dreams of New Beginnings’ (2006) heeft hij samengewerkt met producer Malcolm Burn en Emmylou Harris wat resulteerde in een meer ingetogen en rustiger album dan zijn voorgangers ‘Admiral Freebee’ (2003) en ‘Songs’ (2005).
Van rust is echter niets terug te zien in de Effenaar: de kleine zaal is tot de nok toe gevuld. Waarom het optreden van Admiral Freebee is verzet van de grote naar de kleine zaal blijft onduidelijk. Ongedurig wacht de zaal op de eerste tekenen van leven, welke lang op zich laten wachten... Maar wanneer The Admiral verschijnt maakt hij het wachten meer dan goed. Zonder verdere introductie worden de snaren meteen ten volste op de proef gesteld.
Admiral Freebee heeft er zin in en blaast het aanwezige publiek in de Effenaar dan ook compleet omver.
En zonder omhalen raast the Admiral door met zijn optreden zonder het optreden af te raffelen. Het ene nummer na het andere wordt aan elkaar geknoopt: ‘Ever Present’, ‘Einstein Brain’, ‘ All Trough the Night’ passeren onder andere de revu. En dat brengt ons terug bij het optreden in de kleine zaal, want al is het niet persé een teleurstelling dat het concert in de kleine zaal plaatsvindt, de liedjes van Tom van Laere lenen zich uitstekkend voor enerzijds een intieme sfeer en anderszijds een zwetende massa van opgekropte gebalde energie. En grote zaal of kleine zaal, het maakt niet uit: de Effenaar zal uit zijn voegen barsten op deze donderdagavond. Op het ene moment weet Tom te intigreren met ‘Oh Darkness’ compleet met bezwerende verlichting. Het andere moment weet Tom te overtuigen met een megalomane en wijd uitgespannen versie van ‘Get Out of Town’.
En juist dat contrast maakt Admiral Freebee zo’n interessante artiest. De nummers passen perfect bij zijn rauwe whiskeystem en het contrast met zijn eigen Emmylou Harris maakt de nummers wat breekbaarder. Zijn lange haren en baard lijkt hij bij vlagen een Amerikaanse tv-predikant die het publiek vertelt dat de Apocalyps eraan komt. En al komt dan niet de Apocalyps zelf, het einde van het concert komt wel. En het dankbetoog van het publiek laat the Admiral weten dat het goed is geweest.
Aan het einde van het optreden blijft menigeen in het publiek eigenlijk maar met één vraag zitten: waarom is deze Belg nog geen grootheid in Amerika? Al blijft het natuurlijk ook wel prima dat we op deze manier nog van Admiral Freebee kunnen genieten in de Effenaar. En wie heeft ooit gezegd dat het een ‘Bad Year for Rock-and-Roll’ is geweest?
Admiral Freebee gezien in de Effenaar, donderdag 11 oktober.
Admiral for president!
Sympathieke Belg weet zieltjes te winnen voor zijn triomftocht
Zoals al eens eerder is vermeld op deze pagina’s: de belgen weten goede muziek te maken van een veel hoger niveau dan menig Nederlands bandje. En dit is wederom bevestigd door Tom van Laere, oftewel Admiral Freebee. Met zijn Americana die heen en weer schiet tussen breekbaar en, bij vlagen, rauwe garagerock lijkt hij de Effenaar uit zijn voegen doen barsten. Want Admiral Freebee is maar met één enkel doel naar de Effenaar gekomen: om keihard te komen rocken.