~ Sebo K: Als paradepaardje van het Duitse ‘Mobilee’ label heeft Sebo K de laatste tijd geen gebrek aan boekingen. De Berlijnse club ‘Watergate’ is Sebo’s thuishaven en deze zomer zal hij nog twee keer in Nederland (Amsterdam en Nijmegen) plaatjes komen draaien. Zijn producties zijn een mengelmoes van deep-house en minimale techno en zo kunnen zijn DJ-sets ook omschreven worden. Schuilend achter een gigantisch paar zonnebrillen (vermoedelijk om een kater te verbergen) kruipt hij achter de draaitafels en start enigszins moeizaam zijn set op. Misschien ligt het aan het tijdstip – het is immers pas vier uur – maar de melodische minimal die Sebo draait lijkt weinig los te maken bij het publiek. Het resultaat is een set zonder echte uitschieters en het sterke gevoel dat Sebo K tijdens de officiële Simple afterparty in de Rechter interessanter werk gaat afleveren. ~ The Youngsters: Dit Franse tweetal staat garant voor trefzekere techno. Soms halen ze samplers en drumcomputers tevoorschijn en geven een heuse live-show weg, soms houden ze het op CD’s en vinyl. Op Simple kiezen ze voor de gulden middenweg; een DJ-set via de laptop. Het grootste voordeel van DJ’en met computer software is de absentie van handmatig beatmatchen, waardoor meer aandacht besteedt kan worden aan de transities tussen platen en het toepassen van geluids-effecten. Jammer genoeg heeft de laptop ogenschijnlijk weinig toegevoegde waarde. De overgangen klinken kaal en mat en in plaats van oppeppend te werken sijpelt de energie tijdens elke mix langzaam weg. De platenkeus valt op zich niet tegen, met als hoogtepunt het electro/techno meesterwerk ‘Sysiphos’ van D.I.M., die bij juiste positionering (vlak achter de grote zij-speakers) érg goed klinkt. ~ Jesse Rose: Als grootste naam prijkend op de Simple flyer liggen de verwachtingen voor Jesse Rose hoog. Daarbij komt nog een gemist optreden in de Rechter van een paar weken geleden dat goedgemaakt dient te worden. Het werk van Rose wordt omschreven als ‘fidget house’. Het typerende geluid van ‘fidget house’ komt terug in platen als ‘Who’s afraid of Detroit?’ van Claude von Stroke en de Trentemoller remix van Depeche Mode’s ‘Personal Jesus’. Rose is de eerste act op Simple waar het publiek echt op reageert, ook al zijn het maar enkele handen die de lucht ingaan tijdens een break. Hoewel de aanwezigen – tijdens het hele festival - vrij ingetogen de optredens en muziek bijwonen, zorgt Rose voor energie. Achteraf gezien was hij de opener van deze editie van Simple, die moeizaam en nooit écht op gang kwam. ~ Rejected: De heren Edwin Oosterwal en Joris Voorn voelen de sfeer prima aan en brengen dan ook techno zoals het in de late uurtjes bedoeld is. Daar waar Jesse Rose het vuurtje aanwakkerde, houdt het tweetal het vuur goed brandend. Mede dankzij een fraaie lasershow wordt een korte regenbui snel weer vergeten. ~ Rolando: De latino uit Detroit mag het grote podium dit jaar afsluiten, maar heeft moeite het publiek warm te houden. Rolando - voormalig lid van de Underground Resistance Crew - bouwt diverse keren de spanning goed op richting een hoogtepunt, maar eenmaal daar krijgt het geen gevolg. De gehele set had dan ook iets meer chili mogen hebben.