Een gros vrijwilligers dat rondloopt in het oude technieklokaal zal zich nog de tijden herinneren dat meneer Mulder met de scepter zwaaide. Die zullen ook wel bewaard blijven; zelfs al is het zaagsel van figuurzaagbouwwerkjes al een tijdje niet meer te vinden en wordt er drank geschonken die niet per se geschikt zou zijn voor middelbare scholieren. Het aandeel van De Muziekcoöperatie aan de geschiedenis van het pand hangt tentoon aan de muren. ‘Meppel, de gekste!’ staat met dikke handgeschreven zwarte letters op ‘Pull Up’ van Johan. Er is nog een plekje vrij op de muur, precies groot genoeg, voor de laatste naam die de kaarsen mag uitblazen in het RSG Zuideinde: Yorick van Norden.

Qua programmering schiet De Muziekcoöperatie vol in de roos. Zwolse band MILO sluit bijna naadloos aan op het volwassen geluid van Yorick van Norden. Vooral met de recentere nummers weet de band het niveau nog flink op te krikken. Nieuwe single ‘Hard As Nails’ komt met name heel goed uit de verf in een live setting. Het lijkt dan ook onvermijdelijk dat je de komende maanden iets van deze heren hoort. Hoe dan ook, MILO laat een schitterend visitekaartje achter in Meppel

Van Norden zelf is zich bewust van de sleutelpositie waarin hij zich verkeert. Enkele jaren geleden was hij al de artiest die, toen nog buiten, als één van de eersten muziek mocht brengen naar de oude Stad en Esch-locatie. Nu, 23 februari 2019, is hij degene die de laatste klanken mag laten horen. Alleen al dát cirkeltje maakt hem een waardige afsluiting van het gebouw, maar Van Norden laat als ware rasartiest het niet alleen daar van afhangen. Deze hedendaagse hofnar deelt zijn prachtige verhalen met zóveel ongefilterd enthousiasme dat vanaf de eerste noot mensen dichter naar het podium schuifelen.

Een echte artiest weet ook wanneer hij even bescheiden moet zijn. Een arendsoog spot het misschien al op de levensgrote setlist achter Van Norden en zijn band, maar ook hier biedt hij ruimte aan de ‘Unsung Heroes’.  Zo staat van Norden stil bij het overlijden van The Monkees’ Peter Tork met een cover van ‘The Door into Summer’, een nummer dat overigens prima past in het repertoire van de artiest. Daarnaast doet hij een stap opzij voor collega Maarten Kooijman, die het door hem gepende Johan-nummer ‘Maria’ vertolkt onder begeleiding van de rest van de band. Het applaus voor Kooijman geeft aan dat deze keuze zeker in de smaak valt

Hoogtepunt van de avond is zeker de akoestische vertolking van ‘Another Day In London Town’, waarvoor Van Norden en band het podium verruilt voor een plek middenin het publiek. Zelfs de stugge Meppelers, die de hele avond hebben gebruikt om hun week te bespreken, wordt nu de mond gesnoerd. De koppige mensen die het tóch nog proberen, krijgen een luide ‘SSSH’ op hun dak, zelfs vanachter uit de zaal. Van Norden heeft eindelijk de stilte gekregen die hem gegund is. Het technieklokaal is tijdelijk de grootste huiskamer van Meppel.  

Het is nog maar de vraag of de nieuwe locatie in De Plataan het huiselijke gevoel van het technieklokaal kan evenaren. Eén ding is zeker: De Muziekcoöperatie verdient het om een schitterend plekje te krijgen in Meppel. Een organisatie waar zóveel liefde is voor muziek, dat mensen er vrijwillig bloed, zweet en tranen in steken, is er één om te koesteren. Laten we hopen dat er in De Plataan nog veel gesigneerde platen zich bij ‘Pull Up’ mogen voegen, waaronder dus Van Nordens souvenir van deze prachtavond.   

© Jeffrey Heijnen