‘Emmen wordt steeds leuker’, zegt een bord vlakbij een stuk nieuwbouw in Emmen. Op een steenworp afstand, tegenover Wildlands en het ATLAS Theater, ligt Grand Café Plein. De extrinsieke Groningse kunstenaar Cashmyra en Drentse singer-songwriter Isa Zwart staan vandaag op het podium van The Bake Shop. Vanavond is dit dé plek om te bewijzen of de woorden op het bord voor het raam gelijk hebben, en of het echt de goede kant op gaat met de cultuur in Emmen.

Het is uitgestorven op straat. Bijzonder, want het is een buitensporig warme vrijdagavond in februari. Binnenin het café aan de Dalipassage merk je daar gelukkig niets van. Wel is te merken dat niet iedereen op de hoogte is van het programma van de avond. Een klein groepje studenten zit in een hoekje aan de hapjes bij te praten over hun week. Verderop zit een groepje mannen onder begeleiding van een drankje vals mee te neuriën met de disco-hits die in het café spelen.

Tijdens de set van Isa Zwart komen de muziekliefhebbers met bosjes naar binnen. Voor de 18-jarige is het een thuiswedstrijd. Dat is ook te merken aan de jonge achterban die met een brede glimlach zich verzameld hebben voorin het café.

 

Een bezoek aan Australië heeft Zwart goed gedaan. De nieuwe nummers, waaronder een naamloos nummer geïnspireerd door het plaatsje Byron Bay, tonen zeker potentie. Meest opvallende is nog de natuurlijke klank in de Engelse teksten van Zwart. Ondanks haar typische Drentse tongval bij de verhalen tussen de nummers door, valt ze niet in de Barry Hay categorie van Engelstalige artiesten met een prominent Nederlands accent. Hoogtepunt is misschien wel ‘Loving and Caring’, een nummer dat met hulp van een looppedaal het café weet te vullen tot de nok toe.

Zwart mist nog iets wat haar echt uniek maakt, maar ze toont zeker de mogelijkheid om dat te ontwikkelen, wanneer ze een cover van Michael Jackson’s ‘Billie Jean’ speelt. Het toont lef om een nummer te zingen waarvan iedereen de tekst wel kan dromen, zeker als je het nummer ook nog eens in een eigen jasje steekt. Toegegeven, er zijn meer singer-songwriters die nummers langzamer spelen in een coverversie, toch laat het zien dat Isa Zwart de mogelijkheid heeft om haar eigen weg in te slaan.  

© Marielle Hensums

Cashmyra

Hoofdact Cashmyra staat dan weer recht tegenover de bescheiden Isa Zwart. Gewapend met een Fender Jaguar en een arsenaal aan pedalen jaagt ze enkele casual cafébezoekers de deur uit. De mensen die nog over zijn, bezwijken onder de intense manier waarop ze door je heen kijkt. Op sommige momenten zou je bijna durven grappen dat ze is ontsnapt bij de overburen. Dat is ook niet erg, muzikale kunst hoeft niet toegankelijk te zijn voor iedereen.

Met curieuze titels zoals ‘Schoonheid in Organen’ schuurt ze heerlijk tegen het ongemak aan. Het nummer is eigenlijk hét perfecte voorbeeld van wat Cashmyra uniek maakt tegenover andere artiesten. In een zee van singer-songwriters moet je soms opvallen, een nummer met de tekst: ‘Ik droom nog steeds over jouw organen’ is daarin vergelijkbaar met een felrode boei. Het enige minpuntje: we missen de drummer die het bij andere optredens van Cashmyra net wat scherper maakt.