In een witte blouse met zwarte sneakers eronder, kijkt Nadua wat schuchter de zaal in. Dat is als sneeuw voor de zon verdwenen op het moment dat ze haar eerste akkoorden in zet. Komt ze tussen haar nummers wat ingetogen over als ze de verhalen achter haar nummers vertelt, is dat volledig weg als ze uithaalt. Nadua staat alleen met haar gitaar op het podium, maar er is potentie voor meer. Een aantal songs, zoals ‘Genuine’, vragen om meer: Een band zou de singer-songwriter zeker niet misstaan.
Samengevat: Nadua heeft de toon voor de avond binnen een halfuur gezet.
De zaal in Erica is even zoeken. De mensen die het gevonden hebben, druppelen binnen. De band rookt nog even een laatste sigaret buiten en drinkt een laatste glas witte wijn. “We reden van de middagspits zo de avondspits in,” grapt frontvrouw Nona. De band drukt de laatste peuk uit en loopt lachend richting de zaal.
De nuchtere Brabantse Nona leidt duidelijk haar band. Ze komt casual opgelopen en direct wordt het eerste nummer gespeeld. De muzikanten zijn zo op elkaar ingespeeld dat slechts een blik genoeg is om op het juiste moment de noten in te zetten. Het is strak, de overgangen tussen de nummers gaan vlekkeloos: Zeven man sterk, maar het hapert geen moment.
“Ik doe geen verhaaltjes tussendoor, dat vind ik helemaal kut,” zegt Nona terwijl ze even lacht en de band het volgend nummer in start. Op de setlist die aan haar voeten ligt, is het ‘kort praatje’ helemaal doorgekrast en is daar in blokletters ‘direct door!’ neergezet
De muziek is goed: De sfeer voelt als een zwoele, warme zomeravond met een goed glas wijn. Hoewel Nona een hekel heeft aan praatjes tussendoor, voelt het optreden geen moment ongemakkelijk of onhandig. Het is geen afspeellijst die ze erdoor spelen: Ieder nummer krijgt zorg, ieder nummer krijgt een stukje liefde. Hoewel de zorg spreekt uit hoe strak de bandleden hun optreden speelden, hadden sommige nummers net iets meer ruimte mogen krijgen.
Een voorbeeld is het voorlaatste ‘Sleep Talking’, een ingetogen nummer waarin emotie het basisingrediënt vormt dat direct werd gevolgd door het laatste nummer. Hier was een moment van stilte om de song even te laten bezinken, net een stukje extra geweest om de magie van het nummer te versterken.
De mensen lachen als er iets verteld wordt en zijn muisstil wanneer de band verder speelt. Allicht had er nog meer interactie tussen publiek en muzikanten gekund vanuit de artiest, maar was daar de ruimte minder voor. Nona praat niet veel, maar de paar korte stukjes tussen de nummers door, is het publiek op haar hand en reageert enthousiast. Zoals eerder genoemd, laat Nona de muziek spreken zonder daar zelf teveel aan toe te willen voegen
De nieuwe singles vallen goed bij het publiek. Het is net iets anders dan de eerdere singles, maar past prima binnen de rest van het repertoire. Een goede aanvulling van een toch al sterke reeks nummers!
De mensen die naar Erica zijn gekomen, hebben een fijn concert gehad waarin de muziek de boventoon speelde. Dus mocht u binnenkort de kans nog krijgen om Nona live te zien, zoek ze vooral op, het liefst met een glas rode wijn.