Wie de Haagse scene al een tijdje volgt, zal The Bohemes ongetwijfeld eens zijn tegengekomen. Dat is niet zo gek, want de indie sleazeband draait inmiddels al bijna 20 jaar mee in onze stad. Sterker nog: in 2013 heeft de band zelfs eerder op Club 3voor12 Den Haag gestaan. Toch laten we het viertal na al die jaren weer ons podium betreden, want na een ‘tussenjaar’, wat radicale personele wisselingen en zelfs een tijdelijke naamsverandering kunnen we wel stellen dat de band zichzelf anno 2025 opnieuw heeft uitgevonden.
Op 11 september speelt de Haagse band The Bohemes op Club 3voor12 Den Haag in Paardcafé met een exclusieve re-release van ‘Up the modern world!’ Ter ere van dit feestelijke moment spreken we muzikale broers Léon en Gabriël Huisman voor een goede dosis voorpret. We duiken samen in het rock ‘n roll verleden van de band en blikken vooruit op de nieuwe plaat die dit najaar uitkomt.
Open relatie
Eén van die wisselingen kwam een flinke tijd geleden met het toetreden van Gabriël Huisman tot de band, niemand minder dan de broer van frontman Léon. “Destijds was ik de manager van de band”, vertelt Gabriël. “Dus ik was er eigenlijk praktisch altijd. Op een gegeven moment was er geen drummer meer en als we tot laat in de nacht door gingen, kroop ik wel eens achter het drumstel. Het is eigenlijk heel organisch gegaan.”
Samen gingen de broers op zoek naar bandleden. Die vonden ze in 2020 in Dex de Fijter en Nigel de Vette, met wie ze al snel hun album Are You Still Awake opnamen. Dat klinkt alsof het momentum toch weer een beetje terug was, dus wat is er de afgelopen jaren met de band gebeurd? Léon: “Het eerlijke verhaal is dat de periode na corona best wel pittig was voor ons allemaal. Het live spelen kwam moeilijk op gang en er stond veel druk op het afmaken van de plaat. Het was gewoon even op. Achteraf gezien hadden we misschien beter een jaartje pauze kunnen nemen, maar wij tweeën wilden per se door.”
Met een andere bassist en gitarist pakten de broers daarom door. “We hebben in dat ‘tussenjaar’ een EP uitgebracht met een hele nieuwe muzikale richting, meer een Oasis of The Who-achtige vibe. Maar langzaam kwamen we toch weer op het punt dat we iets wilden met dat album.” Uiteindelijk wisselden de broers weer - met wederzijdse toestemming - terug naar de oude bezetting. “Ja, we hebben het inderdaad wel een beetje ingewikkeld gemaakt, een soort open relatie gecreëerd.”
©
The Bohemes
The Bohemes @ Penguin Radio Showcase ESNS
Dit zijn The Bohemes
Léon Huisman - gitaar & zang
Gabriël Huisman - drums
Nigel de Vette - gitaar
Dex de Fijter - bas
©
Marjet Brouwer
Ma Bohème
De bezetting bleek niet de enige wending in de reis van The Bohemes in de afgelopen jaren. De band wisselde zelfs even van naam. “We hadden al een tijdje zitten spelen met The Boheme, want we hadden onze bandnaam al zo lang”, vertelt Léon. Oorspronkelijk was de band vernoemd naar het gedicht ‘Ma Bohème’ van Arthur Rimbaud. “Maar 'Bohemes' is eigenlijk helemaal geen Engels. We dachten daarom dat het een goed idee was om de naam naar The Boheme te veranderen, zodat we een frisse start konden maken. Of nou ja, ik heb vooral iedereen overtuigd dat we dat moesten doen.” Dat bleek geen goed idee. “Het voelde gewoon echt niet goed. Ik kon het niet eens uitspreken.” Gabriël: Dat merk je pas als je daadwerkelijk hebt geswitcht. Als je het dan op een radio-interview uitspreekt, denk je pas: 'Oh, shit.'”
Wel was dit de periode waarin de grootste stappen werden gezet, vertelt Gabriël. “We wilden gewoon heel graag knallen met deze plaat. Daarom hebben we goed nagedacht over welk startpunt we wilden creëren. Nu hebben we daar wel alles in verkend, inclusief open relaties en naamwissels.” “Het wordt al snel heel complex,” geeft Léon toe. “We hebben als band nou eenmaal een lange historie met heel wat wendingen. Eigenlijk was het idee achter The Boheme dat we dan een frisse start konden maken en niet moeilijk hoefden te doen in interviews. Maar nu denken we: fuck it, we zijn trots op al die dingen én op onze naam. Anders moet je eigenlijk gewoon een nieuwe band beginnen.”
©
The Bohemes
The Bohemes @ De Bosuil
Slaap je al?
De plaat Are You Still Awake ligt dus al wat langer op de plank. Dankzij een extra opnamesessie staan er wat oudere en nieuwe nummers op. Léon: “De titel is gebaseerd op onze jeugd. Zoals wel meer broers deelden we vroeger een slaapkamer en ouwehoerden we veel ‘s avonds. Dan vroegen we elkaar ‘Slaap je al?’ tot irritatie aan toe. Soms negeerden we elkaar, maar soms begonnen we een wild verhaal te vertellen. Die wilde verhalen hebben we geprobeerd als rode draad door het album te verweven.”
De tweede laag van de plaat richt zich meer op de maatschappij. Zijn we allemaal eigenlijk nog wakker? Wat is nog echt, met alle schermen die je tegenwoordig om je heen hebt? De broers geven toe dat ook zij nu soms wat te veel aan hun schermen vast zitten, deels vanwege de band. "Het is een andere realiteit waarin je als band ineens bestaat,” zegt Léon. “We zijn nu zelfs begonnen met TikTok om te kijken wat we ermee moeten. De andere helft van de band is Gen Z, die hebben toch een natuurlijkere impuls voor dat soort dingen. Terwijl wij soms als ancient boomers overkomen met onze verhalen over MySpace en Hyves. Ik vind social media wel vermoeiend, maar tegelijkertijd heb je wel een soort community met andere bands die je makkelijk kunt DM’en voor een tour of collab. Toch vind ik het het leukste om in de echte wereld mensen te ontmoeten en elkaar te spreken.”
De nieuwe plaat
Het favoriete nummer van Gabriël op de nieuwe plaat is ‘She believes in magic’. “In dat nummer bouwen we op van een nulpunt naar een enorme extase en daar nemen we echt de tijd voor. Qua drums is het niet eens het nummer waarin ik de meeste dingen doe, maar de vibe is gewoon áán.” Voor Léon is de favoriet een oude bekende, ‘Up the modern world!’ “Het is een wat ouder nummer dat we als bonus hebben opgenomen op de plaat. Qua songwriting is het voor mij destijds echt een mijlpaal geweest. Je hoort onze invloeden erin, maar het is ook heel erg eigen. Daar ben ik heel trots op. En het werkt live ook héél goed.” De heren hebben daarom besloten de single op 11 september opnieuw uit te brengen. “Heel bewust op 9/11. De bridge van het nummer is erg gebaseerd op die gebeurtenis en de samenleving erna. Interessant om te zien hoe dat thema nu nog steeds relevant is.”
Qua invloeden noemen de heren vooral bands als The Beatles en The Clash. “Maar ik ben ooit muziek gaan maken vanwege The Libertines”, vertelt Léon. “Ik denk dat ik nooit begonnen was als ik niet ‘Death on the stairs’ gehoord had en dacht: als zij het kunnen, kan ik het ook.” Gabriël noemt onder andere The Maccabees, The Who en Babyshambles als grote inspiraties. “Die laatste band is voortgekomen uit Pete Doherty van The Libertines. De ritmesectie is gewoon heel verslavend, mooi hoe zij met elkaar samenwerken. De reden dat ik ooit ben gaan drummen was de video van ‘The view from the afternoon’ van Arctic Monkeys. Toen was het zaadje voor mij wel geplant. De boodschap: het maakt niet uit waar je vandaan komt. Als je een droom hebt, hoeft niks je te belemmeren. Dat raakte me op de één of andere manier heel erg. Ik dacht ineens: als ik wil gaan drummen, kan ik gewoon gaan drummen.”
De inspiraties komen samen in een natuurlijk schrijfproces. Léon: “Ik vind het heel fijn als iets organisch ontstaat in de oefenruimte over meerdere sessies, omdat ik dan ook feedback krijg van de rest van de band. Dat vind ik heel belangrijk. Het liefst doe ik het zelfs met publiek erbij, vroeger heb ik dat wel vaker gedaan: live woorden brabbelen, een half refrein, en kijken wat er terugkomt. Het voordeel is dat niet iedereen zijn Engels even scherp is, dus je kunt met best wel veel wegkomen. Als we in Engeland spelen, zou ik dat minder snel aandurven.”
Britse taferelen
Na het schrijven en opnemen moest de plaat nog gemixt worden. Léon: “We hebben een lijst gemaakt van mensen met wie het een droom zou zijn om mee samen te werken en hebben die mensen aangeschreven. Eigenlijk kwam er toen best veel terug.” Zo ook van de producer die met de Arctic Monkeys had gewerkt. “Die heeft ons toen doorverwezen naar Barny Barnicott, die hun werk had gemixt. Barnicott bleek gewerkt te hebben met Kasabian, Arctic Monkeys en Editors, dingen die wij en ook Nigel en Dex erg vet vinden. Dan bel je met Engeland en gaat Barny je werk gewoon mixen. We konden bijna niet geloven dat dat echt was.” Gabriël vult aan: “Het is heel vet dat je ineens werkt met een producer die tracks heeft gemixt die je zelf als inspiratie hebt.”
Eerder tourde de band al door het Verenigd Koninkrijk. De heren schreven daar destijds een verslag over voor deze website. Gabriël weet het nog goed: “We zijn er gewoon naartoe gegaan met een bus en een auto, we hadden geen slaapplek. Op een gegeven moment dachten we dat mensen ons een slaapplek wilden aanbieden, bleek het gewoon een crackhuis te zijn. Een andere avond hebben we in een vijfsterrenhotel geslapen. Iemand had twee sets van ons gezien en heeft tien, twintig cd’s gekocht en wilde toen ook onze overnachting betalen.” Léon kijkt even bedenkelijk. “Als ik er nu over nadenk, denk ik dat we misschien wat beter op hadden moeten passen.”
Maar als het aan de heren ligt, gaan ze binnenkort na 15 jaar weer terug naar de overkant, dit keer om Barny te ontmoeten. Sterker nog, als de heren nog iets moeten noemen wat ze graag met hun band willen bereiken, noemen ze beiden gelijk Glastonbury. Maar voor het zover is, staat eerst Club 3voor12 op de planning. “We hebben heel veel zin om de 11de te spelen. Het gaat een hele toffe avond worden!”
Tickets
Club 3voor12 Den Haag vindt op 11 september vanaf 20.30 uur plaats in Paardcafé. Entree is gratis, maar claim wel even je gratis ticket via de website van PAARD.