Bijvoorbeeld in Het Hoekpandje, waar een groepje Gerda’s zich luid pratend weinig aantrekt van wat er op het podium gebeurt. Daar speelt zangeres Lisa Ploeger, begeleid door een cello en gitaar, haar kwetsbare en eerlijke countrypop die recht uit het hart komt. En dat verdient aandacht. “Ik vind het wel mooi, maar ik hou meer van dansmuziek”, gromt de barvrouw met doorrookte stem naast twee mannen die vastgelijmd aan de knipperende fruitautomaat nog een lange maand voor de boeg hebben. Aan Ploeger zal het niet liggen. Die speelt professioneel haar mooie liedjes, en met ‘Deep Inside’ zelfs nieuw werk voor het eerst live. Voor wie de moeite neemt om te luisteren – dus niet die vrouw met main character syndrome die met haar rug naar het podium pontificaal in het zicht een gesprek voert – is het optreden van Lisa Ploeger en haar band een mooi begin van de avond.
Het is toch eigenlijk een bijzonder fenomeen, die Popronde. Opkomende bands, waarvan net die ene die je vanavond per ongeluk ziet doorbreekt en in de komende jaren meerdere Edisons aaneenrijgt, trekken door het land om avond na avond verschillende steden over te nemen. Zo ook Den Haag, waar het muzikale circus vrijdag neerstrijkt. Door de hele binnenstad is muziek te horen, zelfs op plekken waar dat normaal gesproken misschien minder gangbaar is. Het levert muzikale ontdekkingen en soms wat ongemak op.
Lisa Ploeger
Lisa Ploeger
Ken je die mop van The Doors in een Ierse pub? Baba Pen & the Bim Bam Band wint in ieder geval de prijs voor beste bandnaam van Popronde 2025. En de vijfkoppige band speelt in O’Casey's ook precies de muziek die je bij die naam zou verwachten. De bassist lijkt op Cliff Burton, ooit bassist van Metallica. Maar dat kan niet, want die is al jaren dood. En deze psychrock is springlevend.
Als je wegkomt met een voordracht uit taoïstische schrijfsels van kluizenaar Gerard, dan ben je een hele grote. Puur gelul was dat literaire intermezzo wel, de muziek het tegenovergestelde. Het vijftal weet van toetsen tot gitaar en van meerstemmige zang tot drum en bas wat ze doen en houdt het toegesnelde publiek in z’n greep. Zelfs de pompeuze tv-schermen met F1, NFL en Engels kelderklasse voetbal waarvan de kroegeigenaar het niet nodig vond om die uit te zetten, leiden nauwelijks af.
Baba Pen & The Bim Bam Band
Een bloot paar voeten, compleet willekeurige garderobe, een kufiya om de bassdrum, korte nummers, nog meer bloot, veel geschreeuw en een figuurlijk Malieveld vol aan maatschappelijke thema’s. Vraag ChatGPT om een Nederlandse punkband anno 2025, en je krijgt Clitteband. Doen de gevoelsmatige clichés af aan de creativiteit en energie van de Never Mind The Hype-talenten? Integendeel, de Zwarte Ruiter staat stampvol en beukt en juicht van begin tot eind mee met de Hilversumse punkformatie. Want fuck het patriarchaat, eigenlijk sowieso alle mannen, schurft, en ook het kapitalisme. Vooraan wordt flink gemosht, maar de rijen daarachter staat publiek dat meer per toeval in de Ruiter beland lijkt – precies waar Popronde voor is bedoeld. De grootste verrassing vanavond: de A12 bleef leeg. Wel zin om te roken op het schoolterrein nu, gewoon omdat het kan.
Clitteband
Clitteband
Ondanks dat de foyer van Amare qua sfeer niet onderdoet voor een crematorium (en dan de budgetversie van Harry Mens), maakt Fellatio er een feestje van. Voor zanger Abel van der Heiden, die niet 100% toerekeningsvatbaar uit zijn ogen kijkt en zich beweegt tussen ‘moves like Jagger’ en catatonie, bestaat er geen onderscheid tussen het podium en het publiek. Er is hier bovendien sprake van een parallelle samenleving. Het gebruikelijke grijze-dakduiven-Amare-publiek dat uit de concertzaal richting de uitgang loopt, kijkt met verbazing en verontwaardiging neer op deze post-natale pop disco punk. Na de set blijft het publiek achter met de vraag of dit allemaal een act was, of ook het gevolg van bezuinigingen op de GGZ. En die verwarring, die is heel mooi en omarmen we volledig.
Fellatio
Fellatio
In het Paardcafé speelt Fit. De band, die door onze landelijke collega’s tot 3voor12-talent van deze Popronde is uitgeroepen, komt uit Utrecht, maar heeft een Haagse drummer. Misschien is dat waarom het Paardcafé compleet afgeladen is. Of misschien is het gewoon omdat Fit een hartstikke leuk bandje is dat postpunk met allerlei andere invloeden speelt. Het nodigt in ieder geval uit tot bewegen.
Na het optreden gaat de Popronde in The Grey Space nog even door met de experimentele soundscapes van Mirusi Mergina en de beats en bas van Fast DE, het soloproject van bassist Daniël Eskens. Van beide acts kunnen we zeggen: Rewire, let je op?
Fit
Fit
En dan is het weer gedaan. Natuurlijk speelden er nog veel meer acts, en daarvoor verwijzen we je graag door naar al onze lokale zusterafdelingen die hun eigen verslagen van hun Poprondes hebben gemaakt of nog gaan maken. Extra leuk: daar zullen ook de Haagse deelnemers in te vinden zijn.
Die ogenschijnlijke mismatch tussen artiest, publiek en locatie is ook dit jaar precies de magie van Popronde. Een blik artiesten wordt over de stad uitgestort, vaste kroeggangers schrikken op van muziek die ze niet kennen, doorgaans rustige plekken staan ineens stampvol en bijzondere locaties improviseren voor één avond een podium in elkaar.
(Scroll voor meer over Haagse acts tijdens Popronde 2025 door naar onder de foto)
En hoe doen de Haagse acts het?
Trouw aan het oeroude concept popronde is iedereen welkom, behalve acts uit eigen stad. Maar aan Haagse acts heeft ook deze Popronde geen gebrek, die stonden al overal en nergens.
Na de opening in Nijmegen tipte 3voor12 plonki al meteen als een van de elf acts die binnen 10 minuten weet te overtuigen, met muziek omschreven als “catchy maar niet te gepolijst”. Ook Altstadt in Eindhoven blies de soloact van Pleun Stork weg met een “overtuigende set vol alternatieve indie-vibes en gelaagde emoties”. Niet voor niets een 3voor12-talent dus.
My Girlfriend tipten onze Eindhovense collega’s als groep die weet “hoe je speelt alsof elke avond je laatste is”. Amen.
En Thor Kissing (“je favoriete muzikant z’n favoriete mafketel”) is net als plonki en My Girlfriend onder andere nog te zien in Rotterdam (8 november) en Leiden (13 november). Reistip: de treinkaartjes worden weer 6,5% duurder maar rijden ho maar. Vanavond geen trein naar Rotterdam, gelukkig rijdt de Randstadrail wel. Of zo'n stopbus, voor de liefhebber.
plonki tijdens Popronde EIndhoven 2025