Onlangs bracht Haagse legende Hans Vandenburg zijn album 'Posthumourly' uit. Een postuum album, maar dan nog bij leven uitgebracht. Dat is het idee. Om het een en ander nog unieker te maken heeft de zanger besloten bij elke song op de plaat een video uit te brengen en voor deze video's een trailer te maken. Vandaag gaat die trailer bij ons in première.

Over de telefoon spreken wij met de frontman van Gruppo Sportivo. "Op je Whatsapp-profielfoto zie ik dat je nog een jonge man bent.", klinkt het aan de andere kant van de lijn. "Weet je dan wel wie ik ben, haha?" Na uitgelegd te hebben dat ik, ondanks mijn 26 jaar, redelijk op de hoogte ben van wat er door de jaren in Den Haag aan muziek is gemaakt is Hans gerustgesteld, we kunnen beginnen. 

Albumtrailer

Het album Posthumourly is al eventjes uit, maar wij werden benaderd om iets te schrijven over de albumtrailer. Wat een albumtrailer is, is dan ook onze eerste vraag. "Het is volgens mij iets unieks, omdat naar mijn weten in de muziek van een heel album nog nooit eerder een albumtrailer is gemaakt. .", aldus de zanger aan de andere kant van de lijn. "Van snippets uit de muziek is door Funart/Noddy Riot een soundtrack gemonteerd en daarop is bij ieder stukje nummer een clipje gedraaid door shop-around en tem media producties.", vertelt Vandenburg "Dat geheel is de albumtrailer geworden. Vervolgens heb ik op de socials de clipjes, die ik “eyetunes” noem, één voor één laten zien. behalve nr. 12, die gaat dus samen met de hele albumtrailer bij jullie in première! " Een origineel concept, maar stiekem ben ik ook wel benieuwd naar het album van de zanger, en met name de thematiek er achter. Dus we praten verder.

"Dit album was eigenlijk al af voordat 'Great', het laatste album van Gruppo Sportivo uitkwam.", vertelt Hans. "Maar terwijl Posthumourly gemixt werd door Maurice 'Mouse' Bom van de band Tuesday Child, ging Gruppo alweer touren en kwam dat album eerder." Na de tour, die onder andere langs Parkpop Saturday Night leidde, was het de tijd voor Hans Vandenburg als soloartiest. Althans, dat was de bedoeling. "2020 zou mijn jaar worden.", mijmert Vandenburg door de telefoon. "Er is een documentaire gemaakt over de Haagse popscene waar ik een rol in zou spelen, ik zou gaan touren, de plaat zou uitkomen, al mijn dromen kwamen uit." Over hoe 2020 verder is verlopen hoeven wij het niet meer te hebben. "Alle optredens zijn nu uitgesteld, of nouja, ik doe in mijn eentje nog wel wat shows. Bijvoorbeeld 4 oktober in De Boerderij in Zoetermeer. Maar door de corona heb ik niet kunnen repeteren met de band, dus moet het maar solo." 

Toch komt Hans de tijd wel door. "Ik heb de klap opgevangen door deze plaat uit te brengen. Dat moet allemaal op Spotify gezet worden, de clips moeten gemaakt worden, je moet de pers te woord staan, zo houd ik mij bezig."

"Slecht in elkaar gedraaid plaatje"

Posthumourly is een postume plaat die uitkwam terwijl de artiest in kwestie nog in leven is. Dat moet Hans even uitleggen. "Ik wil er gewoon bij zijn als die plaat uitkomt, dat is leuker." Ook vindt Vandenburg het belangrijk dat hijzelf ook inspraak heeft op de inhoud. "Meestal is een postuum werk van een artiest van mijn formaat een slecht in elkaar gedraaid plaatje, met materiaal dat ergens uit een la is gegrist." Dit wilde de zanger niet hebben, vandaar dat hij het heft in eigen hand nam. "Alles is natuurlijk met een knipoog. Dat is een beetje mijn handelsmerk. Ik heb bijvoorbeeld gezegd dat muzikanten als ze ziek worden maar moeten zorgen dat er een goede postume plaat klaarligt, zodat ze die kunnen uitbrengen, haha." 

"Op Posthumourly staat mijn meest serieuze muziek die ik geschreven heb. Meestal kan ik het niet laten om toch een grap of woordspeling in een song te verwerken, met 'Tokyo' als hoogtepunt." Maar dat wil volgens Hans niet zeggen dat het album als conceptueel bestempeld kan worden. Maar wel benadrukt de zanger dat het anders is dan eerder werk: "Het nummer 'Feeling Good' is bijvoorbeeld een mooi nummer over een relatie die uit is en de hoop ooit nog iemand te vinden die op je deur klopt. 'When You Grow Old' gaat daarentegen over oud worden en de dingen die je dan ziet veranderen." De hilariteit is ervan af bij Vandenburg, de humor is wat genuanceerder. Volgens Hans is die serieuze toon gevolg van het ouder worden. "Ze zeggen dat je van je geboorte tot je veertigste van het graf afloopt, na je veertigste draai je om en loop je de dood tegemoet. Voor jou is dat dus nog veertien jaar. Maar geen zorgen ik ervaar het zelf niet echt zo."

"Ik nog even niet!"

Onwillekeurig dwalen onze gedachten af naar de albums Blackstar van David Bowie en You Want It Darker van Leonard Cohen. Twee steengoede platen die uitgebracht werden vlak voor het sterven van de artiest. Zou Hans Vandenburg in een zelfde soort situatie verkeren en gezien het naderende einde besloten hebben deze weg in te slaan? "Het mooiste is natuurlijk om in het harnas te sterven, zoals bijvoorbeeld Tommy Cooper deed. Hoewel bij artiesten zelfmoorden ook niet van de lucht zijn, kijk maar naar die jongens van The Sound en Joy Division (respectievelijk: Adrian Borland en Ian Curtis, red.), iedereen die wat te kiezen heeft kiest zijn eigen einde." Vandenburg geeft aan dat jarenlang ziek in bed liggen niks voor hem is, maar er een eind aan maken zoals Kurt Cobain dat deed is ook niet wenselijk. "Het moet wel een soort feestje zijn, met muziek en leuke mensen. Dat dan op een gegeven moment een arts komt die je dat spul toedient en dan is het zover."

Het lijkt er op of Hans zijn plannen allemaal al gemaakt heeft, dus we vragen het hem op de man af: Is de plaat echt gemaakt omdat de zanger stervende is? "Nee, ik heb voorlopig niks terminaals. Dus voor mij is het niet zoals bij Bowie, Cohen of Johnny Cash. Geen zorgen, ik ben er nog!" De zanger legt uit dat het album eigenlijk iets tegenovergestelds is. "Het is meer iets om de dood van me af te houden, een soort vlucht als het ware. Je maakt het iets luchtigs. Alsof je wil zeggen: 'Ik nog even niet!'" Dus we hoeven ons nog geen zorgen te maken om Hans Vandenburg. "Ik wilde van de dood iets leuks maken. Dus bracht alvast een postume plaat uit. Zo blijft de humor toch wel mijn handelsmerk."

Nu we toch even de aandacht hebben:

De redactie van 3voor12 Den Haag – hét online platform voor muziek uit Den Haag – breidt uit en is op zoek naar nieuw talent. Er is plek voor o.a (aspirant) journalisten, fotografen, interviewers, social media-redacteuren, planners, coördinatoren, filmers, radiomakers. Kortom: iedereen die vrijwillig een media-steentje bij wil dragen aan de Haagse muziekscene is welkom.

De eerste stappen van je (muziek-)journalistieke carrière zetten? Ervaring opdoen tijdens je studie? Altijd al willen schrijven voor een publiek? Op zoek naar een nieuwe uitdaging of hobby? Gewoon interesse? Stuur een mailtje naar info@3voor12denhaag.nl of kijk voor meer informatie op deze pagina