Kit, Youri, Chris en Remco van Supra Naturals knallen er om 19.00 uur in met een lekkere try-out voor het nieuwe materiaal. We krijgen vanavond namelijk een aantal nummers van het binnenkort te verschijnen tweede album voorgeschoteld. Zo komen ‘This means war’ en ‘Payphone’ langs die verklappen dat we op het nieuwe album geen schokkende muzikale wijzigingen hoeven te verwachten. Schoenmaker blijf bij je leest, zal het viertal gedacht hebben. Die beukende mix van rock en drum’n'bass doet het HPC Café op haar grondvesten trillen. De speakers kun het maar net aan en de oordoppen moeten diep naar binnen worden gedrukt om het ook maar enigszins uit te kunnen houden, maar Supra Naturals laat weer een mooi visitekaartje achter.
Het grote HPC Winterfest verslag (deel 2)
Live verslag van de zesde editie met meer dan zestig acts
Zaterdag 1 maart is de dag, het Haags Pop Centrum de plaats en muziek in de meest uiteenlopende stijlen het weapon of choice; tijd voor de zesde editie van het inmiddels legendarische HPC Winterfest! In het Haags Pop Centrum aan de Burgemeester Hovylaan staan in het gehele pand, van de Grote Zaal tot het HPC Café en vele van de oefenstudio's die zich daar tussen bevinden, meer dan zestig acts op het programma. Ook in de avonduren gaan de festiviteiten keihard door. Supra Naturals luidt de avond in waarna ons ook nog optredens van NiCad, Mama Franko, JARA, THE3rdMAN en The Howl Ensemble staan te wachten. Bekijk hier deel 2 van het verslag.
Voor aanvang van het optreden van Maple staat de ruimte al vol met fans (of zijn het gewoon klasgenoten), maar als de band wil beginnen blijkt de bassiste nog niet aanwezig te zijn. Jammer genoeg heeft ze die verloren tijd niet gebruikt om haar basgitaar te stemmen en na zeven nummers heeft de band nog steeds niet door dat het één valse bende is… Erg jammer, want lol stralen ze wel uit.
De Westlandse jongens van Spinning Circles wisselen de bekendere rockcovers af met frisse bluesrock uit hun eigen repertoire. De vier heren zijn nog niet zo heel lang bezig maar zijn hard aan het werk om het eigen repertoire flink uit te breiden.
Hoewel het overgrote deel van de acts op het Winterfest nog niet zo lang meedraait in de lokale muziekscene, staan er ook enkele oudgedienden op het programma. NiCad is zo’n band met een enorme staat van dienst, waaronder al drie albums. De band speelt in de Grote Zaal waar ten tijde van het optreden ook het eten wordt opgediend. Het aanbod qua eten lijkt echter niet opgewassen tegen de vraag en zodoende moet NiCad de longen uit het lijf spelen voor een hongerig publiek.
Het Willem Treur Trio, opgerekt tot vier man, speelt prettig in het gehoor liggende blues. Dit kan zo in een reclame voor een nieuw lentebiertje. Het publiek staat zichtbaar te genieten van het geweldige optreden, de zaal loopt vol.
De presentatrice van het middagprogramma, Renate Heins, heeft meer in haar mars dan enkel de bands aankondigen. Met twee vrouwelijke kompanen speelt zij covers van Babes In Toyland en Hole. Voeg deze twee namen samen en je krijgt de bandnaam Babes in the Hole. De rauwe rammelende rock die door deze dames gespeeld wordt is niet voor iedereen bestemd, maar de liefhebber komt hier zeker aan zijn of haar trekken.
Vanwege het uitvallen van Urban Groove Collective wordt JARA vanuit een van de oefenruimtes naar het café verplaatst. Een goede keuze, want singer-songwriter Jara Holdert weet met haar band ook hier weer te overtuigen. Ze weet het aanvankelijk rumoerige café vrijwel stil te krijgen. Leuk detail; ze speelt op haar onlangs bij de THISSAwards gewonnen akoestische gitaar.
We gaan even terug in de tijd met de jonge mannen van Zeelui. De oude rock ‘n roll covers die gespeeld worden krijgen de aanwezigen in de studio alleen niet echt los.
Na Supra Naturals komt gitarist Remco Visker met Garlic voor de tweede keer in actie vanavond. Samen met zanger Mauro, bassist Wouter en drummer Jochem zet hij een strakke rockshow neer, met verschillende gebroken snaren en een duik in het drumstel als gevolg. De band is nog niet zo lang bij elkaar, maar in het pand doen verschillende geruchten de rondte dat de band het binnenkort alweer voor gezien houdt.
Bassist, gitarist en drumcomputer; gezamenlijk Lifeless Past. De band maakt speelt een mix van shoegaze en jaren ‘80 wave. Helaas is er een wat lage opkomst.
THE3rdMAN in de Grote Zaal staat achteloos beter te zijn dan de rest. Twee doorgewinterde sessiemuzikanten met als derde man Richie Bleijenberg (F) op drums die een slagje jonger is. Klassieke rock met funky bas en lekker bluesy gitaarspel - perfect gespeeld en gezongen powerballads, maar toch weinig respons uit de zaal.
My Conviction speelt zo hard mogelijk om het publiek duidelijk te maken dat ze naar boven moeten komen. Die aanpak is maar matig succesvol, er komen niet veel mensen op de harde metalcore van de jongens af, maar dat lijkt ze niet te deren. My Conviction brengt hun muziek ook over zonder moshpit.
We lopen langs studio 4 en een pittig punkrockgeroffel trekt de aandacht. Wat gebeurt hier? Speakerpunch uit Dordrecht, dus: opzwepende garagerock'n'roll met een zanger die op het randje van Bastiaan Bosma-achtige waanzin balanceert maar dan wèl goed blijft zingen. Goede drummer, goede gitaristen, in no time laten ze het zweet van de muren druipen. En zo sta je opeens compleet onvoorbereid je hoofd in het rond te slingeren en mee te schreeuwen: "We want BUKAKKE!". Yes. Dit is wat je wil op Winterfest.
Single Pilot is spontane jonge band die flink veel voorgeprogrammeerde beats en backingtracks combineert met live drum en bas.In de bandbio schrijft de band dat Single Pilot vooral uit is op live interactie met het publiek: plezier en enthousiasme overbrengen. Ondanks dat de band meerdere keren die interactie zoekt lijkt het HPCpubliek hier iets te tam voor.
De avond vordert, de muziek wordt steviger, de ruggen zweteriger. Ook Face Meets Concrete krijgt de nekspieren goed los in studio 6. Een flinke batterij gitaren en een frontman die zijn hand er niet voor omdraait om het ene moment stevig te grunten en het volgende glamrockfähig te gillen. Het is tempo tempo tempo als een renpaard op steroiden. Metal recht in je gezicht en het publiek keert gretig de andere wang toe.
Met een eigen lichtshow en flink wat synths in de zaal zet EIGER een puike dansact neer met een zwak voor de jaren 80. De beats en synthloopjes werken aanstekelijk en er wordt flink gedanst door het aanwezige publiek.Jammer is wel dat 3 van de 4 bandleden iets te veel in de emo jaren '80 mood zijn blijven hangen waardoor het geheel niet echt fijn oogt.
The Howl Ensemble zorgt voor oorverdovende mathcore in studio 21. Er wordt geaccellereerd met diverse maatsoorten alsof het niets is. Dit trio ontstijgt de oefenruimte al bij het eerste optreden en dwingt respect af. Wauw.
Medicine Jet is één van de grote ontdekkingen van de dag. Denk: een psychedelische bluesband met een grote voorraad fijne verrassingen; alsof Tame Impala in bed is beland met White Denim. De psychedelische jams worden afgewisseld met stevig groovende partijen en toch zijn de heren niet bang om ook lekker catchy uit de hoek te komen. Meer, meer, meer!!
Het uit Delft afkomstige Mama Franko weet wel hoe je een feestje aan de gang moet houden. De 3voor12 Den Haag Selecteert act weet met haar vrolijke muzikale mix van reggae, ska, balkan en afrobeat een grote glimlach op ieders gezicht te toveren. Zo komen we die laatste uurtjes van het HPC Winterfest wel door hoor.
Massakiss maakt conceptual sound art. Je moet ervan houden, een DJ met een extravagant voorkomen en hyperactieve live mix met een rouwrandje. Maar het beetje publiek dát er is heeft moeite om stil te staan, dus het werkt wel.
Rosie bouwt met hun hardrockklassiekers een groot feest der herkenning in de Grote Zaal, zoals we dat van ze gewend zijn. Dansen, beuken, crowdsurfen en meebrullen: de zaal geniet. Volle bak, grote fanbase, vuisten in de lucht, losgaan AC/DC stylo - Hell yeah!
Rellavec heeft de eer om HPC Winterfest editie 2014 af te sluiten. De scherpe elektronische en akoestische acidbeats die het café worden ingeworpen zorgen ervoor dat de laatste bezoekers nog even goed wakker worden geschud alvorens huiswaarts te keren. Voldaan van zich een dag een weg gebaand te hebben door een muzikale jungle vol oude bekenden, nieuwe vondsten, gevaarlijke geluiden en ontroerende verrassingen. Met een bierbekertje als machete.