Om gelijk met de deur in huis te vallen; voor ‘Back Again’ hoeft Rosie zich niet te schamen. Een klassenproduct zoals we van dit vijftal zijn gewend. AC/DC in de basis, stampen, stoempen, pompen en gaan. Rock ’n roll zoals rock ’n roll hoort te zijn. Natuurlijk klinkt het vocaal iets anders. Philipsen zingt meer staccato dan Thielsch, maar verder is er het oude vertrouwde recept, zoals we het graag horen. Tenslotte beslaat Rosie alweer meer dan drie decennia rock ’n roll zonder zichzelf te goed te doen aan megalomanie en zelfverheerlijking. Nee! Gewoon effe lekker lol trappen en een potje muziek maken met een stel goede vrienden. Dat is waar Rosie al jaren voor staat en wat ook nu anno 2014 op ‘Back Again’ nog steeds naar voren komt.
“She’s hot, sexmachine”, brult Philipsen ons toe in de openingstrack en dan weten we dat we thuis komen. Gitaren op tien en rock gespeeld op een ouderwetse bluesmanier. Waarom zal je ook moeilijk doen, als het makkelijk kan. Prachtig is ook om te horen dat Rosie heeft geëvalueerd in het rock ’n roll gevaar wat al jaren het handelsmerk is van dit stalen kwintet. Het intro van ‘The big one’ heeft verdomd veel weg van het rockgeluid waar The Rolling Stones om bekend staat. Het kale slaggitaargeluid waar menig wereldhit op is gebaseerd. Een wereldhit of niet. ‘Lekker belangrijk!’ is wat Rosie al jaren uitstraalt en dat is ook precies waarom Den Haag beretrots is op deze formatie.
Net als ieder optreden is ook deze EP een compleet feestje. Elk nummer brul ja na twee keer draaien mee totdat je stembanden het begeven. Gewoon verfijnde rock ’n roll waar je je ballen uit je broek voor laat hangen. Of je nou thuis zit, op het werk of in de auto. Je gaat compleet op in de songs van deze Haagse rocksensatie, headbangend en al. Of het nou gaat om het aanstekelijke ‘Sexmachine’ of om de stamper ‘Win or lose’, dit is zoals Haagse hardrock moet zijn. Gezellig, toegankelijk en niet uit de hoogte. Geheel down to earth, zoals alleen de groten dat kunnen, want de leden van Rosie zijn gewoon je beste vrienden of je fijne buurman waarmee je zomers eens lekker een frisse pint pakt op het terras. Ook dit is iets typisch Haags. En om in stijl af te sluiten: rock ’n roll!!!