Rebelstar bewijst dat oldskool hardrock nog steeds hip is

Flitsende gitaarsolo's, headbangen en meeblèren in Paard van Troje

Remie Stronks | Foto’s: Jan Louis van den Oever ,

Op vrijdag 29 november vonden de heren van Rebelstar het tijd om hun tweede album te presenteren met een meer dan geslaagd feestje. De oudere hardrock lijkt soms op sterven na dood, maar vanavond wordt al vrij snel duidelijk dat dit nogal ver van de waarheid af ligt. De kleine zaal van Paard van Troje is uitverkocht en gevuld met een grote diversiteit aan publiek. Onofficiële dresscode van de avond: leer, denim, spikes, spandex, veel zwart en sjaaltjes met dierenprint.

De Haagse rockband Rebelstar, opgericht door zanger/gitarist Serge Naberman en gitarist Martijn Niggebrugge, beweert een mix van oldschool hardrock te maken met hedendaagse invloeden. Een goede combinatie. De band heeft al veel weten te optreden met namen die veel fans van hardrock en heavy metal niet onbekend in de oren zullen klinken. In 2013 werd besloten een nieuwe ritmesectie aan te nemen met drummer Richard van Leeuwen en bassist Toine van der Linden, waardoor snel nieuwe inspiratie aanwaaide en daarom moest er natuurlijk een nieuwe plaat opgenomen worden die vanavond gepresenteerd gaat worden. Omdat het om de tweede schijf gaat wordt het gewoon ‘Rebelstar II’ genoemd. Niet te moeilijk doen dus.
 
Omdat een supportact natuurlijk niet mag ontbreken trapt Cell 29 het feestje af. De band met twee oud-After Forever leden speelt enthousiast een goede mix van oude en nieuwe covers. De eerste aanwezigen kunnen hier prima hun keeltjes mee opwarmen en natuurlijk wordt er al snel meegezongen, geheadbangd en bespeuren we hier en daar al een broederlijke knuffel. Tijd voor een korte pauze om de keeltjes te smeren met bier en ander vocht.
 

Na een half uur klinkt het intro van Rebelstar dat enthousiast ontvangen wordt. Iedereen staat al lekker dicht tegen het podium aan en Naberman weet hier direct goed gebruik van te maken. Hij maakt namelijk al snel contact met de aanwezigen. De muziek die de band de zaal in slingert is niet bepaald misselijk. Al gelijk is het duidelijk dat de heren hun instrumenten goed bestudeerd hebben en vooral het gitaarwerk van Martijn Niggebrugge is van hoge klasse te noemen. Een gitarist als Slash is bij iedereen die er bij was direct uit het geheugen gewist. De ritmesectie legt een lekkere fundering neer voor de eerder genoemde heren zodat alles een fijn geheel is. Van rockposes zijn ze overigens ook niet vies, maar het mag en hoort zelfs allemaal. Het is dan ook niet vreemd te noemen dat een band als deze het publiek zo snel uit zijn dak kan laten gaan.

Rebelstar vind het ondertussen tijd een klein groepje gasten het podium op te halen dat een paar nummers met de band meespeelt. Na wat onderzoek blijkt het om wat leden uit de band Sleeze Beez te gaan. Deze band heeft eind jaren ‘80 en begin jaren ‘90 redelijk wat populariteit gehad in het zogenoemde hair metal genre. Op 24 juni 2010 heeft deze band bovendien nog in het Gelredome als voorprogramma gestaan van Stone Temple Pilots en Aerosmith. Niet misselijk dus. De heren van Sleeze Beez verlaten het podium en is het tijd voor (hoe kan het ook anders) een heuse powerballad die Naberman voor vrouwlief heeft geschreven. "Als dit geen reden is om de cd te kopen dan weet ik het ook niet meer", wordt er geroepen door Serge. Ze knallen er direct weer een nummer in en onderhand is het ook tijd geworden voor een gitaarbattle tussen Serge en Martijn. Een veel voorkomend verschijnsel in het genre en eigenlijk toch ook erg leuk om te zien en horen.
 
De heren van Rebelstar hebben er de hele avond een goed feestje van weten te maken en dat kan ook niet anders met de muziek die zij ten gehore brengen. In de finale komen de leden van Sleeze Beez nogmaals het podium op en worden er ook een paar mensen uit het publiek het podium op gehaald om daar eens lekker af te sluiten met ‘Highway to hell’ van AC/DC dat luidkeels door alle aanwezigen wordt meegezongen. Een meer dan geslaagd feestje.