“Alles ging erg goed! Het was geweldig! Het publiek ging los en het weer zat mee. Het was niet warm, maar het bleef droog”, Stamina kijkt met veel plezier terug op het optreden op 5 mei tijdens het Bevrijdingsfestival Den Haag. “Het was meer dan een jaar geleden dat we een optreden van dit kaliber hebben gedaan. Het was ook wel zwaar. Je moet weer wennen aan zo’n grote mensenmassa en festivalomstandigheden.” Samen met enkele gasten wist L4 een energiek optreden neer te zetten. “Niets kan hier tegenop. Dit was de beste show van dit jaar, tot nu toe. Hopelijk volgen er meer optredens als dit.”
L4 heeft de smaak weer te pakken
“Geef met twee shows per jaar als Lowlands en het Bevrijdingsfestival en ik ben tevreden”
Voor de Haagse hiphopformatie L4 was optreden op een festival erg lang geleden. Veel te lang geleden. Vandaar dat de band rondom rappers Stamina en DNA met volle teugen genoot van hun show op het Bevrijdingsdag Den Haag op het Spuiplein. 3voor12 Den Haag sprak met Stamina.
L4 kende een vliegende start en werd door zowel pers als publiek volledig omarmt. Binnen no-time wist het (toenmalige) viertal een plek te veroveren op Parkpop 2008, wat het jaar erop werd gecontinueerd. KoninginneNach, Dunya, Radio 538 en 3FM volgden in ijltempo. In 2010 werd er een platendeal in de wacht gesleept bij T2 Entertainment. Het album ‘Counting Coins’ en de single ‘Sleep walking’ deden het goed. Geen vuiltje aan de lucht. Totdat in 2011 de machine stokt. Althans, zo leek het aan de buitenkant. Achter de schermen werd hard gewerkt aan de opvolger van de debuutplaat, maar alleen met goede songs kom je er niet. Stamina: “Je hebt een goede machine achter je nodig om je verder te helpen. Als je dat niet hebt, is het heel moeilijk. We konden niet verder met de weg die Parkpop voor ons had bereid. Het liep goed. We werden veel geboekt en hadden een platendeal, maar op een gegeven moment begon het te haperen.”
Het collectief dankte zijn roem door de vier sterke rappers met dito uitstraling. Ook de ego’s waren erg sterk. “We hadden een keuze aan mogelijkheden en we konden alle kanten op. Met z’n vieren werkten aan de nummers, maar we waren vier verschillende lui. Verschillende meningen. Mic-Nif en Papeman hadden een ander beeld van de songs dan DNA en ik. Wij zaten meer op één lijn. De andere twee besloten wat anders te gaan doen. Hierdoor waren DNA en ik op elkaar aangewezen. We moesten onszelf weer opnieuw vinden. Vandaar dat het allemaal zo lang duurde.”
Het was het wachten waard. ‘It Will Be What It Is 4 As Long As We Let It Last’ verscheen begin dit jaar en de reacties waren lovend tot positief. De cd werd in het Paard van Troje ten doop gehouden. Dit optreden was de voorbode voor enkele optredens in het buitenland. In Wenen en Praag lieten DNA en Stamina een goede indruk achter “Als ik terugdenk aan het optreden in Praag word ik erg blij. Dit was anders dan anders. Het publiek gaf ons enorm veel energie terug. Het leek wel of we vleugels hadden.” Het optreden in Brooklyn in de States was andere koek. “Scary stuff! Echt waar. We traden op in een achterbuurtje, echt bad style. Het publiek keek echt gemeen. Je voelde dat ze ons niet moesten, maar we hebben hard geknokt en gedaan wat we moesten doen. We werden uiteindelijk geaccepteerd.”
Veel concrete plannen zijn er momenteel nog niet voor L4. Door het optreden op het Bevrijdingsfestival loopt het tweetal op wolken en heeft de smaak weer volledig te pakken. “We wachten af op meer shows die gaan komen. We leggen onze focus op dit soort dingen. In september gaan we naar Afrika waar we dingen gaan doen met een jazzband. Ik ben van mening dat we alles kunnen en overal kunnen staan. Of het nou een soulfestival is of Lowlands. Het zou wel mooi zijn als we op Lowlands kunnen spelen. Dat zou ik erg graag willen; Lowlands! Lowlands! Lowlands! Geef me twee shows per jaar als Lowlands en het Bevrijdingsfestival en in ben tevreden.”