Voordat de jongens opkomen om de eerste klanken van het nieuwe album ten gehore te brengen, probeert het voorprogramma de zaal alvast op te warmen. Ook al zien de jongens van Mozes and the Firstborn er uit alsof ze inderdaad net geboren zijn, energie hebben ze wel. Als Go Back To The Zoo opkomt, is het publiek er dan ook helemaal klaar voor.
Op het moment dat de Nijmeegse band de nummers ‘Weekend America’ en ‘Somebody else’ inzet, is de zaal voller dan vol. Door de nog onbekende nummers voor dit uitverkochte Paard, komt het enthousiasme wat langzaam op gang. Maar als de mannen de hit ‘Smokin' on the balcony’ inzetten, is het gedaan met de rust. Dat wel in positieve zin. Meisjes staan vooraan, hopend op een aanraking van een van de bandleden, en om hen heen wordt door het gemengde publiek gezellig met bier gegooid. De band maakt hier gebruik van en speelt nog wat van hun bekende nummers. Zoals ‘Hey dj’, ‘Beam me up’, en ‘Electric’. Na dit laatste nummer zijn de mensen in de voorkant van de zaal definitief doordrenkt met bier. De jongens doen het even rustig aan en zetten een leuke jam in.
Go Back To The Zoo presenteert ‘Shake A Wave’ in uitverkocht Paard
Niet meer dan een gezellige avond met goed gespeelde poprocknummers
Vanavond zal de vierkoppige band Go Back To The Zoo het langverwachte tweede album presenteren. ‘Shake A Wave’ is vanavond dan ook voor het eerst te koop. Samen met tassen, T-shirts en andere hebbedingen van deze populaire band. Na een gouden debuutalbum, optredens op Pinkpop en Lowlands en een verleden als huisband bij DWDD, zijn de verwachtingen op deze donderdag 5 april hooggespannen.
Maar hoe goed de gitaristen ook spelen en hoe goed Cas deze goedgeschreven nummers ook zingt, er mist iets aan het optreden. Er wordt weinig interactie met het publiek gemaakt, Cas kijkt ze zelfs niet aan. Ook is het optreden erg statisch. De bandleden draaien af en toe een rondje of maken een sprongetje, maar voornamelijk blijven ze toch veilig op de afgesproken plek staan. Toch schijnt het publiek hier niet erg mee te zitten. Na nog wat nummers van hun nieuwe plaat, waarmee ze het publiek nieuwsgierig hopen te maken, gaan ze het podium af.
Waarschijnlijk voelen de mannen dat het publiek teleurgesteld is door hun korte optreden, want nog geen vijf minuten later komen ze op en doen ze toch nog een paar toegiften waaronder ‘I'm the night’, waar het publiek maar geen genoeg van kan krijgen. Dan zijn alle nummers gespeeld en is het toch echt tijd om naar huis te gaan. Het was een avond met goed gespeelde poprocksongs, maar van een band met zo'n indrukwekkend CV, hadden we misschien wat meer verwacht.