De Lutherse Kerk is een sfeervolle plek voor een prachtige albumrelease. Rijen stoeltjes staan klaar, de voorkant bij de kansel nog enigszins verduisterd maar alles staat al gereed. Tom Gudde opent de avond en kondigt het voorprogramma Meteor Quartet aan. De vier strijkers worden uitgelicht en brengen twee stukken: ‘Romance’ van Sergej Rachmaninov, omdat dat zo goed bij het album past en een eigen bewerking van ‘Big Girls Cry’ van Sia. Heel gedragen, het kwartet klinkt goed in deze kerk en de toon is gezet.
- de tekst gaat verder onder de foto -
Zaterdag 30 november presenteerde Little Symphonies het debuutalbum ‘We Used To Be Immortal’ in een uitverkochte Lutherse Kerk in Breda. Een album waarvoor Maxim Ventulé de teksten schreef tijdens het ziekteproces en vlak na het overlijden van zijn moeder. Hij werkte met Tom Gudde tweeënhalf jaar aan het album. De avond was mede georganiseerd door December Tapes en Hester Julia Voddé, die eerder meedeed aan December Tapes, speelde met strijkkwartet Meteor Quartet het voorprogramma.
©
Wout van Heck
Little Symphonies speelt het debuutalbum ‘We Used To Be Immortal’ integraal. ‘The Early Train Home’ met zijn zachte piano en empatische, sterke zang van Maxim Ventulé schept direct een stemming die past bij het thema van afscheid nemen. Een album waarvoor Maxim de teksten schreef tijdens het ziekteproces en vlak na het overlijden van zijn moeder. Hij werkte met Tom Gudde tweeënhalf jaar aan het album in de studio/repetitieruimte van There There. Hier, bijgestaan door bandleden Tim van den Hoven en Jorie Slagmolen, in deze ruimte met het gevarieerde, sfeervolle licht, komt het verhaal tot volle wasdom.
Het tweede nummer ‘Before We Get Old’ begint traag, maar heeft een dynamische opbouw en gaat steeds harder. De tweede stem van Tom ondersteunt die opbouw. Zo’n zelfde sterk stemgebruik zit in ‘Worn Out Dreams’ dat prachtig aanzwelt en eindigt met een stuk onversterkte zang door alle vier bandleden. Hoogtepunt is de titeltrack ‘We Used To Be Immortal’ over sterfelijkheid, verlies en iemand missen waarbij alle instrumenten samen zwellen met Maxims duidelijke zang en een dromerige gitaarlijn. Ondanks de zware thematiek voelt het nergens te zwaar. En een nummer als ‘In The Sun’, vol lekkere americana waarbij Tom losgaat op gitaar, voelt luchtig. Het swingt.
Na de tien nummers neemt Maxim het woord. Hij vertelt het verhaal achter de plaat in zijn eigen woorden, alsook het proces van het maken. Over hoe ‘We Used To Be Immortal’ ook gaat over bijvoorbeeld het koesteren van het kleine geluk. Hij draagt het album daarnaast op aan andere dierbaren die hem in de afgelopen tweeënhalf jaar zijn ontvallen. Daarna volgen nog twee prille nummers, die volgens Maxim nog volop in ontwikkeling zijn. Het eerste is samen met Tom op piano, het slotnummer brengt hij alleen. Daarna voegen Jorie en Tim zich nog één keer bij Tom en Maxim om samen af te sluiten met ‘Kom Terug’ van Spinvis. Een luchtig einde en een knipoog naar de man naar wiens ‘De Kleine Symfonie’ de band zijn naam gaf.
Little Symphonies levert vanavond een albumpresentatie met veel aandacht voor detail en respect voor het materiaal van ‘We Used To Be Immortal’, heel sterk.