De Bredase band There There stopt ermee, na zes jaar. Zes jaar waarin de band EP’s maakte, een volledig album (‘Encounter’ in 2016), tweemaal op Breda Barst speelde, in Paradiso stond en met December Tapes een nieuw muzikaal netwerk oprichtte en zo steeds meer connectie, samenwerking en invloed opbouwde in de Bredase scene. We spraken nog één keer met de band, Joep Gudde, Tom Gudde, Ramon van Gils en Jorie Slagmolen, in hun eigen knusse repetitieruimte. Over het afscheid, de hoogtepunten en hoe het nu verder gaat.

Het einde van There There, na zes jaar. Waarom?
Joep: “Het kwam op een gegeven moment ter sprake: wat willen we nu doen in het volgend jaar, 2019? Ik denk dat iedereen altijd zijn eigen redenen heeft. We kwamen samen op het punt: misschien moeten we gewoon stoppen met There There. We merkten dat het afgelopen jaar een supertof jaar was. We hebben alle dingen gedaan waarvan ik hoopte dat we ze konden doen: op het hoofdpodium van Paradiso voor 30x20 minuten festival van Pinguin Radio, Breda Barst als afsluiter van het Future Stage en we begonnen in Mezz, de eerste officiële show met Jorie.”
Tom: “Ik doe dit samen met Joep en Ramon al zes jaar, we begonnen in de oefenruimte van de Mezz. Daarna zijn er twee dingen gebeurd: There There begon qua muziek steeds te veranderen. We zijn van new wave, best wel ingewikkeld, naar post-rock gegaan en langzamerhand zijn we meer naar steady blues-rock-achtige dingen gegaan. Dat is veranderd. En onze eigen muzieksmaak is veranderd. Ramon is bijvoorbeeld meer interesse gaan krijgen voor house en electro. En Joep en ik steeds meer een voorliefde voor hiphop. Misschien is wel de conclusie dat wij de muziek niet meer maakten die we zelf het liefst zouden luisteren. Dat klinkt lullig, want ik ben echt trots op de laatste single, maar meer in de zin van dat ik liever andere dingen ga maken.”

Hebben jullie allemaal plannen om verder te gaan. Om samen verder te gaan?
Joep: “Ja, we hebben gezegd “laten we gewoon de komende periode nieuwe dingen proberen”. We zijn nu aan het uitvogelen hoe en wat en in welke vorm. Helemaal niet concreet. Dat is het voordeel, we hebben een toffe ruimte waar we kunnen experimenteren. Dan zetten we hier een streep onder en dan kijken we wel wat het wordt. Of het iets is dat we naar buiten gaan brengen, dat weet ik nog niet eens. Dat hangt er heel erg van af wat het gaat brengen. Dan is dit in elk geval helder, ook voor jezelf.”
Jorie: “Dan kun je dit loslaten.”
Tom: “Vooral ook voor jezelf. We hebben het met z’n vieren besloten. Bij ons geen drama.”
Joep: “Was wel leuker verhaal geweest voor het verhaal haha!”
Tom: “We zijn vrienden. We hebben heel veel lol met elkaar, ook als we moeten optreden. Het is meer dat als we moesten spelen, dat ik dacht “ah ja, nu moet ik die set doen.” 
Joep: “Het is ook wel zo, we hadden vorig jaar alleen maar toffe shows gedaan. Best bizar. Kwantitatief hebben we de minste shows in jaren gehad, maar kwalitatief waren het allemaal toffe podia waar we hebben gespeeld. Je merkt dan ook dat je voor dit jaar, onvermijdelijk, dat je weer ‘terug’ naar de cafeetjes moet. Daar was ik op een gegeven moment wel klaar mee en de anderen ook.”
Tom: “Ik denk dat je als band heel sterk in je schoenen moet staan om soms in te lege cafeetjes te spelen. Kijk, in Breda werkt het allemaal nog wel. Maar als je naar een andere stad gaat en dat kan al Den Bosch of Dordrecht of Tilburg zijn dat je dan eigenlijk voor een praktisch lege zaal staat. Dat heeft ons vorig jaar op een andere manier naar optredens laten kijken. Wat vinden we zelf leuk om te doen? Je ziet met een band best wel af. Je maakt heel veel mee, waarvan 30% echt mega awesome is en 70% taai is, zeker in onze categorie. Veel afzien, veel laat thuis komen. In onze huidige vorm zijn we daar allemaal wel een beetje klaar mee.”
Jorie: “Je moet het ervoor over hebben, er zijn lusten en lasten en de lasten wegen nu zwaarder.”
Tom: “Voor die 30% heb ik al die jaren keihard m’n best gedaan.”

© DAAN&DAAN (Daan Kamphorst en Daniël Lokerse)

There There

Komt er een afscheidsshow?
Joep: “Het antwoord is nee, die komt er niet. Toen we bij elkaar zaten, zeiden we: “we zetten er een streep onder en doen nog twee shows: in Altstad en Willem Twee. Moeten we niet gewoon nog een afscheidsshow doen?” Enerzijds: we hebben afgelopen jaar Breda Barst gespeeld en iedereen opgeroepen: daar moet je zijn. Anderzijds: December Tapes wat ons jaarlijkse feestje. Wat kun je dan doen? Weer Mezz Kleine Zaal? Dat hebben we al zo vaak gedaan. Het is ook zo dat ik denk: stel we zouden nog een afscheidsshow doen dan ga je weer materiaal repeteren waar je eigenlijk al klaar mee bent.”

Het is dus niet zo van: Tom gaat verder met Little Symphonies, Ramon gaat verder met house maken als Ramtex… Iedereen gaat wat anders doen?
Jorie: “Ik ga bassen bij Little Symphonies.”
Tom: “Little Symphonies is altijd parallel hieraan, ik heb vanmiddag hier nog opgenomen met Max (Maxim Ventulé DH). Daar ben ik altijd mee bezig. Dat heeft elkaar nooit in de weg gezeten, omdat we zo anders zijn. Kan er in de toekomst heus wel naast.”
Joep: “Iedereen doet zijn eigen ding. In principe gaan we met z’n vieren kijken wat we willen gaan doen.”
Joep: “Wat ik ook wel lekker vind, is dat er geen druk achter zit. Van de buitenkant is het natuurlijk onzin: alsof iemand gaat zeggen “Nou die nieuwe There There single, ik ben wel benieuwd!” Je gaat gewoon werken, er zit geen verwachting van iemand bij. Dat is gewoon goed. Een soort leeg vel papier.”
Tom: “Voor de eerste keer in zes jaar dat je gewoon kunt zeggen: we gaan gewoon iets doen. We zien wel waar het schip strandt. Met die frisheid zie ik dat onze motivatie er weer is.”

Wat waren de hoogtepunten van zes jaar There There?
Joep: “Afgelopen jaar vond ik drie dingen heel tof: Paradiso natuurlijk, Breda Barst, daar keken we ook al lang naar uit. En ik vond de laatste, meest recente, December Tapes heel geslaagd.”
Ramon: “De release van ‘Encounter’ in Electron en het Bevrijdingsfestival.”
Tom: “Dat soort shows. Eigenlijk had ik de eerste keer Breda Barst liever een jaar later gedaan. De eerste keer Mezz waren wij zo zenuwachtig. Met December Tapes in de Mezz. Dat zijn wel de dingen waar we trots op terug kijken.”
Ramon: “De opname van ‘Exist’ in een professionele studio, Sand Lane.”
Tom: “Voor mij ook ‘Encounter’, wat we zelf in elkaar hebben gezet. Ik heb er laatst voor het eerst in twee jaar bewust weer eens naar geluisterd. Het complete plaatje met het optreden, een video, een single en een album, dat was een heel pakket van ideeën die samenkwamen. Daar ben ik heel trots op, dat we dat voor elkaar hebben gekregen. Dat is ons creatieve hoogtepunt geweest.”
Joep: “Ja, ik vond het heel tof dat we die Electron show hadden voor ‘Encounter’ en dat het heel druk was die avond.”
Tom: “Ook de switch-over met Jorie bracht een frisse wind binnen de band.”
Joep: “Jij switchte van bas naar melodie.”
Tom: “Dat was voor mij ook zwaar nodig. Ik ben geen ras bassist, zo zag ik er niet uit en zo speelde ik ook niet. Ik merkte dat ik eigenlijk liever gitaar speelde. Als ik twee kantelpunten kan noemen: ‘Encounter’ en Jories komst. Als band zijn we echt wel gegroeid, hebben ons vaak door wedstrijden heen gebluft tegen bands die vermoedelijk technisch beter in elkaar zaten. Met die kracht zijn we op podia gekomen waar we zelf een beetje het imposter syndroom hadden. Dat is mooi. Zo zijn veel dromen uitgekomen. Breda Barst twee keer doen, waarvan de laatste keer als afsluiter en tweede laatste band van de avond.”

Voelde Breda Barst niet als verdiend, jullie hebben dat podium mee geprogrammeerd?
Joep: “Ja, je kunt het een beetje zien als dat je erin investeert en op een andere manier verdien je het. Het klinkt heel stom, maar je kunt als regionale act niet twee keer spelen zonder echt geprogrammeerd te worden. Ik weet niet of het lobbyen is, maar we werken vanuit December Tapes best wel intensief samen met Breda Barst. Voor ons was het een soort beloning voor al die vrije uren in dat concept en de samenwerking.”
Tom: “Waar ik met There There verder nog trots op ben, dan is het de connectie die wij hebben kunnen leggen met deze club jongens en met Tom Prevoo erbij. Ik zie het als een connectie tussen bands met bands. Waarbij we vooral dingen zelf tof vinden, maar ook bands die niet zo snel in ons straatje zitten, zoals Tunnelvisie, waar we toch mensen elkaar hebben laten leren kennen.”

Dat doen jullie met December Tapes. Stopt dat ook?
Joep: “Of December Tapes doorgaat, dat is elk jaar weer een verhitte discussie. Na het eerste jaar in Mezz niet, wilden we meteen een tweede doen. Het derde en vierde jaar waren er flinke discussies, binnen Memory Serves (There There en Tom Prevoo DH). Ik durf helemaal niets te zeggen over December Tapes. Het enige, voor mijn gevoel was Chassé geweldig. Je voelt het aan de rest, als het een herhalingsproef dan wordt het saai. We willen elke keer iets nieuws.”
Jorie: “Het liefst een stapje hoger.”
Joep: “Ja, of iets heel anders. Dus was misschien het Chassé wel een heel mooi slotstuk.”
Tom: “Maar, dat betekent niet dat we niets meer gaan organiseren. Wij zitten niet stil.”

© DAAN&DAAN (Daan Kamphorst en Daniël Lokerse)

There There

De nieuwe single, ‘The Moon As Our Only Witness’, heeft een afscheidstintje?
Tom: “Totaal niet.”
Ramon: “We begonnen ongeveer begin zomervakantie met de opnames.”
Joep: “We keken wel naar de release. Wanneer willen we dat dan doen? Eigenlijk moest de aandacht eerst naar December Tapes gaan, anders gaat dat weer door elkaar lopen. Je hebt ook niet oneindig privé tijd natuurlijk. Op een gegeven moment hebben we hem laten mixen en masteren door Bram Schouw van Studio Solo.”
Tom: “Ik zou dat eerst alleen doen, het produceren. Ik had mezelf in de knoop gebracht qua productie om toch even een echte professional erbij te halen. Ik heb er veel van geleerd, hij heeft de single naar een ander niveau gebracht. Ook echt een kicken nummer. Het is meer een filmisch verhaal, hartstikke fictief trouwens. Hij is best wel experimenteel opgenomen en geschreven. Het is een combinatie van veel luisteren naar Nick Cave, maar tegelijkertijd inspiratie halen uit Kanye West. Zeker op de manier waarop we met de beat omgaan, door werkelijk op pannen zijn meppen, op kliko’s, op alles om maar soort unieke geluiden te maken. Die heb ik in een drumcomputer gestopt en waarvan ik een beat ben gaan bouwen, waaraan iedereen heeft meegewerkt en zo zijn we langzaamaan dat nummer gaan opbouwen.
Joep: “Vooral de toetsen en de intensiteit is anders.”
Tom: “We hebben gezocht naar nieuwe manieren om de rock opnieuw uit te vinden.”
Jorie: “Echt het proces van het maken, het bouwen van het nummer is wel interessant geweest.”
Tom: “Ja, anders dan in een studio, eerst de drums dan de bas dan de gitaren en dan is het klaar. Waar overigens niks mis mee is.”

Wat de toekomst gaat brengen, dat weten we dus niet. There There speelt nog twee shows: op zaterdag 26 januari, met Sured in Altstad Eindhoven en op vrijdag 22 februari met Kittiwake in Willem Twee Den Bosch. Kijk hieronder naar ‘The Moon As Our Only Witness’.