Volgend weekend is het weer zo ver: meer dan veertig acts komen langs in het Valkenbergpark om duizenden bezoekers twee dagen lang een topfestival te bezorgen. Maar zoveel optredens levert ook keuzestress op. Welke artiesten mag je eigenlijk niet missen dit jaar?

Tamino

Hij is het meest belovende opkomende Belgische talent van dit jaar: de Vlaams-Egyptische Tamino. Na een sessie bij Radio 1 van onze Zuiderburen, op uitnodiging van Het Zesde Metaal gaat het hard: hij wint de Nieuwe Lichting van Studio Brussel en niet veel later staat hij podia van onder andere Rock Werchter, Pukkelpop en een verkoopt ‘ie de grote zaal van Ancienne Belgique uit. Het is z’n gevoel voor tragedie, meeslepende teksten en zijn diepzware stem die zonder moeite kraakhelder de hoogte ingaat. Hij begon z’n singer-songwriter carrière alleen, maar ondertussen heeft hij een kleine band mee op tour, met Tom PIntens van Het Zesde Metaal op de toetsen.

Compact Disk Dummies

Teksten over pure ellende op doordringende bastonen en ontzettend dansbare tunes uit de vingers van twee broers die het liefst in hun fanfarepakjes het podium betreden. Klinkt als een zootje, maar dan wel het zootje om het meest naar uit te kijken. Met hun soepele overlopen van elektronisch geluid en flitsende liveshows hebben ze al publiek in mogen pakken op Pukkelpop, in Paradiso en als voorprogramma van Thomas Azier, toen hij met z’n intense EP ‘Hylas’ tourde. Het duo heeft meerdere muziekwedstrijden gewonnen, waaronder de Humo’s Rock Rally in 2012. Kleine schets van de invloed: ken je Warhola, Steak Number Eight of The Van Jets? Zij hebben hun succes ook mede te danken aan deze competitie. En anders ken je Balthazar, die daar een publieksprijs won, waarschijnlijk wel.

CUT_

Het is ooit begonnen met reggae, maar daar is nu bijna niets meer van terug te vinden. Het duo Sebastiaan Dutilh en Belle Doran leerde elkaar kennen terwijl ze beiden in zo’n band speelden. Kort daarna zagen ze elkaar op het Conservatorium in Amsterdam, waarna ze samen een project begonnen: CUT_. De bongo’s en triangels werden vervangen voor bombastische, duistere synthesizers en deuntjes die vast blijven plakken als kauwgum in je haar. Grote kans dat je bij ‘Tune In Tune Out’ en ‘Electrify’ mee staat te blèren. Of bij hun eerste internethit: een cover en vertaling van ‘Papaoutai’.

DOOL

Frontvrouw Ryanne van Dorst is tegenwoordig bekender van haar ongepolijste tv-verschijningen in onder andere Expeditie Robinson, De Slimste Mens en Geslacht! dan haar muziek. En dat terwijl ze al jaren meedraait in de wereld van hardrock: Bad Candy, The Riplets, Anne Frank Zappa en later haar eigen en meest bekende Elle Bandita. Vooral in die laatste was ze een cultverschijning en ging het haar om het choqueren. Moet DOOL niet in de Spaanse Kraag staan? Nee. In dit project neemt ze haar muziek nog serieuzer dan voorheen. Met zorgvuldig opgebouwde nummers, doom-duisternis en toch een popvibe kan deze band meer dan alleen het vaste inventaris van de hardrocktent overtuigen.

Cocaine Piss

Waals geweld, de bezoekers van de Spaanse Kraag zijn er vaak dol op. Laat nou net een van de Belgische meest beruchte herriebands er staan: Cocaine Piss. Platen van een kwartier (en ja, met een beetje pech duurt de show ook maar zo kort), een manisch ogende frontvrouw en eindeloos gegil in de microfoon. En geloof het of niet, maar het kan zelfs nog een beetje sexy worden ook. Al zijn gitaargerag en rete-snelle drums niet je ding, de perfomence is puur vermaak op zichzelf. Want wie gaat er nog naar een festival zonder één keer buiten z'n bubbel te kijken?