Voor het podium is het rustig. Een aantal fanatiekelingen bezetten de eerste rij. De rest lijkt een beetje verlegen en neemt wat afstand van het podium. Er is aan het begin van het optreden genoeg ruimte om een puincontainer (of twee) op de lege plek te zetten. Verder zit het park goed vol. Plastic wijnglazen, slingers en picknickkleedjes: ook deze editie zijn ze er weer bij.

In een korte, zwarte baljurk komt Lien de Greef het podium op. Haar hakken heeft ze thuis gelaten – blote voeten it is. Het is een zonde dat er een 'balzaal' aan ruimte is, want na een paar noten is het al duidelijk dat Lien zéker kan zingen. Haar jazzy en ietwat countryachtige stem klinkt volgroeid. Ze staat een beetje verlegen: Lien maakt geen grote gebaren en blijft een beetje op haar plek waar ze voorzichtig danst. Zodra haar microfoonstandaard aan de kant staat, loopt ze bescheiden rondjes op het podium.

Lien heeft haar Magnificent Seven bij zich. Ze staan in een keurig zwart pak met zwarte lakschoentjes. De mannen met blaasinstrumenten krijgen al snel ruimte om een solo weg te zetten. En die solo’s staan. Als een huis. Dat is niet zo vreemd, want Lady Linns ‘Magnifieke Zeven’ hebben veel ervaring. Trombonespeler Frederic Heirman is een deel van het Brusselse Jazz Orchestra en Filip Vandebril speelt basgitaar bij Het Antwerpse Gipsy Ska Orchestra. Zo heeft elk bandlid zijn eigen zijprojecten.

De leegte voor het podium is ondertussen opgevuld. Er is minder ruimte om te dansen, maar dat houdt niemand tegen. De rustgevende jazzklanken zorgen voor een comfortabele omgeving. En wat kan je beter in een park doen dan tot rust komen? 

Gezien: Lady Linn & Her Magnificent Seven. Dinsdag 26 juli. Palm Parkies, Valkenbergpark.