Een goed gevulde Mezz zaal wacht op een Amerikaanse Bluesman: Popa Chubby. Popa is in 1960 geboren als Ted Horowitz in The Bronx, New York. De zwaarlijvige Amerikaan blijkt bij opkomst nog groter dan verwacht, met grote moeite bukt de artiest voorover om wat knoppen aan zijn gitaarpedaal te verdraaien. Gelukkig blijkt al heel snel dat er minder moeite nodig is bij het spelen op de gitaar. Al vroeg in de set wordt Hendrix’s ‘Hey Joe’ ingezet, de klassieker wordt aangevuld met een grote portie solo’s en improvisatie, Popa bewijst dat hij niet alleen letterlijk een bluesgigant is.

Het nieuwe album ‘Deliveries After Dark’ is goed vertegenwoordigd tijdens het concert en wordt net zo goed ontvangen als het oudere werk. Bijna alle nummers worden voorzien van lange solo’s maar van verveling is zeker geen sprake, de licks en riffs zijn om je vingers bij af te likken. Aan de gelaatsuitdrukkingen van de bluesman kan je zien dat hij alles wat hij heeft in zijn muziek stopt, het zweet gulpt van zijn gezicht en besprenkelt regelmatig de voorste rij fans.

Halverwege het optreden wordt de stoel erbij gehaald, een rustpuntje aldus Popa. Dan wordt de Leonard Cohen klassieker ‘Hallelujah’ ingezet, het nummer wordt subliem uitgevoerd en het gitaarwerk staat garant voor kippenvel tot achter in de zaal. Alle bezoekers zijn voorgoed verkocht aan het sublieme blueswerk van Popa Chubby.

De Amerikaan is zonder twijfel een bluesgigant en naast het eigen werk worden de klassiekers nieuw leven ingeblazen waar de schrijvers jaloers op kunnen zijn. Het was een mooie bluesavond deze maandag in Breda.

Gezien: Popa Chubby. Mezz, maandag 26 oktober 2009.