Een offensief van God Dethroned is niet te stuiten

Blitzkrieg van Endstille walst de zaal plat

Tekst en foto’s: Martijn Stadhouders ,

Metal-minded Breda kon zich afgelopen zondag opmaken voor één van de sterkste line-ups die Staalzucht ooit op de been heeft gebracht. Met God Dethroned was de absolute top binnen de melodische black metal naar Breda gehaald. De band rond Henri Sattler zal ongetwijfeld hoog eindigen in menig jaarlijstje met het conceptalbum ‘Passiondale’ en de show in de Mezz is maar één van de twee die ze in eigen land geven. Naast God Dethroned werd de line-up gevormd door Hollenthon, Endstille en Onheil.

Blitzkrieg van Endstille walst de zaal plat

Metal-minded Breda kon zich afgelopen zondag opmaken voor één van de sterkste line-ups die Staalzucht ooit op de been heeft gebracht. Met God Dethroned hebben ze de absolute top binnen de melodische black metal naar Breda weten te halen. De band rond Henri Sattler zal ongetwijfeld hoog eindigen in menig jaarlijstje met het conceptalbum ‘Passiondale’ en de show in de Mezz is maar één van de twee die ze in eigen land geven. Naast God Dethroned wordt de line-up gevormd door Hollenthon, Endstille en Onheil.

ONHEIL
Het Nederlandse Onheil is een fusie van een band die dezelfde naam droeg aangevuld met leden van de band Martyr. De technische blackmetal van het ‘oude’ Onheil kreeg daardoor als het ware een melodieuze injectie. De groep beschikt over twee zangers en drie gitaristen, even veel als de band die we door horen klinken in het gitaargeluid van Onheil: namelijk Iron Maiden. Cradle Of Filth is een andere band die het geluid van de band in herinnering roept. Da’s allemaal op zich geen slechte zaak en gelukkig is er verder nog genoeg te horen waarmee de band zich wel onderscheidt, zoals bijvoorbeeld een nummer in het Nederlands! Onheil is een meer dan waardige opener.

ENDSTILLE
Endstille mag zich met afstand de meest extreme band van deze avond noemen. Behalve één van de gitaristen zijn de gezichten van alle leden bedekt met face-paint à la King Diamond. In muzikaal opzicht hebben we hier te maken met een band die de zaal volledig platwalst met extreem explosieve deathmetal. Endstille laat zich veelal inspireren door oorlog, dood en verderf. Zo horen we bijvoorbeeld het nieuwsbericht dat Hitler overleden is in één van de nummers. De bandleden hebben in het verleden nogal eens te maken gehad met verwijten dat ze de Tweede Wereldoorlog verheerlijken en zijn zelfs beticht van nazi-sympathieën. Eenieder die even de moeite neemt de teksten nader te bestuderen, komt er echter al snel achter dat dit kant noch wal raakt. De muur van herrie die uit de speakers knalt, is de muzikale equivalent van een blitzkrieg. Het zou een perfecte sountrack zijn voor een road-movie over een tocht door de diepste krochten en spelonken van de hel. Zelf bezigen ze de volgende omschrijving: “ugliest aggressive black metal with the fire-speed of an MG42 and the power of heavy ship-artillerie”. Treffender is het niet te omschrijven. Zeker geen band voor tere zieltjes.

HOLLENTHON
Hollenthons set kent een valse start. De intro tape rolt niet echt lekker uit de speakers en de zaalmuziek wordt weer aangezet. Wachten is een bijltje waar de Hollenthon-liefhebber eerder mee gehakt heeft. Er zat namelijk zeven jaar tussen ’With Vilest Of Worms To Dwell’ en het vorig jaar verschenen `Opus Magnum´. In die tussenliggende jaren was zanger/gitarist Martin Schirenc druk in de weer met een uit de as herrezen Pungent Stench. Nadat het doek voor deze band wederom viel, ontstond de definitieve line-up van Hollenthon. De symfonische blackmetal van de Oostenrijkers is van een bijzonder hoog niveau en hoewel we de gregoriaanse koren niet terug horen komen in de live-set, geldt dat wel voor de Arabische invloeden. Het geluid van de band is zeer gevarieerd, van heavy naar Eftelingmuziek en alles wat zich daar tussen bevindt, maar na de brute slagkracht van Endstille klinkt het allemaal bijna als een momentje van rust. Even de trommelvliezen zich laten herstellen voordat de headliner ze definitief naar je grootje zal helpen. Aan de ene kant komt het outro van Prokofiev te snel, maar aan de andere kant betekent het dat het moment dat God Dethroned het podium zal betreden weldra komt…

GOD DETHRONED
Eerder dit jaar kwam ’Passiondale’, alweer het achtste studioalbum van God Dethroned, uit. Een alom bejubeld conceptalbum dat de horror van de Eerste Wereldoorlog verpakt in snoeiharde  deathmetal gecombineerd met meer melodische elementen. In september ging de ‘War Propaganda Tour 2009’ in Brazilië van start. Zuid- en Noord-Amerika zijn inmiddels veroverd en de komende maand zal Europa verder ingenomen worden. Luisterend naar ’Passiondale’, vraag je je af hoe zulke brute herrie zo helder kan klinken. Live flikken ze gewoon hetzelfde kunstje en ook de rustigere stukken klinken loopzuiver. Het nummer ’Poison Fog’, het absolute hoogtepunt van ’Passiondale’, is hier het toonvoorbeeld van. Het drumwerk van oud-Prostitute Disfigurement slagwerker Mike van der  Plicht, die de stokjes recentelijk overpakte van oudgediende Roel Sanders, is ongekend strak en gitariste Susan Gerl zou het grootste deel van haar mannelijke tegenhangers met gemak van het podium spelen. Enig overgebleven lid van het eerste uur en onbetwist leider Henri Sattler moet wel over een aangeboren aanleg voor het spotten van talent beschikken want hij heeft nogal wat bezettingswisselingen moeten doorstaan in de loop der jaren maar de kwaliteit van de band is nooit in het geding geweest. Ruim een uur lang bewijst God Dethroned op het podium van de Mezz tot de absolute top van de metalscene te horen en na ‘Villa Vampiria’ krijgen we de enige toegift van de avond. Met het nummer ‘Sigma Enigma’ komt er een eind aan deze editie van Staalzucht.

Gezien: Staalzucht met Onheil, Endstille, Hollenthon en God Dethroned. Mezz, zondag 26 oktober 2009.