Slow Mirror, Wicked Chair, het jongste album van indierockveteranen Scram C Baby, werd op Into The Great Wide Open officieus gepresenteerd. In de kleine zaal van Paradiso wordt de officiële release-party gehouden. Het viertal ragt er binnen tien minuten zonder pardon een vijftal nummers door. Lang hebben de Scram C Baby-nummers nooit geduurd, op dit nieuwe album is er wat dat betreft weinig veranderd.

Gelukkig is er wel ruimte voor verandering. Na achttien jaar en zeven eerdere platen klinkt de groep frisser dan ooit. Live is dit een verademing. Er is af en toe wat rust in het up-tempo rockgeweld. Drumster Marit de Loos (ex-Caesar) zorgt voor de lichte stem die net het verschil weet te maken.

Zanger John Cees Smit is enthousiast en haalt alles uit de kast. De teksten zijn onverminderd rock & roll: sex, drugs en alcohol. John Cees rent angstvallig het podium af als er geen bier op het podium blijkt te staan.

Zelfs met de rustigere gedeeltes klinkt Scram C Baby live soms wat gehaast. Dat is nooit anders geweest en ook nooit een verwijt geweest, want Scram C Baby zet altijd een puik optreden neer. De nieuwe kant is echter aantrekkelijker dan verwacht. Er ligt daar nog een hele toekomst open voor de groep.

Scram C Baby heeft met jongste album Slow Mirror, Wicked Chair misschien één van de mooiste Excelsior-platen van het jaar gemaakt. Live is Scram C Baby sterk en de nieuwe lading nummers zijn een stuk melodischer, toch kan er nog naar wat meer afwisseling gezocht worden. Doen ze dat, dan kan het resultaat beangstigend mooi worden, zoals de akoestische 3VOOR12-sessie op Into the Great Wide open uitwijst. Ter vergelijking: zo klonk Scram C Baby twee jaar terug akoestisch.

Gezien: Scram C Baby in Paradiso op 11 september 2010.