De vierkoppige rock/pop/indie band The Self Employed (TSE) won onder hun voormalige naam T.I.F.T. in 2007 de Amsterdamse popprijs en kort daarna volgde de release van hun debuutalbum Clever Enough. Eerder dit jaar kwam onder hun nieuwe naam het album Highway Society uit.
Op het moment dat TSE begint te spelen valt het overeenkomende uiterlijk van de mannen op het podium op. Je vraagt je af of Jos van Geffen, Rory van der Graaf, Paul Bos en Daan van der Linden allemaal naar dezelfde kapper gaan. Ondanks deze initiële afleiding als toeschouwer staat de band er vanaf het eerste moment als een huis. De nummers zitten melodieus goed in elkaar en het is hoorbaar dat zij goed op elkaar zijn ingespeeld. Dit is onder andere te merken bij de spanningsopbouw voor de overgang in andere ritmes en tijdens de meerstemmige zang.
Het is ook ontroerend om te zien hoe zanger Jos van Geffen opgaat in de nummers. Hij heeft een zachte stem, die aangenaam in het oor ligt. De zanger staat vol overgave met gekruiste voeten en gebogen knieën op de bühne en wanneer hij uithaalt gaat hij op zijn tenen staan. Hierdoor lijkt hij het geringe publiek mee te slepen in zijn emotie. Je hangt aan zijn lippen en de teksten komen rechtstreeks bij je binnen. Kort samengevat: het komt puur over en het rockt. De mannen sluiten af met het pakkende nummer ‘Clever Enough’. Met dit optreden en dit nummer als afsluiter is het duidelijk dat het podium in de Panama eigenlijk te klein voor ze is.
De tweede band van de avond is 2nd Place Driver. Deze rock/ pop/alternative band is, net als de eerste band vanavond, niet nat achter de oren. In 2005 wonnen zij de Essent Award, waardoor zij onder andere op Lowlands mochten optreden. Daarnaast werden zij geboekt voor Eurosonic en Parkpop, verzorgden zij het voorprogramma voor acts als Soulwax en Raccoon en reisden zij af naar Uruzgan om op te treden voor Nederlandse Militairen tijdens de jaarwisseling eind 2007.
Er zijn over de jaren heen wisselingen geweest in de bandopstelling en sinds 2009 is onder andere zangeres Roos Visser onderdeel van 2nd Place Driver. De stoere zangeres is het middelpunt van de band tijdens het optreden. Zij heeft een mooi, apart stemgeluid. Zij maakt bepaalde uithalen in de zang, waar je kippenvel van krijgt, maar helaas worden die net iets te vaak achter elkaar gebruikt, waardoor het aparte van dit geluid, er na het tweede nummer vanaf begint te gaan en alles veel op elkaar gaat lijken.
De set bestaat uit up-tempo rock nummers, met een vleugje elektronisch. Het valt het best te omschrijven als ‘blije’ en dansbare rock. De opbouw van de nummers zit goed in elkaar. Doordat de bandleden zó enthousiast zijn en er zoveel energie vrijkomt tijdens het optreden, gaat alles wel een beetje door elkaar lopen. De lead-gitarist is bijvoorbeeld bijna niet te horen, omdat de drummer overheerst, wat jammer is.
Tussen de nummers door entertaint de zangeres het publiek. Naar aanleiding van hun recente optreden op Westerpop zijn er gratis promo cd’s en daarna begint ze het over haar eigen hechtingen en haar vriend die op dit moment met een klaplong in het ziekenhuis ligt. Het contact met het publiek tussen de nummers door is fijn, maar geeft gezien het onderwerp van gesprek toch een bitterzoete nasmaak als de band vervolgens een volgend ‘blij’ rocknummer inzet. Kort samengevat: een goede band met veel ervaring, waarbij alles muzikaal goed in elkaar zit, maar het vanavond helaas nét niet overkomt.
Gezien: The Self Employed & 2nd Place Driver, Panama, 4 september 2010