Al enkele weken zingt een catchy deuntje rond op de Nederlandse televisie. “Look out, here she comes”, waarschuwt een rauwe stem onder de reclame, terwijl een meisje driftig haar navigatiesysteem achterna fietst door de straten van Amsterdam. Maar wie is toch de man achter dat frisse honky-tonk geluid?
Begin 2009 kwam singer-songwriter Tommy Ebben met een in eigen beheer uitgebracht demo-album, genaamd Old Masters Painted These Moments. De lovende kritieken waren niet van de lucht. Met speels gemak werden parallellen getrokken met Randy Newman, Neil Young en Nick Drake, Revolver uitte haar grote verwachtingen omtrent deze ‘unieke nieuwkomer’ en LiveXS gaf deze Local Hero meteen maar even een voetje richting de bühne van poptempel Paradiso.
Ebben, die als kind in het land van Maas en Waal geprikkeld door Golden Earring ooit voor het eerst zijn gitaar ter hand nam, vond in Groningen via keiharde rock & roll op kleine dampende podia zijn weg richting de door hem immer geliefkoosde countrysounds en ging even zitten voor de blues. Tommy verzamelde wat Villains om zich heen die een welkome aanvulling bleken op de ingeslagen weg. Vele pennenstreken en bescheiden gigs door het hele land later realiseerde Tommy Ebben & The Small Town Villains een prachtige, evenwichtige debuutplaat: Dreamless Slumbers.
Op 14 oktober spreidde de band in de Amsterdamse Winston haar kunsten tentoon op de officiële releaseparty van het nieuwe album. Een volle zaal, waarvan een groot gedeelte zijn tracks duidelijk niet voor het eerst hoorde, zag hoe het publiek werd getrakteerd op een show waar het plezier, de oprechtheid en vooral de muzikale finesse vanaf droop. Prettige up-tempo songs werden geraffineerd afgewisseld met zoete ballads. De zaal smolt toen Ebben zijn wederhelft en backing vocalist Sascha uitnodigde om samen Evelyn te zingen.
Nagenoeg de hele cd werd ten gehore gebracht en het publiek leek het roerend eens te zijn: hier moeten een paar potentiële hits tussen zitten. Pakkende gitaarloopjes, ondersteund met energiek drum- en toetsenwerk waarop de teksten van Ebben soms van verbluffende eenvoud, soms van een verstikkende diepzinnigheid zijn. Het heerlijke Praise of Boredom, de ‘gouwe ouwe’ (je zult hem zo maar aankondigen op je debuutalbum-release) Forever Sunday en de officiële eerste single She Won’t Tell brachten een aangename reuring in de zaal, die verstomde toen Michiel Flamman (zanger van de Utrechtse band Solo) het podium betrad, om Ebben bij te staan bij een uiterst tedere vertolking van het nummer Sunday Love, dat ze samen schreven.
Het klopte in Winston. Zanger en band hebben duidelijk ervaring opgedaan in den lande, want tijdens het spelen wordt met een persoonlijke touch aandacht besteed aan het publiek, dat uitmondde in een comfortabele sfeer. Het herhaaldelijk danken van de zaal en benadrukken hoeveel deze release voor hem betekent, maakte dat wij niet vergaten dat we met een ongepolijste en tegelijkertijd zeer getalenteerde jonge hond te maken hebben die Nederland veel lol gaat opleveren. En dat vierden we, met een flinke toegift die uitmondde in een knallende versie van Dylan’s Like A Rolling Stone.
Leuke vent, sterke band, goeie plaat.
Gezien: Tommy Ebben & The Small Town Villains, Winston, donderdag 14 oktober 2010