In de kleine zaal van de Paradiso presenteerde Minco Eggersman op 19 mei zijn nieuwste album, Hamden. Dit album is heel wat duisterder dan al zijn andere werk (solo en met at the close of every day), en dat was tijdens het concert ook goed te merken. Het was donker, met enkele gele lampen die steeds een deel van het podium verlichtten. Achter het podium hingen doeken, waar langzame stukjes zwart-wit film werden laten zien. 

Het nieuwe album is een heel persoonlijk werk. Ook tijdens het concert was te merken dat dit niet zomaar een album is. Het is opgenomen tijdens ‘vijf slapeloze nachten waarin de rust niet wilde komen’, in een kerk in het plaatsje Hamden. Voordat hij aan dit project begon is Minco een hele tijd ziek geweest. De rusteloosheid klinkt goed door in de donkere nummers van Minco Eggersman – van het melodieuze at the close of every day (waar hij de zanger was) klinkt alleen nog maar de herkenbare stem van Minco door. 

Hij stond niet alleen op het podium. Op gitaar en Koreaanse harp (wat ook een erg gaaf aspect van de presentatie was) werd hij begeleid door Ruben Bekx. Voor achtergrondzang zorgde Mariecke Borger, wier vrouwelijke stem heel wat toevoegde aan de intieme liedjes. Er was niet veel interactie met het publiek, niets meer dan de korte buigingen toen ze van het podium afliepen, maar na het concert kwamen ze met z’n vieren terug de zaal in om enthousiast met het publiek te kunnen praten. 

Het concert, hoewel erg duister, was niet zonder hoop. Alle aanwezigen waren erg beheerst, helemaal opgenomen in de muziek. Het publiek was wat ouder dan het gemiddelde concertpubliek, en zeker serieuzer. Om de zoveel tijd klonk er een stukje muziek wat van zoveel hoop, goedheid en liefde spreekt, dat men zeker kan zeggen dat Minco’s zoektocht naar God is voltooid in de kerk van Hamden. 

Na afloop van het concert werd zeer bijzondere merchandising verkocht, waaronder een gelimiteerde editie van het album, in een houten doosje. Hier zit een (nep)leren hoesje voor de cd in, vijf films die opgenomen zijn in de kerk, foto’s en zelfs een stukje vloerkleed uit de kerk. Alles wijst erop dat iedereen – de band, maar ook de fans – onder de indruk is van dit erg speciale en persoonlijke stukje muziek. 

Gezien: Minco Eggersman, woensdag 19 mei 2010, Paradiso